Νέα αρχαία ευρήματα στο έργο «Μαλιακός -Κλειδί» στα Τέμπη.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ Η 7η ΕΦΟΡΕΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ

* Αναμένεται έγκριση του ΥΠΠΟ για αποκόλληση και μεταφορά αρχαιοτήτων

Λένα Κισσάβου

Νέα στοιχεία έφερε στο φως η έρευνα που διενεργεί η 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας, στα Τέμπη και συγκεκριμένα στην περιοχή όπου εξελίσσονται τα έργα κατασκευής του νέου οδικού έργου, τμήμα της οδού «Μαλιακός-Κλειδί». Ειδικότερα, αν και με ελάχιστο προσωπικό, η αρχαιολογική υπηρεσία προσπαθεί να εξαντλήσει τις έρευνές της στο χώρο σε μια προσπάθεια αποκάλυψης νέων στοιχείων για τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε στην περιοχή, ανακαλύπτοντας αυτή τη φορά ερείπια ενός βυζαντινού κτιρίου, η χρήση του οποίου είναι ακόμη άγνωστη. Το νέο εύρημα προστίθεται σε μια σειρά κι άλλων κτισμάτων που έχουν αποκαλυφθεί στον ίδιο χώρο, συμπληρώνοντας τόσο το παζλ της εικόνας που υπήρχε στην περιοχή κατά τους βυζαντινούς χρόνους, όσο και τις πληροφορίες για την κατάκτηση της γνώσης της δράσης και των δραστηριοτήτων των ανθρώπων που έζησαν σε αυτή καθώς και του πολιτισμού τους γενικότερα. Ενώ οι έρευνες προχωρούν, αναμένεται παράλληλα η απάντηση του υπουργείου Πολιτισμού σχετικά με τα ευρήματα που θα διασωθούν με αποκόλλησή τους από τον χώρο, για μελλοντική τοποθέτησή τους στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας ( που βρίσκεται στο Μεζούρλο) και γι’ αυτά που θα σκεπασθούν ξανά για να προχωρήσει το οδικό έργο. Σύμφωνα με πληροφορίες εκ των ευρημάτων που πρότεινε η 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας, να αποκολληθούν και να μεταφερθούν στο Μουσείο και τα οποία αφορούν τμήματα κτιρίων, είναι και ένα υπολίνιο, όπου χυνόταν ο μούστος. Αυτό είναι ενσωματωμένο σε ορθογώνιο κτίριο με αποθηκευτική χρήση και μπορεί να ταυτισθεί με ληνό, δηλαδή πατητήρι σταφυλιών. Αναλυτικότερα τα ευρήματα που έχει αποκαλύψει η αρχαιολογική σκαπάνη παλιότερα (με έρευνες που ξεκίνησαν από το περσινό καλοκαίρι) και σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε η αρχαιολόγος της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας κ. Σταυρούλα Σδρόλια, είναι τα ακόλουθα: «Αρχαίο λατομείο, παλαιοχριστιανικός οικισμός, τμήμα νεκροταφείου, πατητήρι σταφυλιών, λείψανα κτιρίων, νομίσματα του 4ου αιώνα μ.Χ. τα περισσότερα των οποίων ανήκουν στον αυτοκράτορα Κωνστάντιο (337-361), είναι μερικά από αυτά που αποκαλύφθηκαν στον Κίσσαβο, σε έκταση που βρίσκεται μόλις 2 χιλιόμετρα από τα διόδια των Τεμπών, κάτω από βραχώδες ύψωμα και πάνω στην πορεία του νέου δρόμου. Ειδικότερα εντοπίσθηκε σημαντικό αρχαίο λατομείο, όπου σε μεγάλη έκταση διατηρούνται αρκετές αρχαίες λατομικές εστίες, που λέγονται από τους ντόπιους Χράπες, και διακρίνονται ακόμη κατά τόπους τμήματα λατομικού υλικού σε μορφή ακατέργαστων κιόνων. Πολλά από αυτά βρέθηκαν επίσης στην περιοχή του Πηνειού, γι΄ αυτό εύλογα δημιουργείται η υπόθεση ότι θα προωθούνταν στο εμπόριο από το λιμάνι των εκβολών του Πηνειού. Δυτικά του αρχαίου λατομείου, σε χαμηλό ύψωμα, εντοπίσθηκαν λείψανα παλαιοχριστιανικού οικισμού. Στην κορυφή ανασκάφηκε τμήμα νεκροταφείου από πέντε τάφους, το οποίο φαίνεται ότι συνεχίζεται στη διπλανή δασωμένη έκταση. Οι τάφοι αυτοί είναι κιβωτιόσχημοι, σκαμμένοι στο βραχώδες έδαφος και καλυμμένοι με ακατέργαστες πλάκες εκτός από έναν, που έχει κτιστά τοιχώματα από πλίνθους. Περιείχαν ταφές σε δύο φάσεις, η νεότερη των οποίων χρονολογείται στον 6ο αιώνα μ.Χ. Σύμφωνα με τα νομίσματα, η τελευταία φάση του κτιρίου αυτού τοποθετείται στην περίοδο του Ιουστινιανού και αργότερα θα πρέπει να καταστράφηκε από φωτιά, πιθανόν στη διάρκεια εχθρικών εισβολών, αφού βρέθηκαν και αιχμές βελών στο εσωτερικό του. Σε μικρή απόσταση από τον ληνό βρέθηκε η κεραμική εσχάρα μικρού τετράγωνου κλιβάνου, για το ψήσιμο αγγείων και νοτιότερα σε αρκετή έκταση λείψανα διαλυμένων κτιρίων. Κάτω από τους λίθους, εντοπίσθηκε μία μεγάλη ομάδα νομισμάτων του 4ου αιώνα μ.Χ. που υποδηλώνουν την πρώτη φάση κατοίκησης του χώρου, τα περισσότερα των οποίων ανήκουν στον αυτοκράτορα Κωνστάντιο (337-361). Τα παραπάνω ευρήματα δημιουργούν την εικόνα ενός μικρού οικισμού, που πιθανότατα συνεχίζεται στον προς νότο δασωμένο χώρο, ο οποίος δεν είναι γνωστός από τις πηγές και μπορεί να συνδεθεί με τη λειτουργία του λατομείου, που θα πρέπει να εντατικοποιήθηκε σε μια περίοδο μεγάλης οικοδομικής δραστηριότητας, όπως η Ιουστινιάνεια. Η θέση του οικισμού δίπλα σε κύρια οδική αρτηρία, στην έξοδο του στενού των Τεμπών, δεν του επέτρεψε να επιβιώσει στην περίοδο των ξένων επιδρομών, στα τέλη του 6ου αιώνα».

 eleftheria.gr