ΓΤΤ


Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Ο Κώστας Πηλαδάκης μιλά στο Φώτη Βακιρτζηδέλη και στο "Must" Περιοδικό της πόλης της Λάρισας.

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΑΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ
Τον συνάντησα λίγες ώρες πριν η ΑΕΛ πετύχει την πρώτη της νίκη στον αγώνα με την Ξάνθη. Αγχωμένος, στεναχωρημένος, προβληματισμένος αλλά όπως πάντα με το μυαλό και το βλέμα στο αύριο. Ίσως αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας του και ο λόγος που δεν πρέπει να φοβόμαστε για το μέλλον της ομάδας μας όσο αυτός κρατάει το τιμόνι της.

Και αυτό το λέω εγώ που στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου ήμουν από τους πιο σκληρούς κριτές του. Η συζήτηση όμως που είχα μαζί του με έκανε να πιστέψω ότι στο τέλος, όπως άλλες φορές, θα βρει τις λύσεις και  η ΑΕΛ θα έχει πάλι την πορεία που της αξίζει. Είπε πράγματα που δείχνουν έναν δυναμικό τεχνοκράτη και ταυτόχρονα έναν βαθιά συναισθηματικό και ευαίσθητο άνθρωπο. Φίλες και φίλοι ο πρόεδρος, ο φίλαθλος, ο άνθρωπος Κώστας Πηλαδάκης. Απολαύστε τον.

Ας ξεκινήσουμε από το θέμα που καίει όλους τους φιλάθλους αυτή τη στιγμή. Η πορεία της ομάδας δεν ήταν η αναμενόμενη, δεν ήταν αυτή που όλοι περιμέναμε. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα και πόσο ελπίζετε στην ανάκαμψη της ομάδας;
-    Η πορεία σίγουρα δεν ήταν αυτή που περιμέναμε ούτε αυτή που ονειρευόμασταν. Η ομάδα μας και εμείς αντίστοιχα κάθε φορά που διεκδικούμε και πετυχαίνουμε μία έξοδο στην Ευρώπη θέλουμε να έχουμε όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπή πορεία, όπως έγινε και στο παρελθόν. Δυστυχώς η φετινή πορεία ήταν τέτοια που στεναχώρησε όλους μας. Διοίκηση, φιλάθλους, παίχτες. Νομίζω ότι ο καθένας μας έχει κάνει τις εκτιμήσεις και την ανάλυσή του ώστε να αποφύγουμε παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον. Αυτή τη στιγμή έχουμε ένα συγκεκριμένο roster και ένα προπονητικό team, το οποίο οφείλουμε να αγκαλιάσουμε ανεξάρτητα από την πορεία της ομάδας μέχρι τη στιγμή που μπορεί να γίνει η κρίση του. Οι κρίσεις των παικτών κατά τη γνώμη μου δεν γίνονται κάθε Δευτέρα, γίνονται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους όπως είναι η μεταγραφική περίοδος, γιατί αυτή είναι η ουσία για μένα. Όσον αφορά το θέμα των προπονητών δεν υπάρχει πιθανότητα να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι ένας καλός προπονητής της μιας χρονιάς γίνεται κακός την επόμενη. Ο προπονητής χρειάζεται στήριξη και επειδή είμαι θιασώτης του αγγλικού μοντέλου ότι οι προπονητές πρέπει να έχουν διάρκεια ώστε να φτιάχνουν το σύνολο έτσι όπως αυτοί το θέλουν και ταυτόχρονα να έχουν και την ευθύνη του όποιου roster. Αυτό λοιπόν που πιστεύω είναι ότι αν έρθει μία νίκη θα αλλάξει η ψυχολογία όλων μας. Πιστεύω και εύχομαι να συμβεί αυτό σήμερα (η συζήτηση έγινε λίγες ώρες πριν τον αγώνα με την Ξάνθη). Από εκεί και πέρα, όταν θα έρθει η χρονική στιγμή που αναφέραμε, η ομάδα θα κάνει τις κατάλληλες κινήσεις ώστε να ενισχύσει το roster της όπως κάνει κάθε χρόνο.

Μια και το αναφέρατε, η ομάδα έδειξε και τα προηγούμενα χρόνια ότι κάθε Ιανουάριο κάνει τις κατάλληλες μεταγραφικές κινήσεις και ανεβάζει κατακόρυφα την απόδοσή της. Κάτι τέτοιο να περιμένουμε ότι θα γίνει και φέτος;

-    Οι κινήσεις για να βελτιώσεις το roster, αν έτσι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει, γίνονται ούτως ή άλλως. Δεν έχει σημασία αν η ομάδα βρίσκεται στις πέντε πρώτες ή στις πέντε τελευταίες θέσεις. Αυτή είναι η πάγια θέση μας ότι υπάρχουν παίχτες σε όλες τις ομάδες που μπορεί να έχουν πολύ καλή ποιότητα αλλά δεν προσαρμόζονται. Ο κάθε προπονητής λοιπόν πρέπει να στηρίζεται από τη διοίκηση, αυτή είναι η δική μου φιλοσοφία, αυτό κάνω τα τελευταία πέντε χρόνια και αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Υπάρχουν αθλητές που έχουν τη δική τους υψηλή ποιότητα αλλά δεν δένουν με το υπόλοιπο roster. Πρέπει λοιπόν αυτή τη χημεία να φροντίζουμε να την διατηρούμε.

Μια καινούρια συνεργασία ξεκίνησε με τον κύριο Τζήμα. Υποθέτω ότι αυτό δεν θα αλλάξει σε κάτι την πορεία της ομάδας μια και ο ρόλος του είναι καθαρά διοικητικός. Είναι έτσι;

-    Ο κ. Τζήμας ανέλαβε τη θέση του γενικού διευθυντή της Διοίκησης. Είναι ένα μοντέλο όχι μόνο ποδοσφαιρικό αλλά εταιρικό που έχω στο μυαλό μου. Αν κάποιος άνθρωπος κερδίσει την εμπιστοσύνη μου για τις ικανότητες του, την ποιότητά του και κυρίως την ικανότητά του στη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων τότε σίγουρα έχει θέση δίπλα μου. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πάρα πολύ ικανοί αλλά σε εποχές κρίσεως δεν έχουν δυνατότητα να τις διαχειριστούν. Ο Γιάννης ο Τζήμας είναι ένας άνθρωπος που όλα αυτά τα χρόνια τον γνώρισα πολύ καλά. Είχα πολλή τριβή μαζί του μέχρι να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να αναλάβει αυτή τη θέση. Έχω δηλώσει στο παρελθόν και επαναλαμβάνω ότι είμαι θιασώτης του αγγλικού ποδοσφαιρικού μοντέλου ότι όσον αφορά το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι ο μοναδικός που έχει την ευθύνη για να εισπράξει αντίστοιχα το χειροκρότημα ή την κατακραυγή είναι ο προπονητής. Ποτέ στην ιστορία μου και στην εμπλοκή μου με την ομάδα δεν υπήρχαν στιγμές που ακόμη και αν εισηγήθηκα κάτι, εάν δεν συμφωνούσε ο προπονητής δεν έκανα του κεφαλιού μου. Το ίδιο θα συνεχίσω να κάνω. Ο προπονητής θα κάνει απερίσπαστος τη δουλειά του και θα έχει την ευθύνη του αποτελέσματος. Στο κομμάτι το διοικητικό έπρεπε να υπάρχει μία άλλη φωνή γιατί ομάδες του μεγέθους της ΑΕΛ έχουν πολλές απαιτήσεις. Αυτό το κομμάτι καλείται να καλύψει ο Γιάννης ο Τζήμας.


Έχετε μιλήσει πολλές φορές για κούραση. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την παρουσία σας στο μέλλον των διοικητικών της ΑΕΛ;
-    Ο κορεσμός ή η κούραση, όπως θέλετε ονομάστε το, αφορά ένα συναίσθημα το οποίο πολλοί παράγοντες νιώθουν ή όχι. Όλα αυτά που κάνουμε, ειδικά εγώ, για την ΑΕΛ όπως θα έχετε ίσως καταλάβει, σε επίπεδο υπέρβασης είτε αυτό λέγεται γήπεδο, που λίγες ομάδες το κάνουν, είτε λέγεται αθλητές, είναι υπερβάσεις μόνο οικονομικές. Από τη στιγμή που η ομάδα μας καλώς ή κακώς σε ένα μέτριο βαθμολογικό σημείο, δεν έχει παρουσία στην Ευρώπη, τα μεγάλα ή τα ικανά ονόματα δεν έχουν ως προτεραιότητα την ομάδα μας. Όταν λοιπόν έχεις βλέψεις και οράματα τέτοιου βεληνεκούς όπως γήπεδο, παίχτες, το προπονητικό μας κέντρο που είναι από τα καλύτερα στην Ελλάδα και άλλα πολλά, πρέπει να εισπράττεις και μία ευχαρίστηση. Εάν αυτή την ευχαρίστηση σταματήσεις να την εισπράττεις, είτε από τους φιλάθλους είτε από τα αποτελέσματα είτε από αυτά που δικαιούμαστε σαν ομάδα και δεν έχουμε – χορηγίες, στήριξη από το κράτος αλλά και υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται – ε τότε ναι, κουράζεσαι. Θα μιλήσω για τις υποσχέσεις, που έχουμε φλομώσει όλα αυτά τα χρόνια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, γιατί δεν πολιτικοποιώ το θέμα. Θεωρώ ότι οι κυβερνήσεις και η Ελλάδα έχει μία συνέχεια και θα πρέπει οι μεν να σέβονται τους δε. Αν λοιπόν όλα αυτά συμβαίνουν σε μια ομάδα σαν τη δική μας που καλύπτει ολόκληρη τη Θεσσαλία και την εκπροσωπεί όλα αυτά τα χρόνια σε τέτοιο αξιόπιστο βαθμό και παρόλα αυτά είναι όλα αρνητικά εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή μπουχτίζεις. Την ώρα εκείνη μόνο εσύ ο ίδιος ξέρεις την απόφαση που θα πάρεις και τι αντοχές έχεις και ανοχές στο να συνεχίσεις το όραμά σου, όντας σε ένα μοναχικό δρόμο.

Η Λάρισα είναι μία μεγάλη πόλη, όλος ο κόσμος ασχολείτε με την ΑΕΛ. Δυστυχώς ο αριθμός των εισιτηρίων δεν είναι αντίστοιχος με τον κόσμο που ασχολείται με την ομάδα. Αυτό σας κάνει να νιώθετε μοναξιά;

                - Νιώθω μοναξιά στην όποια στήριξη έχει αυτή η ομάδα σε σχέση με άλλες ομάδες της Ελλάδος ώστε να κάνει την υπέρβαση. Οι όποιες υπερβάσεις κάνουμε εμείς, που δεν είναι υπερβάσεις του 10%, είναι υπερβάσεις 10πλάσιες και 20πλάσιες από άλλες ομάδες της περιφέρειας εμείς τις κάνουμε μόνοι μας. Ο μοναδικός λόγος που έχω κρατηθεί μέχρι τώρα, γιατί υπήρχαν πάρα πολλές στιγμές που αισθάνθηκα μία ψυχολογική αδυναμία και έλλειψη συμπαράστασης, είναι ότι υπάρχει μία πάρα πολύ μεγάλη μερίδα φιλάθλων που όταν φτάνει η ώρα μηδέν, μου δίνει ένα σπρώξιμο και λέω: Έ όχι ρε γαμώτο θα συνεχίσω! Αλλά επαναλαμβάνω ότι δεν μπορούμε να ζητάμε συνέχεια υπερβάσεις τέτοιου βεληνεκούς. Το γήπεδο για να καταλάβετε είναι ο προϋπολογισμός της ομάδας μας για έξι χρόνια. Αν κάποιος καταλάβει τι είναι αυτό που κάνουμε τότε θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Άλλες ομάδες ούτε καν το ονειρεύονται αυτό. Είμαστε στον πέμπτο χρόνο και το γήπεδο κατασκευάζεται σε εποχή με πολύ κακές οικονομικές συγκυρίες, σε εποχή που κόσμος μένει στο δρόμο. Μάλλον ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος αυτού του εγχειρήματος.

Τον τελευταίο καιρό ψιθυρίζεται ότι η σχέση σας με τους οργανωμένους δεν είναι και τόσο καλές. Είναι αλήθεια αυτό;
-    Είναι ψευδές. Πρόσφατα πάλι είχαμε μία συνάντηση με όλους τους συνδέσμους, γιατί εκτιμώ και τιμώ όλους τους συνδέσμους ανεξαρτήτως του μεγέθους τους. Έχουμε κατά καιρούς διαφωνήσει για θέματα αλλά γνωρίζω, και γνωρίζουν και εκείνοι, ότι οι προθέσεις και των δύο πλευρών είναι αγνές και επικεντρώνονται στην αγάπη για την ομάδα μας, οι όποιες διαφωνίες είναι εποικοδομητικές. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι λειτουργώ παρασυρμένος από τις δικές τους βλέψεις, αλλά ξέρω πολύ καλά ότι όταν η συνείδησή μου λέει ότι πρέπει να πάω σε μία κατεύθυνση, θα πάω ανεξαρτήτως των όποιων διαφωνιών. Από την άλλη δεν έχω την έπαρση αν αντιληφθώ ότι κάτι είναι λάθος να το παραδεχτώ και να το διορθώσω, άσχετα με το αν μου το υπέδειξαν οι οργανωμένοι μας φίλαθλοι. Αν είναι η συνείδησή μου υποδεικνύει ότι είναι σωστό θα το κάνω.

Στην τελευταία συνέντευξη τύπου αναφερθήκατε σε προβλήματα τα οποία σας δημιουργούν διάφοροι φορείς με το να μην τηρούν τις υποσχέσεις τους. Πόσο αυτή η ασυνέπεια εγκυμονεί κινδύνους για την κατασκευή του γηπέδου;
         -  Όλη ιδέα του γηπέδου βασίστηκε σε συγκεκριμένους άξονες. Κάποια στιγμή μας ζητήθηκε από την τότε ηγεσία της Γ.Γ.Α. να αναλάβουμε την κατασκευή του γηπέδου σε χώρο ο οποίος προοριζόταν γι’ αυτή τη χρήση. Αυτό κάναμε επενδύοντας πάρα πολλά χρήματα που τα στερήσαμε από το roster της ομάδας ή από τις υποδομές μας ή από οτιδήποτε άλλο αφορούσε τη λειτουργία της ομάδας μας, χάσαμε τέσσερα χρόνια διαβουλεύσεων, συζητήσεων, αλλαγών στον προϋπολογισμό μας κλπ και σταθήκαμε όρθιοι αναλαμβάνοντας κάθε φορά και κάτι παραπάνω. Με αποκορύφωμα τις παραμονές του νομοσχεδίου μας βάλανε να αναλάβουμε την ανακατασκευή των γηπέδων tennis ενώ υπήρχε υπόσχεση του κ. Ορφανού ότι θα το αναλάβει η Γ.Γ.Α.. Ενώ το εγχείρημα όλο βασιζόταν σε συγκεκριμένους άξονες. Ο ένας ήταν οι εμπορικές χρήσεις που μειώθηκαν κατά το ήμισυ, το δεύτερο ήταν τα γήπεδα tennis που μας ανέβασαν το κόστος και το τρίτο και πιο σημαντικό ήταν η συμμετοχή της Γ.Γ.Α. σ’ αυτό το Μεσογειακό έργο σε κατασκευαστικό κομμάτι που έπρεπε να γίνει σε μία έκταση που τους ανήκει. Πρέπει να καταλάβουν ότι εμείς είμαστε απλά οι διαχειριστές..............



 η συνέχεια στο mustmag.gr...

 
Του Φώτη Βακιρτζηδελη