 | Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ Η απουσία πολιτικής παρέμβασης για την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, χρόνο με το χρόνο, δυσκολεύει τη λειτουργία των Κέντρων Υγείας. Δυστυχώς, οι πρωτοβάθμιοι οργανισμοί φροντίδας και υγείας, απέχουν πολύ από τις αρχικές προδιαγραφές της σύστασής τους, αλλά και από όσα θα μπορούσαν να προσφέρουν στις τοπικές κοινωνίες. Σήμερα, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, μετρά απώλειες σε γιατρούς, δανείζεται ειδικότητες από το νοσοκομείο για μερικές ώρες την εβδομάδα ή και το μήνα, στηρίζεται σε αγροτικά ιατρεία που πολλές φορές λειτουργούν ακόμη και σε καφενεία. Περιμένουν ακόμη παιδίατρο Φυσικά δεν πρόκειται για τη μόνο ειδικότητα που περιμένουν στο Κέντρο Υγείας Καλαμπάκας. Εδώ και χρόνια πλέον ζητούν τόσο παιδίατρο, όσο και μικροβιολόγο ενώ οι ανάγκες και σε άλλες ειδικότητες αυξάνουν συνεχώς. Μιλούμε για ένα Κέντρο Υγείας που εξυπηρετεί χιλιάδες κατοίκους των χωριών των γύρω δήμων και της Καλαμπάκας αλλά και τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή των Μετεώρων. Σε καλύτερη μοίρα είναι τα ζητήματα εκείνα που έχουν να κάνουν με το ΕΚΑΒ. Όπως στις περιπτώσεις της επιπλέον βάρδιας που ναι μεν έχει προστεθεί αλλά παραμένουν ακάλυπτες κάποιες ώρες, αλλά και της ενίσχυσης του στόλου των ασθενοφόρων με όχημα κατάλληλο για κάθε καιρική συνθήκη για τα ορεινά. Δεν είναι τα μόνα προβλήματα όμως. Ακτινοδιαγνώστης στην ουσία υπάρχει μόνο μία φορά την εβδομάδα, κι αυτό γιατί η γιατρός αναλαμβάνει τις υπόλοιπες τέσσερις μέρες τις μαστογραφίες στο νοσοκομείο Τρικάλων, ελλείψεις επίσης διαπιστώνονται και στην κάλυψη της ειδικότητας δερματολόγου αφού η μία εκ των δύο γιατρών του νοσοκομείου που κάλυπτε κάποιες ημέρες το Κέντρο Υγείας, συνταξιοδοτήθηκε με αποτέλεσμα ο μοναδικός δερματολόγος του νοσοκομείου να καλείται να ανταπεξέλθει στις ανάγκες ενός ολόκληρου νομού. Όπως τονίζει ο διευθυντής του Κ.Υ. κ. Γιάννης Παπανίκος, οι περικοπές εφημεριών δημιούργησαν και επιπλέον πρόβλημα, σε όλες τις ειδικότητες καθώς και αυτών των οδοντιάτρων, ενώ αξίζει να σημειωθεί, ότι τα Κέντρα Υγείας καλύπτουν όλες τις ασφάλειες ακόμη και τις ελλείψεις του ΙΚΑ στους δήμους εκτός του Δ. Τρικκαίων του νομού. «Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η υγεία χρειάζεται χρήματα. Αν δεν δοθούν χρήματα δεν θα αλλάξει τίποτα», δηλώνει ο κ. Παπανίκος, ο οποίος επισημαίνει και την χείριστη κατάσταση στην οποία βρίσκονται ακόμη πολλά αγροτικά ιατρεία. Σε πολλές περιπτώσεις, τονίζει ο διευθ8υντής, λειτουργούν ακόμη σε καφενεία χωρίς τις απαραίτητες υποδομές. Δεν υπάρχει συνομιλητής στην υγεία Τα Κέντρα Υγείας, καλώς ή κακώς, βρίσκονται υπό την επίβλεψη της διοίκησης του νοσοκομείου. Τι συμβαίνει όμως όταν δεν υπάρχει μέχρι σήμερα διοίκηση; Άρα, όποια κι αν είναι τα προβλήματα των Κέντρων υγείας, στην ουσία δεν υπάρχει συνομιλητής ικανός να δώσει λύση ή να προωθήσει τις διαδικασίες για να δοθεί διέξοδος. Αυτό επισημαίνει και διευθυντής του Κ.Υ. Πύλης κ. Μιχάλης Βενιζέλος, συμπληρώνοντας «Ο χώρος της υγείας δεν αντέχει άλλους πειραματισμούς. Όποια κι αν είναι τα προβλήματα δεν έχουμε συνομιλητή, δεν υπάρχει διοίκηση, οπότε…». Στην Πύλη, έχουν μάθει οι γιατροί να ανταπεξέρχονται με όσα προβλήματα έχουν. Το ζήτημα όμως είναι, όπως πολύ σωστά τονίζει και ο κ. Βενιζέλος, καθαρά πολιτικό. Πρόκειται για την κρατική αντίληψη για την πρωτοβάθμια φροντίδα και για την μέριμνα της κάθε λιγότερο ή περισσότερο απομακρυσμένης κοινωνίας. «Το κράτος, σαν μια μεγάλη μηχανή, κινείται πολύ αργά έλεγε ο Ρότζερ Μπέικον, στην Ελλάδα δυστυχώς, πηγαίνει ενίοτε γυρίζει και πίσω» επισημαίνει ο διευθυντής θεωρώντας, ότι παρά την όποια οικονομική κρίση, κάτι πρέπει να λειτουργήσει. Οι συνταξιοδοτήσεις ο νέος κίνδυνος Ένας κίνδυνος που έρχεται από το μέλλον για τα κέντρα υγείας της περιοχής είναι οι μαζικές συνταξιοδοτήσεις του προσωπικού. Στο Κέντρο Υγείας Φαρκαδόνας, είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον η καθαριότητα βρίσκεται στα χέρια μιας και μοναδικής καθαρίστριας ενώ μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο αντικατάστασης της. Φυσικά αυτό είναι το9 λιγότερο. Το Κέντρο Υγείας Φαρκαδόνας, συνεχίζει να λειτουργεί με λιγότερους γιατρούς από ότι θα έπρεπε, που με το ζόρι, βγάζουν εφημερίες, κι όλα αυτά, ενώ η πολιτεία υπεραμύνεται των καλών της προθέσεων για τη δημόσια υγεία. Χωρίς γιατρούς όμως δυστυχώς, δημόσια υγεία δεν υπάρχει. «Καλύπτουμε το κόσμου τις εφημερίες αλλά δεν πληρωνόμαστε», τονίζει και η διευθύντρια κα Σακκά. Το να ληφθεί απόφαση για μείωση των εφημεριών, θα ήταν μία λύση για τη μείωση των εξόδων ακόμη κι ενός «μικρού νοσοκομείου», όπως οραματίζονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις τα Κέντρα Υγείας. Όταν όμως οι γιατροί, είναι όλοι και όλοι τρεις, τότε μένουν ακάλυπτοι οι πολίτες.
|  |