Χθες πρωί – πρωί κατηφόρισα για μια συνάντηση σε κεντρικό σημείο της πόλης… εκεί βρήκα κόσμο μαζεμένο γύρω από έναν Γραμματέα τοπικού Επαγγελματικού Συλλόγου… «’’Πρόεδρε’’… καλά τα έγραψες προχθές στην εφημερίδα…», «’’Πρόεδρε’’… καλά τα είπες του Υπουργού χθες στη συνάντηση σας»… ήταν μερικά από αυτά που ξεστόμιζαν κάποιοι από τους αυλοκόλακες!!! Και ο εν λόγω Γραμματέας με στόμφο ’’Προέδρου’’ πια διαμαρτύρονταν ότι δεν είχε χρόνο για την προσωπική του ζωή, για την επιχείρηση του και φυσικά ότι ήταν βιαστικός…
Μα ξαφνικά εμφανίζεται ένας άλλος Γραμματέας τοπικού Επαγγελματικού Συλλόγου, ο οποίος συμπτωματικά ήταν το ίδιο βιαστικός όπως και ο πρώτος… και άρχισαν οι απαραίτητες συστάσεις… αλλά οι αυλοκόλακες συνέχιζαν… «χάρηκα κε ’’Πρόεδρε’’… είμαι ο τάδε χρόνια στέλεχος της μπλε, πράσινης, κόκκινης, κίτρινης …φρουράς», «κε ΄΄Πρόεδρε΄΄ εμείς γνωριζόμαστε από τους αγώνες στην Αθήνα…», «τα σέβη μου κε ΄΄Πρόεδρε΄΄…». Και άλλος Πρόεδρος…
Τελικά, ήρθε εκείνος που περίμενα και μου λέει… «Ρε μαλάκα...τι γίνεται εδώ;;;» … Μέχρι να του εξηγήσω ο Μαλάκας… οι βιαστικοί Γραμματείς-Πρόεδροι και αυλοκόλακες κατηφόρισαν προς κεντρικό ουζερί για να κόψουν πιπινο-κίνηση και να χλαπακίσουν άφθονο τσίπουρο και μεζέδες!!!
Κολάστηκα και εγώ κυρία μου ο αμαρτωλός και είπα να τα γράψω σε μια κόλλα χαρτί του Μπίλ Γκέιτς… έτσι να σου πω ότι το παιδί σου έχει όμορφα ερεθίσματα και πάνω από όλα επαγγελματικό προσανατολισμό… αφού ζει σε μια κοινωνία με «ΕΓΩ», αυλοκόλακες, Προέδρους και Μαλάκες… να με συμπαθάς για το τελευταίο ή όχι… ξέρω… ξέρω δεν υπάρχει πρόβλημα… άλλωστε που και που και εσύ τα χώνεις στο Μαλάκα το σύζυγο!!!
Και άντε κυρία μου κανένας μας δε διάβασε και δεν κατάλαβε το ρεύμα του ρομαντισμού αλλά και αυτό που έλεγε ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο του Περικλή… «φιλοκαλούμεν μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας»… αλλά να μην αγαπάμε ούτε τον εαυτό μας;;; Να αναζητούμε ακόμα ευθύνες, κλεφτοκοτάδες, να διαβάζουμε επιστημονικά άρθα για το τι θα πάθουνε τα λεφτουδάκια μας αν χρεοκοπήσει η χρεοκοπημένη ηθικά και οικονομικά χώρα του Γιωργάκη, του Κωστάκη, του Αντωνάκη, του Ακρό-Γιώργαρου, της Αλέκας και του Αλεξάκη;;; Ή είναι και δική μας χώρα;;; Και εγώ;;; Και εσύ κυρία μου;;; Που ζούσαμε;;; Σε άλλο κόσμο;;;
Και τώρα τι;;; Επανάσταση;;; Να γράψουμε το όνομα μας στο βιβλίο των ηρώων;;; Γιατί;;; Για να αποδείξουμε ότι δεν ήμασταν ΜΑΛΑΚΕΣ;;; Μήπως κυρία μου η μαλθακότητα που μας ονοματίζει ως λαό… ως κοινωνία… σου μιλά για τελευταία φορά και σε παροτρύνει να κάνεις Επανάσταση;;; Θα τα καταφέρεις… σουπεργούμαν!!! Μαζί με τους άλλους πάντα… ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ… όπως παλιά!!! Αλλά άσε με να απορώ… Τώρα τη θες καλύτερη την κοινωνία;;; Την πιο καθαρή;;; Πριν τι έκανα;;; Τι έκανες;;;
Ααα ναι… ναι… το πολιτικό σύστημα κλονίζεται (όσοι το λένε προφανώς έχουν διαβάσει καλά τη συστημική θεωρία και πρακτική, και μάλιστα την ελληνική έκδοση)… εεε θα έρθουν φρέσκα πρόσωπα τώρα… θα τα φέρει η Ντόρα με μια πανστρατιά από όμορφα αγόρια και κορίτσια… νέα παιδιά θα είναι όλοι τους… με όρεξη για προσφορά πάνω από όλα!!! Μα δεν είδες μέχρι τώρα πόσο ορεξάτοι ήταν όλοι τους;;;
Όχι, όχι κυρία μου η «νεολαία» των 35-105 θα σώσει το πολιτικό σύστημα… θα σου πετάξει το γάντι της βελούδινης επανάστασης για να σώσεις τα λεφτουδάκια σου!!! Ααα και οι δημοσιογραφικές πέννες των 5.000 € μηνιαίως θα χύνουν τόνους μελάνι να σου πούνε ότι η ώρα της Σωτηρίας σου έφθασε… άσε για εκείνες τις πέννες της μπλογκόσφαιρας –που λες και εσύ- που θέλουν να μοιάσουν πολύ γρήγορα με τις παραπάνω... με μεθόδους μάρκετινγκ… να μη σου πω τι θα σου λένε… άσε τη Φαντασία σου να σε πλανέψει όπως… κάνω και εγώ τώρα!!!
Ααα… και τα ανώριμα παιδιά του «νηπιαγωγείου»… της «προσχολικής ηλικίας», ήτοι 18-34… θα ακολουθήσουν… για ακόμη μια φορά… «εμπρός στο δρόμο της προσφοράς και της καλής προόδου που άνοιξε η νεολαία των 35-105!!! Ααα… κυρία μου δεν θα υπάρχουν Πρόεδροι πλέον ούτε Μαλάκες… τα εγώ θα γίνουν εσύ… και φυσικά το βιβλίο πεσόντων ηρώων θα γεμίσει από αυλοκόλακες… ανθρώπους της προσφοράς… είναι αυτοί που βλέπουνε πολύ μπροστά… τουλάχιστον πιο μπροστά από εσένα και από εμένα!!!
Ως πότε θα συνεχίστει αυτός ο φαύλος κύκλος τελικά ρε Μαλάκα… με συγχωρείτε… ήθελα να πω κυρία Πρόεδρε!!!
(Ζητώ συγγνώμη εκ των πραγμάτων για τη θρασύτητα μου… αλλά θα ήθελα να σημειώσω ότι… «Ονόματα και καταστάσεις είναι συμπτωματικά, φανταστικά και ουδεμία σχέση έχουν με την ελληνική πραγματικότητα». Να με συμπαθάτε... Με εκτίμηση προς όλους σας!!!).
