Aπό N.K.
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, αναστέναξαν τα παράλια της Ελλάδας… αναστέναξα κι εγώ! Είχα όμως μια χαρά να φύγω και μια όρεξη να τα γράψω όλα στα παλιά μου τα παπούτσια, που ξύπνησα την οικογένεια από τα χαράματα για να ανακοινώσω το χαρμόσυνο.
Και να οι πετσέτες, να τα αντηλιακά και να μια πρόβα στον καθρέφτη να δούμε πως θα φαινόμαστε με τα περσινά μαγιό, τα στοιβάξαμε όλα στο αυτοκίνητο μαζί με τα παιδιά, κλειδώσαμε τη πόρτα και τα πατζούρια μη τυχών και μας κλέψουνε και βγήκαμε στην εθνική πριν καλά - καλά καταλάβω πως θα με κλέψουν έτσι κι αλλιώς στη πορεία!
Πήραμε με την κυρά από έναν καφέ για το δρόμο, προμηθευτήκαμε με τσιγάρα, εφημερίδες, νερά και τυχερές σακούλες για τα παιδιά σύνολό 20 ευρώ με το καλημέρα σας! Φούλαρα και το αυτοκίνητο με 30 ευρώ βενζίνη και μέσα στη καλή χαρά ξεκινήσαμε για την αυθημερόν εκδρομή μας!
Πληρώσαμε διόδια 3 ευρώ και κράτησα και τα άλλα 3 για την επιστροφή που τελικά αποταμίευσα, γιατί μετά πήγα από παράκαμψη…
Μόλις φτάσαμε θυμηθήκαμε ότι τρυπήσανε τα περσινά μπρατσάκια του Κωστάκη και του αγοράσαμε καινούργια από τοπικό παντοπωλείο με 7 ευρώ, έκλαιγε και η Αννούλα γιατί ήθελε κι αυτή καινούργια με την Barbie, άλλα 7 ευρώ.
Βρήκαμε ξαπλώστρα άνετα γιατί η ώρα ήταν μόλις 09.30 το πρωί, αφού ξυπνήσαμε από τα χαράματα. Απλώσαμε πετσέτες και κορμιά, παραγγείλαμε άλλους δυο καφέδες, τοστ για τα παιδιά και χυμούς, άλλα 18 ευρώ το πρωινό!
Μπαινοβγαίναμε στη θάλασσα, βάζαμε αντηλιακά στα χέρια στα πόδια στη μύτη στα αυτιά, ξαναβουτάγαμε και άντε πάλι από την αρχή! Ήρθανε και οι κουμπάροι με τα δυο πιτσιρίκια και τη γιαγιά μαζί που ήθελε να κάνει κι αυτή μπάνια για το πόδι! Τσιρίζανε τα παιδιά, σκοντάφταμε πάνω σε κουβαδάκια και σωσίβια, οι γυναίκες λέγανε για το πόσο παχύνανε και για το πόσο άχρηστοι είμαστε εμείς οι άντρες, εμείς οι άχρηστοι λέγαμε για το μουντιάλ και περνούσε η ώρα ευχάριστα!
Παραγγείλανε και οι κουμπάροι και η γιαγιά μαζί fredo καπουτσίνο για να δοκιμάσει και επειδή ήταν η σειρά μας να κεράσουμε, έδωσα στον σερβιτόρο άλλα 25 ευρώ από 21,50 που ήταν ο λογαριασμός και περιμένοντας τα ρέστα με κοίταζε ο ηλιοκαμένος με μισό μάτι για το φιλοδώρημα…τσίμπησα κι εγώ ο ηλιο-καημένος και δεν πήρα τα ρέστα.
Μέσα στη παραζάλη ξεχάσαμε το ασφαλιστικό, το ΔΝΤ, βουλευτάδες και κόμματα και επικεντρωθήκαμε στους κόμματους με τα μπικίνι που βλέπαμε επιτέλους ζωντανά, γιατί κάθε φορά τους βλέπαμε από το Star και άνοιξε το μάτι μας, άνοιξε και η όρεξή μας, άνοιξε και η τσέπη μας!
Όσο άνοιγε η όρεξη τόσο έκλεινε η πόρτα πίσω μου με τα δάνεια που σε 15 μέρες έπεφταν οι νέες δόσεις και όσο έκλεινε εκείνη η πόρτα άνοιγε ταυτόχρονα η πόρτα της ταβέρνας που είπαμε να πάμε να φάμε και εμείς σαν άνθρωποι!
Και να η τσιπούρα για τα παιδιά και τσίπουρο για μας και να τα καλαμαράκια και το χταποδάκι και μύδια αχνιστά επί 2…σύνολο τα μαλάκια 95,60…ακριβώς! Τα πληρώσαμε (χωρίς φιλοδώρημα) από μισά σχεδόν με τους κουμπάρους, δηλαδή 60 έδωσα εγώ για να λέμε την αλήθεια γιατί είμαι και κουβαρντάς!
Ουρλιάζανε τα βλαστάρια μας μετά για παγωτό! Πήγαμε και για παγωτό λες και δεν μας έφτανε η ψυχρολουσία του λογαριασμού…αλλά εκεί πλήρωσε ο κουμπάρος, είναι κι αυτός κουβαρντάς δε λέω!
Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Εκεί που παρακάμπταμε για να γλιτώσω τα διόδια και με τα παιδιά να κοιμούνται στο πίσω κάθισμα, με ρωτά η σύζυγος πόσα χρήματα χαλάσαμε……
170 ευρώ της λέω (το είπα και τρόμαξα κι εγώ ο ίδιος μόλις συνειδητοποίησα το ποσό!)
Κι άρχισε να με βρίζει… για το κουβαρνταλίκι μου, για το ότι κακομαθαίνω τα παιδιά για το ότι κοίταζα όλες τις γκόμενες στη παραλία και για την ώρα και τη στιγμή που πήγε και με παντρεύτηκε!
Γύρισα στη πραγματικότητα απότομα και τόσο ξαφνικά όσο όταν βγήκα από αυτήν, χαράματα με την τσίμπλα στο μάτι όταν ανακοίνωνα τη διάθεσή μου να πάω την οικογένεια για μπάνιο!
Γύρισα πιο μαυρισμένος, πιο χρεωμένος και πιο παντρεμένος από ποτέ!
Σιχτίρισα την ώρα και τη στιγμή που ξύπνησα με χαρά και είπα…από αύριο τέρμα οι χαρές, τέρμα οι εκδρομές, τέρμα τα κουβαρνταλίκια!
Τους κόμματους θα τους βλέπω από την τηλεόραση, θα τρώω μακαρόνια με κιμά, θα πάρω μια πισινούλα για τα παιδιά να βρέχονται στη βεράντα, θα ξαναδώ τους κουμπάρους του χρόνου, θα πάρω και μια εσπρεσσιέρα σπίτι να κάνω καφέδες και όλα καλά…
Εξάλλου μέχρι του χρόνου μπορεί να κερδίσω το λαχείο ή να λιγοστέψουν τα χρέη και να ξυπνήσω πάλι με μια χαρά!!!
