ΓΤΤ


Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Από τα θρανία στη δουλειά

Δουλειές του «ποδαριού» κάνουν τα καλοκαίρια φοιτητές και μαθητές για να τα βγάλουν πέρα




Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ
Πριν από μια δεκαετία περίπου, η θερινή δουλειά για τους φοιτητές αλλά και τους μαθητές δεν είχε άλλο σκοπό από το να εξασφαλίσουν το χαρτζιλίκι τους, ή να καλύψουν έξοδα που δεν καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες. Σήμερα, η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Η θερινή εργασία των νέων, θεωρείται από την πλειοψηφία μονόδρομος, αφού με αυτό το εισόδημα καλούνται πολλές φορές να καλύπτουν τις οικονομικές απαιτήσεις της φοιτητικής και μαθητικής τους ζωής.
Όπως μας είπε ο Κώστας, 17 ετών ο οποίος άρχισε ήδη να δουλεύει σε καφετέρια της πόλης, «Το Σεπτέμβριο θα είμαι μαθητής της Λυκείου. Οι γονείς μου ήδη καλύπτουν τα υπέρογκα έξοδα σε φροντιστήρια και για τις ανάγκες του σπιτιού. Είναι και οι δύο ελεύθεροι επαγγελματίες και η κρίση έχει κοστίσει αρκετά στο εισόδημα και των δύο. Δεν μου ζήτησαν να βρω δουλειά, ίσια ίσια, τους κακοφάνηκε. Όμως, εγώ ο ίδιος βλέποντας ότι δεν μπορώ να έχω απαίτηση να καλύπτουν όλα τα προσωπικά μου έξοδα που σαν νέος άνθρωπος έχω, αποφάσισα αυτό το καλοκαίρι να δουλέψω αντί να πάω διακοπές, ώστε να μαζέψω κάποια χρήματα για το χειμώνα, να μπορώ να κάνω πράγματα με την παρέα μου ενώ το ίδιο σκοπεύω να κάνω και το επόμενο καλοκαίρι για να καλύψω τις πρώτες φοιτητικές μου ανάγκες».
Τα χρήματα βέβαια που θα συγκεντρώσει ο Κώστας, δεν αντιστοιχούν σε κάποιο ιδιαίτερα υψηλό ποσό. Αρκούν ωστόσο για να πάρει μια ανάσα η οικογένειά του και να μπορέσει και ίδιος να αισθανθεί αυτόνομος, έστω και πιο νωρίς από ότι συνηθιζόταν στο παρελθόν.
Φοιτητές στο μεροκάματο
Δεν είναι λίγοι οι φοιτητές οι οποίοι προσπαθώντας να καλύψουν τα έξοδά τους, αναγκάζονται να... σηκώσουν τα μανίκια και να πιάσουν δουλειά. Όσοι σπουδάζουν μακριά από τον τόπο καταγωγής τους είναι αυτοί που συνήθως χρειάζεται να μπουν από νωρίς στην αγορά εργασίας. Μάλιστα, το καλοκαίρι δεν είναι λίγοι εκείνοι που μεταναστεύουν ακόμη και σε νησιά, «κλείνοντας» κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών κάποια θέση εργασίας σε ξενοδοχεία, μπαρ, εστιατόρια κτλ.
Ένας από αυτούς είναι και Νίκος που σπουδάζει στο δεύτερο έτος στη Θεσσαλονίκη. Το καλοκαίρι όμως και πάλι δεν θα τον βρει στο σπίτι του αφού επέλεξε ήδη μετά το τέλος της εξεταστικής περιόδου, να δουλέψει στη Ρόδο σε ξενοδοχείο. «Είναι μια καλή ευκαιρία όχι μόνο να κερδίσω χρήματα αλλά και ταυτόχρονα να κάνω και διακοπές, αφού σου προσφέρουν και διαμονή μέσω της δουλειάς. Πέρυσι ήμουνα στην Σκόπελο όπου κι εκεί μπορώ να πω ότι έπαιρνα έναν καλό μισθό και ομολογουμένως πέρασα ένα δύσκολο αλλά όμορφο καλοκαίρι. Έχω αποφασίσει ότι κάθε καλοκαίρι, μέχρι να τελειώσω τουλάχιστον τη σχολή ότι θα δουλεύω. Μάλιστα, ήμουν και σερβιτόρος στη Θεσσαλονίκη πριν ένα εξάμηνο. Αλλά δυστυχώς είναι δύσκολο να συνδυάσεις τις απαιτήσεις μιας δύσκολης σχολής με τη δουλειά», λέει ο εργαζόμενος φοιτητής. Όπως μας εξηγεί, κάποια στιγμή, θα πρέπει και τα ελληνικά πανεπιστήμια να προβλέπουν την ανάγκη των φοιτητών για εργασία και να δημιουργούν ένα πιο ευέλικτο πρόγραμμα σπουδών. Επίσης, θα πρέπει, πέρα από την πρακτική άσκηση που προβλέπουν κάποιες σχολές, να προωθηθεί η εργασία παράλληλα με τις σπουδές σε συναφή αντικείμενο, μιας και τώρα αυτό που συνηθίζεται είναι οι φοιτητές να κάνουν δουλειές του «ποδαριού», άσχετες με αυτό που σπουδάζουν.
Αναγκαστικά στην εργασία
Πάνω από 800 ευρώ είναι το κόστος της φοιτητικής ζωής του Μιχάλη Παναγιωτάκη, κόστος που τον ανάγκασε από τον πρώτο κιόλας μήνα να αναζητά τρόπους να αποκτήσει δικό του εισόδημα ώστε να μην επιβαρύνει άλλο την οικογένειά του. Μέχρι σήμερα έχει δουλέψει σερβιτόρος, μπάρμαν μέχρι και πωλητής. Αυτό το καλοκαίρι θα δουλέψει στον τόπο καταγωγής του σε κέντρο διασκέδασης και ευελπιστεί ότι θα βγάλει κάποια χρήματα παραπάνω και για το δύσκολο χειμώνα που ακολουθεί. «Αν σκεφτεί κανείς ότι μιλούμε για ενοίκια και μόνο που αγγίζουν και ξεπερνούν τα 300 ευρώ, είναι εύκολο να καταλάβει ότι η εργασία, είναι μονόδρομος. Μέχρι σήμερα αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν βέβαια η δουλειά του πωλητή, γιατί είχες σταθερό ωράριο, δεν είχε ξενύχτι, μπορούσα να έχω ένα σταθερό μισθό. Δυστυχώς, λόγω της σχολής δεν μπόρεσα να ανταπεξέλθω για πολύ σε αυτό τον επαγγελματικό ρόλο».
Αντίο στις διακοπές!
Τα Σαββατοκύριακα κι αυτά με το ζόρι θα έχει την ευκαιρία να δει από κοντά τη θάλασσα ο Ευγένιος Τουμπαρίδης φοιτητής κι αυτός. Το πρόγραμμά του καθημερινά είναι φουλ, αφού ήδη έχει προγραμματίσει επιστρέφοντας στον τόπο καταγωγής του για τους θερινούς μήνες, να δουλεύει τέσσερις ώρες νωρίς το απόγευμα σε εταιρεία ταχυμεταφορών, και το βράδυ σε κλαμπ. Όπως μας εξηγεί, πέρα από τις καθημερινές φοιτητικές του ανάγκες, οι βλέψεις του για μεταπτυχιακές σπουδές αργότερα, τον ωθούν σε σκληρή εργασία ακόμη και το καλοκαίρι. «Οι γονείς μου θέλουν να συνεχίσω τις σπουδές αλλά εγώ δεν θέλω να τους φορτώσω με επιπλέον έξοδα τη στιγμή μάλιστα που ήδη έχουν ξοδέψει μια ολόκληρη περιουσία για να περάσω στη σχολή μου. Έτσι, τα καλοκαίρια έχω αποφασίσει πλέον ότι θα είναι αφιερωμένα σε σκληρή εργασία και λιγότερο σε διασκέδαση. Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο εξάλλου παρά να ελπίζουμε ότι οι κόποι μας θα ανταμειφθούν».

Η ΕΡΕΥΝΑ 13 Ιουνίου 2010, αρ. φύλλου 15523,   σελίδα 21
http://www.e-erevna.gr/portal/story.aspx?ID=90595.0000