Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010
Τραγικές αλήθειες για την Αναγέννηση
Από το "Ο των αγράφων και των κάμπων" http://otwnagrafwn.blogspot.com
Με την μεγάλη αγάπη των Καρδιτσιωτών, την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ, εγώ προσωπικώς, είμαι δεμένος και ταγμένος σ' αυτή την ομάδα, από τα γεννοφάσκια μου. Πήγα στο γήπεδο για να την δώ, από την πρώτη στιγμή που απέδρασα από την γειτονιά μου, την Ευαγγελίστρια. Έκτοτε είμαι συνεχώς μαζί της, επί σειρά δεκαετιών, ως παίκτης, για λίγο διάστημα, διότι με πήρε η άλλη “μπάλα” της επαγγελματικής αποκαταστάσεως, (τότε οι παίκτες δεν ήσαν επαγγελματίες), ως φίλαθλος, ακολουθώντας την στις μακρινές εξορμήσεις της, στην πορεία της στην Β΄ Εθνική τότε (4ος όμιλος), Ασπίδα Ξάνθης, Εθνικός Αλεξανδρουπόλεως, Ορφέας Κομοτηνής, Φλώρινα κλπ, στα γήπεδα των τοπικών κατηγοριών μετέπειτα, (Αστραπή Μεσοποταμίας Καστοριάς), στα χωράφια του Αγναντερού αργότερα, στη Γ΄ Εθνική μετέπειτα και έως την σημερινή της κατάσταση, πάντα όμως με το γλυκό όνειρο της ανόδου στην σημερινή σούπερ λίγκα.
Οφείλω όμως να πώ ότι, η παρουσία μου σε όλη αυτή την πορεία δεν ήταν μόνιμη διότι, οι
επαγγελματικές μου υποχρεώσεις δεν μου το επέτρεπαν. Πάντως όταν δεν μπορούσα να πάω κοντά της, την ακολουθούσα πάντα νοερώς, αγωνιώντας για το αποτέλεσμα του αγώνα. Πόσες φορές δεν βρέθηκα στο έβδομο ουρανό από τις νίκες της και πόσες φορές δεν με πήραν τα δάκρυα στις ήττες της, όλα αυτά τα χρόνια.
Έβλεπα την κιτρινόμαυρη φανέλα και τα παιδιά που την φορούσαν με τιμή και που πάσχιζαν για το καλλίτερο, και γέμιζα από υπερηφάνεια, διότι τότε τα παιδιά που αγωνίζονταν στην ομάδα, ήταν Καρδιτσιώτες, αγωνίζονταν για αυτή την κιτρινόμαυρη φανέλα και τους φιλάθλους τους και άτομα που αγαπούσαν την ομάδα.
Τα πράγματα άλλαξαν κατά πολύ όταν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο ήρθε να αντικαταστήσει το ερασιτεχνικό με όλα τα δεινά που ακολούθησαν. Εμείς οι αγνοί φίλαθλοι, θέλω να πιστεύω, δεχθήκαμε δυνατό σόκ. Άτομα της νύκτας, του κοινού Ποινικού Δικαίου, κάθε είδους λαμόγια κατέκλυσαν τον χώρο του ποδοσφαίρου. Δεν θα ξεχάσω το συναίσθημα που ένοιωσα όταν για πρώτη φορά αντίκρισα έγχρωμο παίκτη να φορά την κιτρινόμαυρη φανέλα. Χωρίς να θέλω να εκφράσω ρατσιστικές απόψεις, είναι γεγονός ότι ταρακουνήθηκα αρκετά, μέχρι σε σημείο να αδιαφορώ για το αποτέλεσμα, νομίζοντας ότι βλέπω άλλη ομάδα. Έκτοτε το πέρασμα του χρόνου μας έκανε να χωνέψουμε πολλά πράγματα για την παγκοσμιοποίηση του ποδοσφαίρου και της ζωής, η τηλεόραση μας έφερε με την προπαγάνδα της πιό κοντά στις έννοιες αυτές, ώσπου....
...... Η Αναγέννηση πρόπερσι, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα και όλη την παράγκα της Β΄ Εθνικής, παρέμεινε στην κατηγορία κερδίζοντας την Βέροια μέσα στο σπίτι της και εφέτος όταν παίκτες και προπονητής παρέμειναν απλήρωτοι επί μήνες, κατάφεραν να υπερβάλλουν εαυτούς και να παραμείνουν στην κατηγορία εκτός των μπαράζ.
Η σημερινή περιπέτεια της ομάδας είναι λοιπόν γνωστή και κρατά όλους τους φιλάθλους σε υπέρμετρη αγωνία. Δεν θα αναφερθώ σ' αυτή. Θα αναφερθώ όμως στην επιτροπή αυτή που ανέλαβε να βγάλει την ομάδα από την κρίση. Μία ομάδα ανθρώπων που επί μακρόν παρέμεινε αδρανής απέναντι στα τρέχοντα γεγονότα. Μία ομάδα, με καλές προθέσεις δεν αντιλέγω, όμως καπελωμένη από ανθρώπους της πολιτικής με τα μεγάλα λόγια και τις ασήμαντες πράξεις. Μία ομάδα που ακόμη και σήμερα, στο παραπέντε, δεν λαμβάνει τις δέουσες αποφάσεις και δεν τρέχει στις εξελίξεις. Κακά τα ψέματα. Η ομάδα χρειάζεται ΧΡΗΜΑΤΑ διότι χωρίς αυτά δεν υπάρχει ποδόσφαιρο σήμερα.
Η ομάδα αυτή βγήκε στον κόσμο ζητώντας χρήματα ώστε να να καλύψει τα χρέη και βλέπουμε. Δεν υπάρχει στίγμα εκ μέρους της για το τι μέλει γενέσθαι. Δεν υπάρχει όραμα ή μάλλον υπάρχει όραμα απαξιώσεως της ομάδας, ώστε αυτή να αγωνιστεί εφέτος στην Β΄ Εθνική και να πέσει αμαχητί στην Γ΄ και βλέπουμε για το μέλλον. Η επιλογή του νέου προπονητή τα λέει όλα. Χωρίς καμία περγαμηνή, μία πάμφθηνη λύση, ενώ εάν είναι έτσι η φιλοσοφία της διοικούσας επιτροπής, τότε γιατί δεν πήρε Καρδιτσιώτη προπονητή που επί πλέον και κατά τεκμήριο θα αγαπά και θα πονά την ομάδα, αλλά βρήκε τον πιό αποτυχημένο άνεργο;
Η ιστορία με τις μετοχές δεν προχωρά, διότι οι φίλαθλοι δεν βλέπουν καμία προοπτική και επι πλέον δεν επιθυμούν να βλέπουν την ομάδα, τις Κυριακές που θα αγωνίζεται εφέτος στην έδρα της, να δέχεται 4-5 γκόλ κάθε φορά από ομάδες που έχουν ενισχυθεί και προετοιμάζονται καταλλήλως έχοντας καταστρώσει τα σχέδιά τους για την νέα αγωνιστική χρονιά, μία χρονιά που φαντάζει εφιαλτική για την ΑΣΑ. Ας μην τρέχουν λοιπόν, στις ταβέρνες των Αθηνών, κάποιοι κύριοι της επιτροπής, συναθροίζοντας κάποιους Καρδιτσιώτες ώστε να δώσουν τον οβολό τους, χωρίς να έχουν μία προοπτική, χωρίς να παρουσιάσουν έργο.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Η ομάδα δεν περπατά χωρίς χρήματα. Και χρήματα δεν υπάρχουν ή δεν είναι διατεθειμένοι να τα βάλουν οι Καρδιτσιώτες. Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα δεν γίνεται. Ο φίλαθλος δεν πληρώνει χωρίς προοπτικές. Δήμαρχος, Νομάρχης, βουλευτάδες και άλλοι που τώρα με τις εκλογές του Καλλικράτη, θα ζητήσουν την ψήφο μας, πόσα χρήματα έβαλαν ως θεσμοί και πόσα κατά μόνας; Χορτάσαμε τα λόγια τα παχιά και την παντός είδους εκμετάλλευση με κέρδος την ψήφο των φιλάθλων. Θέλουμε έντιμες και σωστές λύσεις. Λύσεις που αξίζουν και αξιώνουν την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ και μάλιστα σήμερα πρίν είναι πολύ αργά. Εάν τούτο δεν είναι δυνατό η πιό έντιμη και αξιοπρεπής λύση είναι η παρουσία της ομάδος στο νέο πρωτάθλημα στην Δ΄ Εθνική.
Μην κοροϊδεύετε τους φιλάθλους.
Θα ήμουν ευτυχής αν σε όλα όσα αναφέρω θα είχα την τιμή να δεχθώ απαντήσεις.
ΑΓ