Στη θέση αυτή βρίσκεται σήμερα η Τουρκία. Άλλο κοινό των κρατών που βρίσκονται σε
κίνδυνο είναι η ύβρις και η αυταρέσκεια των κυβερνήσεων που δεν επιθυμούν να αφήσουν την εξουσία. Στα πρώτα σήματα κινδύνου χαρακτηριστικό είναι ότι οι εγχώριοι παράγοντες πρώτοι αποσύρουν τα κεφάλαιά τους, παρά τις κατηγορίες που οι πολιτικοί εξαπολύουν εναντίον των ξένων κερδοσκόπων ( η τουρκική κεντρική τράπεζα παραδέχτηκε τη μετατροπή των καταθέσεων σε συνάλλαγμα σε ταχείς ρυθμούς).
Η Τουρκία θα σημειώσει πρωτογενές έλλειμμα της τάξης του 5% (και περισσότερο) του ΑΕΠ για πέμπτη συνεχή χρονιά, γεγονός που την τοποθετεί σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Από το 1960 και μετά 15 μεγάλες οικονομίες βρέθηκαν σε αντίστοιχη θέση (μεγάλα σταθερά ελλείμματα), μεταξύ των οποίων η Πολωνία και η Νορβηγία το 1970, η Βραζιλία το 1970 και 1980, η Ταϋλάνδη το 1990 και η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία.
Οι οικονομίες 13ων εξ αυτών σημείωσαν επιβραδυμένη ανάπτυξη και 11 βίωσαν συναλλαγματική κρίση. Η Τουρκία βασιζόταν για χρόνια σε εξωγενείς παράγοντες προκειμένου να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη, για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων τα αδύναμα ποσοστά καταθέσεων, η εξάρτηση από ξένες πηγές ενέργειας και πρώτων υλών και οι αναχρονιστικές εξαγωγές. Παρά το ότι η κυβέρνηση Erdogan έκανε προσπάθειες να διορθώσει τις χρόνιες αδυναμίες, δεν τις έκανε εγκαίρως και τώρα είναι μάλλον πολύ αργά.
http://www.ft.com/cms/s/0/3eabb76e-a097-11e3-a72c-00144feab7de.html?siteedition=uk
http://mignatiou.com/2014/03/polla-ta-provlimata-tis-tourkikis-ikonomias/
