Στη Λάρισα βρέθηκε προχθές στην εκδήλωση της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΞΙΩΝ ο Αντιπρόεδρος του κόμματος Στέλιος Φενέκος. Μετά την παρέμβαση του Λαρισαίου καθηγητή και προεδρου του κόμματος Κοινωνία Αξιών, Δημήτρη Μπουραντά, ο κ. Φενέκος, ανέλυσε διεξοδικά τα συστατικά στοιχεία του κόμματος και υπερθεμάτισε το γεγονός οτι η Κοινωνία αξιών εκφράζεται μόνο από το κοινωνικό κέντρο. Ενώ στην ανάλυση του για το μετανεστευτικό τόνισε την υπεραξία "άνθρωπος" και τον απόλυτο σεβασμό προς το νόμιμο μετανάστη με την αναγκαιότητα και ο μετανάστης να σέβεται τον ελληνικό πολιτισμό.
Λίγες ώρες αργότερα σε δημόσια τοποθέτηση του ο κ. Φενέκος έγραφε τα εξής:
Λίγες ώρες αργότερα σε δημόσια τοποθέτηση του ο κ. Φενέκος έγραφε τα εξής:
"Από τη πρώτη στιγμή που
δημιουργήθηκε η “κοινωνία αξιών”, εργασθήκαμε πολύ για να διαμορφώσουμε
μία σύγχρονη, δυναμική και ρεαλιστική ιδεολογία που να εκφράζει συνάμα
τα κοινωνικά και τα ατομικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Να καλύπτει,
δηλαδή, τις ανάγκες και επιθυμίες του ατόμου, σε αρμονική και
δημιουργική σχέση με την κοινωνία. Καταλήξαμε ότι αυτή η ιδεολογία είναι
ο ”κοινωνικός φιλελευθερισμός” ως βάση, που τον μετεξελίξαμε, ώστε να
έχει ως πολιτικό υποκείμενο τον ”άνθρωπο–πολίτη”.
Προσπαθώντας να επεξηγήσω απλοποιημένα: Στην
Κομμουνιστική/Σοσιαλιστική ιδεολογία, υποκείμενο της πολιτικής τους
είναι η ‘’κοινωνική τάξη’’.Στην Φασιστική/Εθνικοσοσιαλιστική Εθνικιστική ιδεολογία, υποκείμενο της πολιτικής τους είναι ”το έθνος, η φυλή”.
Στον Φιλελευθερισμό το υποκείμενο της πολιτικής του είναι ”το άτομο”.
Όλες οι παραπάνω πολιτικές ιδεολογίες εμφανίζουν σημαντικές αντινομίες, όπως π.χ. η ‘’τυραννία’’ της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, μέσα από τις κοινωνικές τάξεις, ή ο ‘’γιγαντισμός’’ και η ανισορροπία που δημιουργείται στην ανάπτυξη του ατόμου εις βάρος της κοινωνίας, την οποία εκμεταλλεύεται και στην οποία τελικά οφείλει την ανάπτυξη του. Ή όπως τα εκρηκτικά αδιέξοδα του εθνολογικού/φυλετικού διαχωρισμού που εκτός του απομονωτισμού και της αντιπαλότητας, δημιουργούν εκατόμβες θυμάτων και κρεματόρια.
Υποκείμενο της πολιτικής μετα-ιδεολογίας, της ‘’κοινωνίας αξιών’’ συνεπώς δεν είναι η τάξη, η φυλή ή το άτομο, αλλά ο “άνθρωπος – πολίτης” με την έννοια της “ύπαρξης”, που ζει τη ζωή του ως κοινωνικό και πολιτικό ον.
Ως ”άνθρωπος” έχει φυσιοκρατικά, ανθρώπινα δικαιώματα και ως ”πολίτης”, που ζει σε μία κοινωνία, έχει συμβατικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Αυτός ο διττός ρόλος που
προκύπτει από τον μετασχηματισμό του ‘’ανθρώπου’’ σε ενεργό ‘’άνθρωπο –
πολίτη’’ μπορεί να δώσει όραμα και ελπίδα σε μία νέα ”κοινωνία πολιτών”,
με συνείδηση, συμμετοχή, αξίες, και νέο πολιτικό πολιτισμό.
Μόνο έτσι θα μπορέσει αυτός ο ‘’άνθρωπος – πολίτης’’, σε ατομικό και
κοινωνικό επίπεδο, να διαμορφώσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ώστε να
μπορέσει να ‘’υπάρξει’’ αποτελεσματικά για μία καλύτερη ζωή."