Συμπεριφορά πολιτικού γενιτσαρισμού στο νέο του Αρχηγό ή το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη.
Και επειδή τα οικονομικά στοιχεία δεν επιδέχονται απομυθοποίησης -και παραμένουν ξεροκέφαλα- παρά τις προσπάθειες παρα-ανάγνωσης ή παιδαριώδους προσέγγισης της πραγματικότητας, αυτά είναι:
Κορυφώνοντας τον υποκειμενισμό του, ο κ. Παππάς, μέσα από μια λογιστική ανάγνωση της πραγματικότητας, αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν ο Δήμος να νοικοκυρεύεται και ταυτόχρονα να ζητάει νέα κονδύλια για ληξιπρόθεσμα (3.000.000 € στις 28-11-2013). Αποφαίνεται, με βαρύγδουπο ύφος, ότι «αυτό είναι σχήμα οξύμωρο», «μαγικό, θαυματοποιό αξίωμα» και ο «συμβιβασμός των ασυμβίβαστων». Ακροβάτης ο κ. Παππάς σε εννοιολογικούς χαρακτηρισμούς, αρνούμενος να δει την πραγματικότητα, ότι δηλαδή μετά τις 30-9-2011, προστέθηκαν στις υποχρεώσεις του Δήμου, περίπου, 2.500.000 €, από παλιές υποχρεώσεις (700.000 € των ρυμοτομούμενων-πράξεις εφαρμογής, 1.000.000 από τιμολογηθέντα παλαιά έργα και 800.000 € από δικαστικές αποφάσεις και υποχρεώσεις προηγούμενων ετών)
Τόσο απλά, τόσο κατανοητά.
Αναρωτιέται κανείς, τι είναι αυτό, που εμποδίζει τον κ. Παππά να δει την πραγματικότητα, όπως είναι και να υιοθετεί αβασάνιστα αναγνώσεις χρονολογικής-λογιστικής εγγραφής της πραγματικότητας.
Ποιο είναι το ηθικό κίνητρο που τον οδηγεί σ' αυτήν την παρα-ανάγνωση; ποιο συναίσθημα τον κατευθύνει -η καρδιά η σουσουράδα που έλεγε και ο Καζαντζάκης; Ποια, τέλος πάντων, είναι η θλίψη που του γεννά την «παραφροσύνη»;
Με τον κ. Παππά διατηρούσα άριστες σχέσεις σ' όλα τα επίπεδα. Δεν υπήρξε, μέχρι τώρα, οποιαδήποτε εμπλοκή στις μεταξύ μας σχέσεις. Ούτε θεωρώ σημαντικό να του προκαλέσει τέτοια «ταραχή», το γεγονός ότι η προηγούμενη Δημοτική Αρχή Παληοκάστρου δε «φρεσκάρισε» την άσφαλτο μέχρι το σπίτι του, όπως ισχυρίζεται στην επιστολή παραίτησής του από τις Σχολικές Επιτροπές.
Ούτε θέλω να συσχετίσω την «ταραχή» του κ. Παππά με το γεγονός, ότι αρνήθηκα στον πατέρα του, τον κ. Βασίλειο Παππά, να πληρώσει ο Δήμος Τρικκαίων «περίεργες οφειλές», που ξεπερνούν τις 120.000 €, από προηγούμενα χρόνια (για έργα για τα οποία δεν υπάρχουν αποφάσεις συλλογικών οργάνων και «δεν υπήρχαν» και τα έργα, ή οι ντόπιες πλάκες είχαν υπερ-διπλάσια τιμή από πλάκες Πηλίου κλπ.)
Θέλω να διαβεβαιώσω τον κ. Παππά, ότι δεν πρόκειται ν' αποδεχθώ πρακτικές «ρεμούλας», όση θλίψη και ταραχή και αν προκαλούν σε κάποιους."