Κυριακή 20/7 - 21.30, «Τρωάδες» του Ευριπίδη
από την 5η ΕΠΟΧΗ ΤΕΧΝΗΣ και το ΔΗΠΕΘΕ ΒΕΡΟΙΑΣ
Διοργάνωση: Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού Δ/νσης Παιδείας και Πολιτισμού Δήμου Τρικκαίων
Προπώληση εισιτηρίων: καθημερινά 9.30-14.30 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων (Γαριβάλδη 8).
Τιμή προπώλησης εισιτηρίων: 13 € γενική είσοδος, 10 € ΑΜΕΑ και ανέργων.
Ισχύουν εισιτήρια ΟΓΑ.
Η ηλεκτρονική προπώληση ξεκίνησε για όλη την Ελλάδα από το viva.gr.
Την Κυριακή 20 Ιουλίου, 2014, ώρα 21.30 στο Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Τρικάλων στα πλαίσια του καλοκαιρινού προγράμματος εκδηλώσεων του Τμήματος Πολιτισμού και Αθλητισμού Δήμου Τρικκαίων παρουσιάζονται οι ΤΡΩΑΔΕΣ του Ευριπίδη από την 5η Εποχή Τέχνης και το ΔΗΠΕΘΕ ΒΕΡΟΙΑΣ.
Παίζουν: Φιλαρέτη Κομνηνού, Στέλιος Μάινας, Άρης Λεμπεσόπουλος, Ζέτα Δούκα, Ιωάννα Παππά, Μαρία Πρωτόπαππα, Χρήστος Πλαΐνης, Λένα Παπαληγούρα, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Ειρήνη Κυρμιζάκη, Ίρις Μάρα(κλαρινέτο), Ιώ Κυριακίδη(ακορντεόν).
Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
Επεξεργασία κειμένου: Παναγιώτα Πανταζή, Θέμης Μουμουλίδης
Μουσική: Θύμιος Παπαδόπουλος
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Μια τραγωδία απόγνωσης που κινείται στην περιοχή του αδιανόητου για το σύγχρονο θεατή...
Η παράσταση επιχειρεί μια σύγχρονη ανάγνωση του κειμένου, μια μεταφορά στο σήμερα...
Ο πόλεμος είναι η μια διαχρονική αιτία του μεταναστευτικού φαινομένου. Η οικονομική κρίση ακολουθεί. Τα μοναρχικά καθεστώτα ή η κατάργηση της δημοκρατίας στην πράξη ,επίσης. Θα μπορούσε κάποιος να να διακρίνει τη μακρινή συγγένεια όλων των παραπάνω. Στην εποχή μας ο πόλεμος δεν είναι μονόδρομος για την οικονομική κυριαρχία, καθώς ένα καλά οργανωμένο κέντρο λήψης αποφάσεων επαναπροσδιορίζει συστηματικά, μεθοδικά την έννοια της δημοκρατίας... Κάθε μετανάστευση εμπεριέχει διαχρονικά την έννοια της αδικίας..
Οι Τρωάδες, είναι η πιο δημοφιλής από τις σωζόμενες τραγωδίες του Ευριπίδη, κείμενο κατεξοχήν αντιπολεμικό, αποτυπώνει όσο κανένα κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας την αλαζονεία της εξουσίας καθώς και τις ολέθριες συνέπειες της.
Ιστορώντας τα γεγονότα της άλωσης της Τροίας, ο νους στέκεται στο θρίαμβο των νικητών και όχι στο θρήνο των νικημένων. Στις Τρωάδες ο Ευριπίδης παρουσιάζει την ιστορία από διαφορετική σκοπιά. Στην τραγωδία του κυριαρχεί ο πόνος των ηττημένων, που όμως δεν ζήτησαν την αναμέτρηση... Ο θρήνος των γυναικών μανάδων συζύγων και νέων παιδιών, ενώνεται διαχρονικά με τον παγκόσμιο θρήνο της ανθρώπινης ανεπάρκειας . Οι γυναίκες παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς , σκλάβες πια, όπως και στον αιώνα μας... Η ιστορία επαναλαμβάνεται...
