Δεσμευόμαστε στην μνήμη σου ότι
δεν θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια μας για να βρούμε απάντηση στα
ερωτηματικά για αυτό το μεγάλο γιατί. Θα διερευνύσουμε τα αίτια σε βάθος
θα ρίξουμε άπλετο φως σε κάθε αιτία κάθε διαδικασία για να
διαπιστώσουμε τυχόν λάθη παραλείψεις να αναθεωρήσουμε διαδικασίες ώστε
να μην έχουμε ποτέ ξανά ατύχημα. Θα αναζητήσουμε ευθύνες εάν και εφόσον
υπάρχουν χωρίς στρογγυλοποιήσεις και κουκουλώματα. Μόνο τότε θα
αισθανθούμε
ότι κάναμε το καθήκον μας απέναντι στην μνήμη σου.
Φίλε Γιάννη θα συναντιόμαστε στις στιγμές που οι καρδιές μακρυά από
ρυθμούς θα ψάλλουν τις ίδιες αγωνίες στα όνειρα που θα παραμείνουν
όνειρα αλλά και σε εκείνα που θα ζωντανεύουν μαζί σου.
Θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας η μνήμη σου θα είναι αιώνια , είμαστε
υπερήφανοι που υπήρξαμε φίλοι σου συνάδελφοί σου συναγωνιστές σου, με
τα ίδια ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
-ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Βασίλης Χαλαστάρας
Αγαπημένε μας Γιάννη,
Συγκλονισμένοι βαθιά, από τον αναπάντεχο τρόπο, με τον οποίο τόσο πρόωρα και τραγικά «έφυγες» από κοντά μας, βρισκόμαστε σήμερα εδώ, μπροστά σου, χωρίς να μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό που συμβαίνει. Για όλους εμάς, τους συνοδοιπόρους και συνεργάτες σου στους κοινούς εργατικούς και συνδικαλιστικούς μας αγώνες, αλλά και για όλους εκείνους που είχαν την απλώς έστω την τύχη να σε γνωρίσουν και να σε αγαπήσουν για τον βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα σου, ο χαμός σου μας γεμίζει βαθύτατη θλίψη. Μας συγκλονίζει. Αρνούμαστε να δεχτούμε πως δεν θα είσαι πλέον κοντά μας. Πως, λίγο πριν συμπληρώσεις τον πολύχρονο, σκληρό κύκλο της εργασιακής βιοπάλης και αποσυρθείς ως συνταξιούχος, για να απολαύσεις επιτέλους την πολυαγαπημένη σου οικογένεια, που τόσα χρόνια στερήθηκες για το σκληρό μεροκάματο μέσα στο τσιμεντάδικο, έμεινε το όνειρο ανολοκλήρωτο. Αρνούμαστε να δεχτούμε αυτό που βλέπουμε τώρα μπροστά μας.
Γιατί σε ξέραμε «όρθιο», Γιάννη, πάντα έτοιμο στις επάλξεις των αγωνιστικών μας προσπαθειών και της κοινής προσφοράς, πάντα χαμογελαστό, και πάντα έτοιμο να δώσεις τον εαυτό σου ολόκληρο για το καλό και το δίκιο. Μας βρίσκει, όμως, και βαθιά οργισμένους. Για τον τρόπο που συντελέστηκε το κακό. Και πιο πολύ, γιατί, εσύ ο ίδιος, με ζήλο, πάντοτε, και μεράκι, ως μέλος και της Επιτροπής και Ασφάλειας, κατά το παρελθόν, πρωτοστατούσες μέσα στο εργοστάσιο για να μη συμβεί σε κανέναν συνάδελφό μας ατύχημα, για να μη θρηνήσουμε θύματα, όπως φώναζες, για να αφυπνίσεις τις συνειδήσεις. Δυστυχώς, τραγική μοίρα έμελλε να γίνεις εσύ το θύμα της ανεπάρκειας, του εφησυχασμού, των ελλείψεων! Χρέος μας, αγαπημένε μας, Γιάννη, είναι πλέον, να συνεχίσουμε να παλεύουμε εμείς, γι αυτά που ανάλωσες τη ζωή σου! Ειδικά στις σημερινές, δύσκολες οικονομικές και εργασιακές συνθήκες που έκαναν βαριά «μολυβένιο» τον ουρανό της Πατρίδας μας. Έτσι, άλλωστε, έκανες πάντα: Έδινες όλους τους αγώνες σου με αποφασιστικότητα, συνδικαλιστική συνέπεια, ήθος. Όπλα σου ο τίμιος αγωνιστικός λόγος, η μπεσαλίδικη στάση και άποψη και στο «ναι» και στο «όχι». Γι αυτό και το κενό που αφήνεις φεύγοντας είναι δυσαναπλήρωτο.
Και στην ΑΓΕΤ, όπου επί χρόνια ολόκληρα εργάστηκες, αγωνίστηκες και δραστηριοποιήθηκες συνδικαλιστικά, με συνέπεια πάντοτε και με γνώμονα το συμφέρον των εργαζόμενων, και στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, όπου, ως εκλεγμένος αιρετός αντιπρόσωπος διαμόρφωνες την αγωνιστική «ρότα», και στο Σωματείο μας στην ΑΓΕΤ, όπως κρατούσες σθεναρά το «ταμείο» του ήθους, της αξιοπρέπειας και της συναδελφικότητας, αφήνοντας ένα πλούσιο «ενεργητικό», και στον Σύλλογο των Ηλεκτρολόγων και στην Ομοσπονδία Τσιμέντου, όλοι σε ήξεραν και σε αποκαλούσαν με το μικρό όνομα. Για όλους μας ήσουν ο «Γιάννης» μας, ο καλός συνάδελφος με το πάντα χαμογελαστό πρόσωπο και τον καλό λόγο στα χείλη! Συνδικαλιστική σου αρχή μία: Η ενότητα των εργαζομένων. Γι αυτήν πάλεψες, γι αυτήν άφησες παρακαταθήκη ν’ αγωνισθούν και οι νεότεροι.
Αγαπημένε μας Γιάννη,
Θλιβερό καθήκον μας κάνει να είμαστε εμείς σήμερα αυτοί που πρέπει να σου πούμε το στερνό τούτο «αντίο». Το κάνουμε με καρδιά συντετριμμένη, αλλά και με την πεποίθηση ότι θα χαίρεσαι από κει που μας βλέπεις, να σε διαβεβαιώνουμε πως θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο που κι όταν ήσουν κοντά μας, οραματιζόσουν. Στην αγαπημένη σου σύζυγο και στα δυο λατρεμένα σου παιδιά, που ήδη χαράζουν πορεία επιτυχημένη, όπως ακριβώς το ονειρεύτηκες, απευθύνουμε τα βαθύτατά μας συλλυπητήρια, διαβεβαιώνοντάς τους επίσης ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, γιατί σ’ αγαπήσαμε, Γιάννη, γιατί εσύ μας έκανες να σ’ αγαπήσουμε, με την αξιοπρεπή στάση σου στη ζωή. Καλό σου ταξίδι, αξέχαστε φίλε, συνάδελφε, σύντροφε στους αγώνες...
Αγαπημένε μας Γιάννη,
Συγκλονισμένοι βαθιά, από τον αναπάντεχο τρόπο, με τον οποίο τόσο πρόωρα και τραγικά «έφυγες» από κοντά μας, βρισκόμαστε σήμερα εδώ, μπροστά σου, χωρίς να μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό που συμβαίνει. Για όλους εμάς, τους συνοδοιπόρους και συνεργάτες σου στους κοινούς εργατικούς και συνδικαλιστικούς μας αγώνες, αλλά και για όλους εκείνους που είχαν την απλώς έστω την τύχη να σε γνωρίσουν και να σε αγαπήσουν για τον βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα σου, ο χαμός σου μας γεμίζει βαθύτατη θλίψη. Μας συγκλονίζει. Αρνούμαστε να δεχτούμε πως δεν θα είσαι πλέον κοντά μας. Πως, λίγο πριν συμπληρώσεις τον πολύχρονο, σκληρό κύκλο της εργασιακής βιοπάλης και αποσυρθείς ως συνταξιούχος, για να απολαύσεις επιτέλους την πολυαγαπημένη σου οικογένεια, που τόσα χρόνια στερήθηκες για το σκληρό μεροκάματο μέσα στο τσιμεντάδικο, έμεινε το όνειρο ανολοκλήρωτο. Αρνούμαστε να δεχτούμε αυτό που βλέπουμε τώρα μπροστά μας.
Γιατί σε ξέραμε «όρθιο», Γιάννη, πάντα έτοιμο στις επάλξεις των αγωνιστικών μας προσπαθειών και της κοινής προσφοράς, πάντα χαμογελαστό, και πάντα έτοιμο να δώσεις τον εαυτό σου ολόκληρο για το καλό και το δίκιο. Μας βρίσκει, όμως, και βαθιά οργισμένους. Για τον τρόπο που συντελέστηκε το κακό. Και πιο πολύ, γιατί, εσύ ο ίδιος, με ζήλο, πάντοτε, και μεράκι, ως μέλος και της Επιτροπής και Ασφάλειας, κατά το παρελθόν, πρωτοστατούσες μέσα στο εργοστάσιο για να μη συμβεί σε κανέναν συνάδελφό μας ατύχημα, για να μη θρηνήσουμε θύματα, όπως φώναζες, για να αφυπνίσεις τις συνειδήσεις. Δυστυχώς, τραγική μοίρα έμελλε να γίνεις εσύ το θύμα της ανεπάρκειας, του εφησυχασμού, των ελλείψεων! Χρέος μας, αγαπημένε μας, Γιάννη, είναι πλέον, να συνεχίσουμε να παλεύουμε εμείς, γι αυτά που ανάλωσες τη ζωή σου! Ειδικά στις σημερινές, δύσκολες οικονομικές και εργασιακές συνθήκες που έκαναν βαριά «μολυβένιο» τον ουρανό της Πατρίδας μας. Έτσι, άλλωστε, έκανες πάντα: Έδινες όλους τους αγώνες σου με αποφασιστικότητα, συνδικαλιστική συνέπεια, ήθος. Όπλα σου ο τίμιος αγωνιστικός λόγος, η μπεσαλίδικη στάση και άποψη και στο «ναι» και στο «όχι». Γι αυτό και το κενό που αφήνεις φεύγοντας είναι δυσαναπλήρωτο.
Και στην ΑΓΕΤ, όπου επί χρόνια ολόκληρα εργάστηκες, αγωνίστηκες και δραστηριοποιήθηκες συνδικαλιστικά, με συνέπεια πάντοτε και με γνώμονα το συμφέρον των εργαζόμενων, και στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, όπου, ως εκλεγμένος αιρετός αντιπρόσωπος διαμόρφωνες την αγωνιστική «ρότα», και στο Σωματείο μας στην ΑΓΕΤ, όπως κρατούσες σθεναρά το «ταμείο» του ήθους, της αξιοπρέπειας και της συναδελφικότητας, αφήνοντας ένα πλούσιο «ενεργητικό», και στον Σύλλογο των Ηλεκτρολόγων και στην Ομοσπονδία Τσιμέντου, όλοι σε ήξεραν και σε αποκαλούσαν με το μικρό όνομα. Για όλους μας ήσουν ο «Γιάννης» μας, ο καλός συνάδελφος με το πάντα χαμογελαστό πρόσωπο και τον καλό λόγο στα χείλη! Συνδικαλιστική σου αρχή μία: Η ενότητα των εργαζομένων. Γι αυτήν πάλεψες, γι αυτήν άφησες παρακαταθήκη ν’ αγωνισθούν και οι νεότεροι.
Αγαπημένε μας Γιάννη,
Θλιβερό καθήκον μας κάνει να είμαστε εμείς σήμερα αυτοί που πρέπει να σου πούμε το στερνό τούτο «αντίο». Το κάνουμε με καρδιά συντετριμμένη, αλλά και με την πεποίθηση ότι θα χαίρεσαι από κει που μας βλέπεις, να σε διαβεβαιώνουμε πως θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο που κι όταν ήσουν κοντά μας, οραματιζόσουν. Στην αγαπημένη σου σύζυγο και στα δυο λατρεμένα σου παιδιά, που ήδη χαράζουν πορεία επιτυχημένη, όπως ακριβώς το ονειρεύτηκες, απευθύνουμε τα βαθύτατά μας συλλυπητήρια, διαβεβαιώνοντάς τους επίσης ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, γιατί σ’ αγαπήσαμε, Γιάννη, γιατί εσύ μας έκανες να σ’ αγαπήσουμε, με την αξιοπρεπή στάση σου στη ζωή. Καλό σου ταξίδι, αξέχαστε φίλε, συνάδελφε, σύντροφε στους αγώνες...
