«Όσο περνάει
ο καιρός και ο κ.Μπέος αρχίζει να
αντιλαμβάνεται πόσο “βαριά
είναι η καλογερική”,
όλο και περισσότερο καταφεύγει στην
τακτική της παραπληροφόρησης και της
φυγής στο παρελθόν. Είναι
πλέον προφανές πως αν ήταν στη θέση μας
το 2011, δεν θα άντεχε ούτε μια ώρα με το
βουνό των προβλημάτων που κληρονομήσαμε
από τους 9 συνενωθέντες ΟΤΑ και τις 75
δημοτικές επιχειρήσεις και Οργανισμούς»,
τονίζει σε δήλωσή του ο τέως Δήμαρχος
Βόλου και πρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ, Πάνος
Σκοτινιώτης, σχολιάζοντας τη σημερινή,
νέα συνέντευξη τύπου του κ.Μπέου, αυτή
τη φορά σε σχέση με δύο
αποφάσεις Ειρηνοδικείου που δικαιώνουν,
σε πρώτο βαθμό, τους εργαζόμενους της
ΔΕΥΑΜΒ, σε κάποια από τις διεκδικήσεις
τους για τις περικοπές στους μισθούς
από το 2010 και μετά.
Ο
κ.Σκοτινιώτης, στη δήλωσή του, τονίζει
ειδικότερα τα εξής, για την αποκατάσταση
της αλήθειας:
«1.
Οι δύο συγκεκριμένες αγωγές των
εργαζομένων ασκήθηκαν τον Απρίλιο του
2014 και αφορούσαν περικοπές στους μισθούς
τους το 2010, το 2011 και το 2012, με βάση δύο
νόμους του 2010 (3482/2010 και 3845/2010). Οι
περικοπές, δηλαδή, και ο τρόπος που αυτές
εφαρμόστηκαν, ξεκίνησε το 2010, επί
προεδρίας Αλ.Βούλγαρη, και συνεχίστηκε,
από τον Ιούλιο 2011 και μετά, επί δικής
μου προεδρίας. Το
Δικαστήριο δεν έκρινε τον τρόπο που
εφαρμόστηκαν οι συγκεκριμένοι νόμοι,
όπως σκοπίμως ισχυρίστηκε ο κ.Μπέος
χρεώνοντάς το μάλιστα στη δική μας
θητεία, αλλά
ένα
συγκεκριμένο νομικό ζήτημα,
το αν δηλαδή οι ΔΕΥΑ αποτελούν κοινωφελείς
επιχειρήσεις που ανήκουν στους ΟΤΑ, ή
συνιστούν εντελώς αυτοτελείς έναντι
των ΟΤΑ επιχειρήσεις. Η υπόθεση εκδικάστηκε
τον Οκτώβριο του 2014,
η
ΔΕΥΑΜΒ εκπροσωπήθηκε από τη νέα νομική
υπηρεσία που επέλεξε ο κ.Μπέος
και τελικά κρίθηκε, παραδόξως, ότι οι
ΔΕΥΑ συνιστούν εντελώς αυτοτελείς
έναντι των ΟΤΑ επιχειρήσεις και συνεπώς
δεν εφαρμόζονται οι ρυθμίσεις που
ισχύουν για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Αυτονόητο είναι ότι κατά της απόφασης
αυτής θα ασκηθεί έφεση από τη ΔΕΥΑΜΒ.
2.
Οι εργαζόμενοι, ωστόσο, προγενέστερα,
και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2013,
είχαν ασκήσει και άλλη αγωγή κατά της
ΔΕΥΑΜΒ (αυτή τη φορά στο Πρωτοδικείο
Βόλου), ενώ είχε προηγηθεί, τον Φεβρουάριο
του 2013, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στον
Πρόεδρο Πρωτοδικών. Τόσο η αγωγή όσο
και η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων
αφορούσαν τις νέες περικοπές που
προέβλεψε ο Ν.4093/2012, τις οποίες εφάρμοσε
η Διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ επί δικής μου
προεδρίας, όπως είχε υποχρέωση. Στην
προκειμένη περίπτωση όμως, τόσο
η απόφαση επί της αιτήσεως ασφαλιστικών
μέτρων, που εκδόθηκε τον Ιούνιο του
2013, όσο και η απόφαση επί της αγωγής, που
εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2013, δηλαδή
και οι δύο επί δικής μας θητείας, έκριναν
το ίδιο νομικό ζήτημα εντελώς διαφορετικά
σε σχέση με τις πιο πάνω αποφάσεις του
Ειρηνοδικείου και απέρριψαν το αίτημα
των εργαζομένων.
Έκριναν, δηλαδή, ότι οι ΔΕΥΑ αποτελούν,
όπως είναι αυτονόητο, κοινωφελείς
επιχειρήσεις που ανήκουν στους ΟΤΑ και
συνεπώς εφαρμόζονται και σ’αυτές οι
ρυθμίσεις που ισχύουν για τον ευρύτερο
δημόσιο τομέα. Να σημειωθεί ότι για
το θέμα αυτό και για να μην υπάρχει η
παραμικρή αμφιβολία, είχε εκδοθεί, τον
Απρίλιο του 2013, διευκρινιστική εγκύκλιος
από το Υπουργείο Οικονομικών, μετά από
δικό μου αίτημα προς τον τότε Αναπληρωτή
Υπουργό Οικονομικών, κ.Χρ. Σταϊκούρα.
3.
Είναι γνωστό ότι οι
αμοιβές του προσωπικού της ΔΕΥΑΜΒ είχαν
καθοριστεί με την από 26.11.2007 επιχειρησιακή
συλλογική σύμβαση εργασίας. Η επιχειρησιακή
συλλογική σύμβαση εργασίας είχε εγκριθεί
σχεδόν ομοφώνως (με μια λευκή ψήφο) από
το τότε Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΜΒ,
το οποίο είχε ευρεία, διαπαραταξιακή
σύνθεση, συμμετείχε δε, εκτός των πρώην
Δημάρχων Βόλου και Νέας Ιωνίας, και
ο πρώην Δήμαρχος Αισωνίας και σημερινός
Αντιδήμαρχος του κ.Μπέου, Δ.Καντόλας.
Η
σταθερή θέση που από την πρώτη στιγμή
δημόσια διατυπώσαμε, είναι ότι η
υπογραφή τής εν λόγω επιχειρησιακής
συλλογικής σύμβασης εργασίας, που
πρόβλεπε αμοιβές υψηλότερες από την
αντίστοιχη κλαδική συλλογική σύμβαση
εργασίας, υπήρξε
εσφαλμένη επιλογή της τότε Διοίκησης
της ΔΕΥΑΜΒ,
πολλώ μάλλον που το σύνολο σχεδόν των
τακτικών εσόδων της επιχείρησης
προέρχεται από τα τέλη ύδρευσης και
αποχέτευσης που καταβάλλουν οι πολίτες
του μείζονος Βόλου. Είχαμε ταυτόχρονα
υποστηρίξει την ανάγκη άμβλυνσης των
διαφορών στις καταβαλλόμενες αποδοχές
εργαζομένων που διαθέτουν τα ίδια
προσόντα, ώστε να
μη δημιουργούνται, στο πλαίσιο του
Δήμου, εργαζόμενοι «δύο ταχυτήτων».
Είναι
χαρακτηριστικό ότι το 2008, δηλαδή μετά
την υπογραφή της επιχειρησιακής
συλλογικής σύμβασης εργασίας, το
μισθολογικό κόστος στη ΔΕΥΑΜΒ εκτινάχθηκε
στο 52,96% επί των τακτικών εσόδων, για να
φτάσει το 2009 στο 55,40%, ενώ εμείς
παραδώσαμε τη Διοίκηση της Επιχείρησης
στον κ.Μπέο με το μισθολογικό κόστος να
βρίσκεται στο
34%
επί των τακτικών εσόδων,
απόδειξη ότι η ΔΕΥΑΜΒ
είναι πια μια επιχείρηση με υψηλό δείκτη
παραγωγικότητας και θετική σχέση
κόστους-κοινωνικής ωφελιμότητας.
4. Είναι
γνωστό ότι η προηγούμενη Διοίκηση της
ΔΕΥΑΜΒ κληρονόμησε τεράστια συσσωρευμένα
προβλήματα, που έθεταν σε δοκιμασία την
ίδια την υπόσταση της Επιχείρησης. Στα
μόλις τρία και κάτι χρόνια της θητείας
μας έγιναν
σημαντικά βήματα εξυγίανσης, μειώθηκε
δραστικά το τιμολόγιο (25,3% μεσοσταθμικά)
και ταυτόχρονα εξασφαλίστηκε από το
ΕΣΠΑ ένα πρόγραμμα μαμούθ,
χωρίς ιστορικό προηγούμενο, το οποίο
βρίσκεται σε εξέλιξη. Για τα γενικότερα
όμως θέματα που αφορούν τη ΔΕΥΑΜΒ θα
μιλήσουμε πολύ συγκεκριμένα το επόμενο
διάστημα, ώστε να σταματήσει επιτέλους
η κατασυκοφάντηση του έργου που
επιτελέστηκε και τα περί δήθεν χρεοκοπίας
της ΔΕΥΑΜΒ, τέτοιας
“χρεοκοπίας” που όμως επιτρέπει στον
κ.Μπέο να ανακοινώνει νέες μειώσεις στο
τιμολόγιο!
Αυτό που οφείλει να κάνει η σημερινή
Διοίκηση, είναι να εργαστεί με σχέδιο
και να συνεχίσει την πορεία εξυγίανσης
της ΔΕΥΑΜΒ, αντιλαμβανόμενη ότι η
ΔΕΥΑΜΒ, που διαχειρίζεται τον πιο
ευαίσθητο, ίσως, τομέα της δημοτικής
δραστηριότητας, δεν
είναι αναλώσιμη.
Η ΔΕΥΑΜΒ στη διάρκεια της τριαντάχρονης
και πλέον λειτουργίας της έχει επιτελέσει
πολύ σημαντικό έργο και διαθέτει υψηλή
τεχνογνωσία, όσα δε κι αν χρεώσουμε στο
προσωπικό της, το βέβαιο είναι ότι
οφείλουμε
να αναγνωρίσουμε την πολύτιμη, διαχρονική
συμβολή του στο
σχεδιασμό και την υλοποίηση του τεράστιου
αυτού έργου».
