Οι στόχοι της δημοτικής κίνησης «Ταυτότητα Πόλης».

Ο ΛΑΡΙΣΑΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΡΤΖΩΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ

«Έφτασε η ώρα για κάτι το καινούργιο, κάτι που θα αλλάξει τη διάθεσή μας, κάτι που θα δημιουργήσει τη βάση συλλογής προτάσεων που όλες θα έχουν ως στόχο την καλυτέρευση της ζωής μας, στην πόλη με Ταυτότητα, αυτή που ονειρευόμαστε όλοι μας». Με αυτά τα λόγια ολοκληρώνει την επιστολή του προς την «Ε» ο πρόεδρος του Ιστορικού Κέντρου Λάρισας και της Κίνησης Πολιτών Δανειοληπτών κ. Γιώργος Μπαρτζώκης, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά τη δημιουργία μιας νέας δημοτικής κίνησης που θα φέρει την ονομασία «Ταυτότητα Πόλης». Αναλυτικότερα στην επιστολή του ο κ. Μπαρτζώκης υποστηρίζει τα εξής: «Ο πολίτης σήμερα αισθάνεται από παντού την οικονομική κρίση και την αλλαγή των συναλλακτικών σχέσεων του καταναλωτή με τις επιχειρήσεις. Ο πολίτης νιώθει και δεν κατανοεί την καθίζηση ενός παλαιού τρόπου ζωής, νιώθει τη μείωση της ικανοποίησης των καταναλωτικών του αναγκών. Ο πολίτης εμφανίζεται εγκλωβισμένος σε μία τάση και νοοτροπία του παρελθόντος, που τον θέλει να είναι απαθέστατος στη στηλίτευση συμπεριφορών και εξαρτήσεων της εξουσίας και προσπαθεί να σηκωθεί όρθιος και να αντιμετωπίσει τα στείρα λόγια, τα παχιά και να δώσει ώθηση στο καινούργιο, στο ελπιδοφόρο. Βλέπει ο δανειολήπτης τις τράπεζες να του ζητούν όλο και περισσότερα, να τον ξεγελούν με τα παντός είδους τερτίπια τους, να μην του δίνουν σημασία παρά μόνο για την είσπραξη των δόσεών του.   Το ανωτέρω οικονομικό περιβάλλον δεν απέχει πολύ από αυτό που ζούμε στη μικρή πόλη μας τη Λάρισα. Μια πόλη που έμαθε από μόνη της να ζει, να είναι αυτάρκης και να θρέφεται από τη γη της, οι δε κάτοικοί της από το βιός τους. Είναι η πόλη που ξαφνικά αναγέννησε την ιστορική καταβολή της, που είδε πάρα πολλές πολιτιστικές καταβολές από κάθε άκρη της Ευρώπης και της Ασίας. Η πόλη που καθημερινά αντιμετωπίζει μία εξάπλωση απρογραμμάτιστα, χωρίς οργανωμένο σχέδιο με την πολιτική της εξουσίας που είχαμε ως πρότυπο στο παρελθόν μας. Της εξουσίας του ελέγχου και της κατεύθυνσης της εκάστοτε πολιτικής διακυβέρνησης, χωρίς ποτέ να αναρωτηθούμε γιατί αυτό να αξίζει για εμάς τους πολίτες αυτής της πόλεως. Τα προβλήματα συνεχώς μεγαλώνουν και αυξάνονται χωρίς να αντιμετωπίζονται πάντοτε επιτυχώς. Το κυκλοφοριακό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας, αυτό που εμείς οι ίδιοι το δημιουργούμε ασυναίσθητα πολλές φορές, αφού ο καθένας μας από τους 200.000 πολίτες αυτής είμαστε συνυπεύθυνοι. Η χρήση του αυτοκινήτου μπορεί και πρέπει να περιοριστεί στην αναγκαία για την εξασφάλιση καλύτερου επιπέδου ζωής και εξυπηρέτησης της εργασίας μας. Όχι όμως ανέξοδα και χωρίς κόστος η χρησιμοποίησή του να αποτελεί το άλλοθι για εμάς, αλλά κυριότερα για την εκάστοτε δημοτική αρχή. Η σχέση μας με τις δημοτικές υπηρεσίες αποτελεί ακόμη μία ευκαιρία για να αγαπήσουμε την πόλη μας. Η δυνατότητα που μας δίνει η άριστη κατάρτιση των υπαλλήλων του, μας δίνει την αισιοδοξία για κάτι το καινούργιο που θα δώσει ώθηση στην οικονομική της εξυγίανση, θα μας αποδώσει στο μέγιστο το συγκριτικό μας πλεονέκτημα ως πόλη, την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ μας. Μία ταυτότητα που δεν είναι κατ’ ανάγκη μόνο οι αρχαιότητες και τα μνημεία που αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά πολύ περισσότερο είναι η ταυτότητα των ίδιων των ανθρώπων της, της αντίληψης του πολίτη απέναντι στην εξουσία με καθοδηγητή πάντοτε τον Δήμο μας. Η αγάπη των Λαρισαίων για το περιβάλλον πολλές φορές τέθηκε σε αμφισβήτηση από την ίδια την εξουσία. Πολλές φορές χαρακτηρίστηκαν λίγοι και ρομαντικοί κάποιοι που προσπάθησαν ακόμη και με τα σώματά τους να σώσουν κάτι από αυτό, έτσι όπως αυτοί τον ένιωθαν, δηλαδή σαν να κλέβουν την οικογένειά τους που καθημερινά φρόντιζαν και περιποιούνταν. Οι συμπεριφορές που αναδείχθηκαν κατά τη μεγάλη κρίση του περιβάλλοντος χώρου του Πηνειού ποταμού μας και τη σωρεία δικαστικών παρεμβάσεων, μας έκαναν πιο αισθητοποιημένους πολίτες, μας οδήγησαν να συγκρουστούμε με θεσμούς και τιμάρια που το όνομά τους παραπέμπει στον Πηνειό, αλλά που η πολιτική τους ήταν ακριβώς αντίθετη, δηλαδή η καταστροφή του. Τα ιδιωτικά συμφέροντα έκαναν πάλι το θαύμα τους, ικανοποίησαν εν μέρει το αχόρταγο βλέμμα τους για το περιβάλλον. Η αναζήτηση της εργασίας των Λαρισαίων συνήθιζε σχεδόν πάντα να είναι μία εύκολη διαδικασία. Όμως η κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία τρία χρόνια μόνο ανησυχίες μπορεί να μας γεμίσει. Η διάθεση που έχουν οι νέοι μας να εισχωρήσουν στη δημόσια και στη δημοτική διοίκηση είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους. Είναι η αγωνία που έχουν στις συμπεριφορές του ιδιωτικού τομέα που απαξιώνουν τις γνώσεις τους, τις τάσεις και τις κλίσεις τους για κάτι που να αποδίδει σ’ αυτούς και στην περιοχή τους. Δυστυχώς κάποιοι στο παρελθόν χρησιμοποίησαν την ανάδειξή τους σε αξιώματα για να βολέψουν τους πολύ στενούς συγγενείς τους, ακόμη και αν κατηγορήθηκαν από τους άλλους πολίτες, αλλά και από τη δικαιοσύνη. Αυτό όμως πρέπει να σπάσει και ν’ ανοίξουν οι ευκαιρίες για όλους και ειδικότερα για αυτούς που δεν έχουν εξάρτηση ή δεν είναι συγγενείς με εκλεγμένους θεσμικούς παράγοντες». Και ο κ. Μπαρτζώκης καταλήγει: «Είναι η πρώτη φορά που βλέπεται ν’ αρθρογραφώ για τα ανωτέρω σημαντικά ζητήματα των πολιτών της Λάρισας. Είναι μία επιλογή συνείδησης που πηγάζει τόσο από καρδιάς παρά μίας προσπάθειας καλλωπισμού του υπάρχοντος συστήματος που μας οδήγησε σ’ αυτήν την κατάσταση. Στα σαράντα χρόνια της ζωής μου στην πόλη αυτή, κατανόησα ότι η αναφορά και η επισήμανση των προβλημάτων είναι η καλύτερη μέθοδος για τη λύση με τις ιδέες του αμερόληπτου απλού πολίτη. Ο συμβιβασμός και η σιωπή ίσως θα ήταν μία λύση προκειμένου να κερδίσω κεκτημένα και να ενταχθώ σ’ αυτό. Όμως πιστεύω ότι έφτασε η ώρα όχι μόνο να ειπωθούν και να συζητηθούν όλα τα ευαίσθητα θέματα των πολιτών, αλλά και να εφαρμοστούν οι λύσεις που θέλουν οι πολίτες και όχι η σκοτεινή εξουσία». eleftheria.gr