 |
Της Ελπίδας Κουτσογιάννη
Το άμεσο πρόβλημα των εργαζομένων στις κοινωνικές δομές του δήμου Τρικκαίων είναι ότι δεν έχουν πληρωθεί εδώ και ένα χρόνο περίπου. Το ουσιαστικό πρόβλημα, όμως των 140 ανθρώπων, που εργάζονται σε 37 κοινωνικές δομές σε όλο το νομό, οι οποίες εξυπηρετούν περίπου 3100 οικογένειες είναι ότι δεν διαφαίνεται καμία προοπτική μονιμοποίησής τους, παρότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και μάλιστα με τη βούλα του δημοτικού συμβουλίου Τρικάλων. Αυτό σημαίνει ότι «έχασαν» την προοπτική μονιμοποίησής τους με το προηγούμενο διάταγμα Παυλόπουλου για έναν μήνα. Ο χρόνος εργασίας τους δηλαδή υπολείπονταν 30 ημερών για να καταφέρουν να υπαχθούν στο διάταγμα Παυλόπουλου και να μετατραπούν οι ετήσιες ορισμένου χρόνου, δηλαδή, συμβάσεις που υπογράφουν εδώ και χρόνια σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το προφανές της κάλυψης πάγιων και διαρκών αναγκών από την πλευρά τους δεν βρέθηκε κάποιος δήμαρχος να το προωθήσει. Την ώρα που αρκετοί δήμαρχοι, προεξάρχοντος του δημάρχου Αθηναίων και προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων, έχουν άποψη και την εκφράζουν δημόσια για τους συμβασιούχους έργου ή ορισμένου χρόνου των δήμων, την ίδια ώρα οι ίδιοι δήμαρχοι δεν έχουν φροντίσει ώστε να φτάσει στην κυβέρνηση το αυτονόητο αίτημα των ανθρώπων, που εργάζονται στα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, ή στα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης ατόμων με αναπηρία ή στα προγράμματα Βοήθεια στο Σπίτι για την μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.
Οι ίδιοι εργαζόμενοι στα Τρίκαλα σε ένα βαθμό αναλαμβάνουν και την ευθύνη που τους αναλογεί για το γεγονός ότι το αίτημά τους δεν προωθήθηκε και από τους ίδιους όπως και όσο θα έπρεπε.
Απλήρωτοι
Στο μεταξύ, σαν να μην φτάνει το γεγονός ότι ουδείς συζητά την προοπτική μονιμοποίησής τους, έχουν να πληρωθούν περίπου 1 χρόνο. Και τούτο διότι οι δήμοι, μεταξύ των οποίων και ο δήμος Τρικκαίων δεν έχουν υπογράψει ακόμη τις συμβάσεις για τη λειτουργία των κοινωνικών δομών με τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας, για το τρέχον σχολικό έτος, παρότι έφτασαν Χριστούγεννα.
Επιπροσθέτως, οι περισσότεροι αιρετοί θεωρούσαν ότι παράγουν κοινωνικό έργο, μέσω αυτών των δομών, όσο ίσχυε η κάλυψη των λειτουργικών τους εξόδων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την λήξη της χρηματοδότησης, η λύση που βρέθηκε και η οποία κάθε άλλο παρά λύση φαίνεται ότι είναι, αφορά στην υπαγωγή αυτών των δομών στο Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς και η κάλυψη των λειτουργικών τους εξόδων θα γίνεται μέσω της Εργατικής Εστίας. Ο Οργανισμός, όμως αποδείχθηκε ανέτοιμος να διαχειριστεί την κατάσταση, ως φορέας υλοποίησης. Πέραν αυτού, στη χώρα υπάρχουν δομές, των οποίων οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί για όλο το προηγούμενο διδακτικό έτος.
Σε όλη αυτή την κατάσταση ουδείς γνωρίζει ποιος θα δώσει την πραγματική λύση, πριν επέλθει η οριστική εξαθλίωση των εργαζόμενων.
|  |
