
Το πρωτόδικο δικαστήριο τον Φεβρουάριο του 2009 καταδίκασε τους δύο ιδιοκτήτες της εταιρίας σε συνολική ποινή φυλάκισης 5 ετών για ανθρωποκτονία κατά συρροή από αμέλεια και σωματική βλάβη κατά συρροή από αμέλεια. Αθώωσε όμως τον οδηγό του λεωφορείου των μαθητών, που αντιμετώπιζε τις ίδιες κατηγορίες.
Οι δύο καταδικασθέντες έκαναν έφεση κατά της απόφασης. Έφεση έκανε επίσης και ο εισαγγελέας εφετών, μετά από γραπτό αίτημα μερικών γονέων των αδικοχαμένων μαθητών, κατά της αθώωσης του οδηγού του λεωφορείου.
Η έφεση εκδικάστηκε στο Τριμελές Εφετείο Λάρισας, το οποίο δέχτηκε τη θέση των δύο ιδιοκτητών της εταιρίας ξυλείας, ότι ήταν άκυρη η επίδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος σε αυτούς, γιατί αυτή έγινε πριν καταστεί αμετάκλητη η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών. Ότι δηλαδή, δεν είχε εκπνεύσει η προθεσμία άσκησης αναίρεσης στον Άρειο Πάγο.