Ο καφές λούζει
το πρωινό μου
ξύπνημα,
χωρίς να μπορώ
ν’ αρθρώσω λέξη.
σε λήθαργο
δεν μπορούν
ν’ αντικρύσουν
τον ήλιο κατάματα.
Η λεπίδα στο ξύρισμα
έτοιμη να ματώσει
όνειρα που δεν θυμάμαι.
Βουρτσίζω τα δόντια μου
θέλοντας ν’ αναστήσω
το λευκό της νύχτας
που πέρασε.
Με λίγη μαρμελάδα
στη φρυγανιά
θα γλυκάνω τις ώρες
που μου αναλογούν
για να τα καταφέρω.
Δημοσιεύτηκε από Dimitris P. Kraniotis
