Έχουμε ήδη εκφράσει τον προβληματισμό μας, σχετικά με το αν η ηγεσία της Ν.Δ. τοποθετείται στα μεγάλα προβλήματα της χώρας με επιλεκτική μνήμη ή με σκοπιμότητα.
Είναι πλέον προφανές ότι, η κομματική σκοπιμότητα επισκιάζει κάθε άλλη επιλογή και βεβαίως τη σεμνότητα, τη σωφροσύνη και τη διάθεση αυτοκριτικής που θα έπρεπε να επιδεικνύει η ηγεσία κάθε κόμματος που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Ενός κόμματος, η κυβέρνηση του οποίου «στέγνωσε» τα δημόσια ταμεία και οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ενός κόμματος, η κυβέρνηση του οποίου «πέτυχε» απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ μόλις 3,5%, και έκοψε την «ανάσα» στην αγορά και τα δημόσια οικονομικά.
Η αλήθεια είναι ότι, η κυβέρνηση, με συναίσθηση της ευθύνης αλλά και του καθήκοντος της να βγάλει την χώρα από την κρίση, μετά από την κατάρτιση του Προγράμματος Σταθερότητας Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας, ανακοίνωσε την εισοδηματική και φορολογική πολιτική. Μια πολιτική που συνοδεύεται από δέσμη μέτρων με έντονο αναπτυξιακό χαρακτήρα:
Αυξάνουμε τις δημόσιες επενδύσεις σε 10,3 δις ευρώ με στόχο την αύξηση της απορροφητικότητας του ΕΣΠΑ από το σημερινό 3,5% σε 15% σε ένα χρόνο. Απλοποιούμε δραστικά την όλες τις διαδικασίες ίδρυσης, αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων με την λειτουργία υπηρεσιών μιας στάσης. Δίνουμε ισχυρά κίνητρα για την επανεπένδυση των κερδών των επιχειρήσεων αλλά και για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, ενώ παράλληλα καταθέτουμε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ρύθμιση οφειλών των φυσικών προσώπων.
Δυστυχώς, αν η ΝΔ, τα τελευταία 6 χρόνια, είχε προβεί σε κάποιες από τις παραπάνω ενέργειες δεν θα βρισκόμασταν σήμερα σε αυτή την δεινή θέση.
Την επόμενη φορά που ο εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. θα θελήσει να απαντήσει στην Κυβέρνηση, καλό θα ήταν να το σκεφτεί καλύτερα.
