| Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ Κάθε περιοχή με ποτάμι, λίμνη, θάλασσα, διαθέτει ένα κοινό χαρακτηριστικό. Η ζωή μεταφέρεται κοντά στο υγρό στοιχείο το οποίο και αποτελεί τον πρωταγωνιστή της καθημερινότητας και όχι μόνο. Στα Τρίκαλα πρωτοτυπούμε αφού ο Ληθαίος, περισσότερο κομπάρσος παρά πρωταγωνιστής θεωρείται. Εδώ και αρκετές δεκαετίες δεν έχει γίνει κάποια ουσιαστική προσπάθεια για την αξιοποίηση του ποταμού, με αποτέλεσμα το 2010 να ζούμε ένα καλοκαίρι και πάλι μακριά από το ποτάμι. Σαφώς και η πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ είναι ένα σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, όμως μέχρι να βρεθούν οι πόροι, να υλοποιηθούν τα σχέδια, με ελάχιστες αλλά αξιοπρεπείς παρεμβάσεις θα μπορούσαμε να έχουμε ένα προσβάσιμο ποτάμι, με καθαρούς ελεύθερους χώρους. Όπως για παράδειγμα, στη γειτονική Λάρισα, τοποθετείται υπαίθριο ελεύθερο γυμναστήριο στην κοίτη του Πηνειού. Κάποια έργα δεν θέλουν και πολύ φαντασία, αλλά πράξεις και αποφάσεις. Παραποτάμιος μαρασμός Θα περίμενε κανείς ότι τα καταστήματα που βρίσκονται παραποταμίως στα Τρίκαλα, θα είχαν την τύχη να κερδίζουν την προτίμηση των Τρικαλινών. Δυστυχώς όμως, με τα στενά πεζοδρόμια που δεν πλένονται ποτέ είναι δύσκολο να στρέψεις την προσοχή των πολιτών προς το ποτάμι. Σίγουρα, δεν αποτελούν το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Όπως τονίζουν η κα. Λίτσα και Γιώργος Κίσκος, που διατηρούν εδώ και χρόνια καφενείο παραποταμίως στην Όθωνος, με ελάχιστες παρεμβάσεις θα μπορούσε να είχε αλλάξει η όψη της παραποτάμιας περιοχής. «Θα μπορούσαν να προβλέψουν μεγαλύτερα πεζοδρόμια για να μπορεί ο κόσμος να κάνει τη βόλτα του ανενόχλητα αλλά και να βοηθηθούν και τα μαγαζιά που βρίσκονται στην περιοχή. Επίσης, τόσα χρόνια θα μπορούσαν να έχουν γίνει σκάλες για να κατεβαίνει ο κόσμος στο ποτάμι. Αυτή τη στιγμή ελάχιστες είναι οι δυνατότητες πρόσβασης. Το πιο απλό βέβαια από όλα είναι ο φωτισμός στο ποτάμι. Επέλεξαν για το νυχτερινό φωτισμό να τοποθετήσουν φως στη μέση του δρόμου και όχι στο πεζοδρόμιο παραποταμίως», αναφέρει εύστοχα η κα Λίτσα. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι όπως μας εξήγησε και ο κ. Γιώργος Κίσκος, ότι «Έρχονται τουρίστες και δεν έχουν από πού να κατεβούν στο ποτάμι. Την ίδια ώρα που οι Τρικαλινοί στρέφουμε τις καρέκλες μας στο δρόμο όταν καθόμαστε να πιούμε καφέ, οι ξένοι γυρίζουν προς το ποτάμι. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος θέλει να δει το Ληθαίο με μια άλλη προοπτική. Να μπορεί να χαρεί το ποτάμι σε καθημερινή βάση μέσα από πολλές δραστηριότητες. Εμείς δεν έχουμε προβλέψει ακόμη ούτε καν για δημόσιες τουαλέτες». Κάτω από την Κεντρική Γέφυρα, συναντήσαμε την κα. Μαριέλλα από τη Βουλγαρία και η οποία επισκέπτεται για δουλειές τα Τρίκαλα αρκετά συχνά μέσα στο χρόνο. Ήταν η μοναδική θαμώνας στο παγκάκι και όπως μας είπε, τα Τρίκαλα είναι μια πανέμορφη πόλη, και το ποτάμι αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα. Ωστόσο, το σημείο κάτω από την κεντρική γέφυρα ήταν στην ουσία το μόνο σημείο που μπορούσε να επισκεφθεί με ασφάλεια. | |