"Ελληνική Αναγέννηση" - Άρθρο του "Ορφέα"

Για παράδειγμα, στην περίφημη ναυμαχία της Σαλαμίνας τον Σεπτέμβριο του 480 π.Χ. είναι πλέον, αποδεδειγμένο ιστορικά ότι η νίκη των Αθηναίων κατά των Περσών με πρωτεργάτη και εμπνευστή της τακτικής τον πολιτικό και στρατηγό Θεμιστοκλή αποτέλεσε τροχοπέδη στις επιθυμίες των τελευταίων για κατάκτηση ολόκληρης της Ελλάδος. Από πάρα πολλές πόλεις της Ελλάδος στάλθηκαν πλοία για να βοηθήσουν σε εκείνο το εγχείρημα. Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι υπήρχε η συναίσθηση ότι σε περίπτωση ήττας των Αθηναίων από τους Πέρσες η Ελλάδα θα περιερχόταν σε μια μακρά περίοδο φυσικής, στρατιωτικής και πολιτισμικής υποδούλωσης. Αυτός ο κοινός φόβος στάθηκε ικανός να ενώσει τους διαιρεμένους σε πόλεις και πάμπολλες φορές αντιμαχόμενους Έλληνες. Με όπλο την ευφυΐα και την αποδοχή της σκέψης ότι ο εχθρός ήταν κοινός πέτυχαν το ζητούμενο.

Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι κάποιοι λαοί, έθνη ή φυλές (υπάρχουν έθνη σε πείσμα όλων των «αντιεξουσιαστών» που στην ουσία εκτελούν το σχέδιο των εξουσιαστών ως ένας άλλος δούρειος ίππος) ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Υπάρχουν γενετικές διαφορές και αυτές είναι εμφανείς. Η εγκεφαλική λειτουργία της κάθε φυλής διαφέρει και εκφράζεται με τη δράση τους. Η σκέψη των Ελλήνων ήταν πάντα ανεξάρτητη, εξ ου και η ανυπακοή τους σε κανόνες. Το μπάχαλο στην οργάνωση της διοίκησης είναι εκτός των άλλων και αποτέλεσμα ατίθασης ενέργειας. Θα μπορούσε άραγε ο Έλληνας πριν από 30 χρόνια να δεχτεί την απροκάλυπτη παρέμβαση οποιουδήποτε στο εσωτερικό της χώρας του; Ασφαλώς, όχι...
Πρακτικά, αν καταφέρουν να υποδουλώσουν το αγωνιστικό πνεύμα των Ελλήνων και να περάσουν όλα τα σχέδια διαμελισμού του ελληνικού κράτους, ατομικής και συλλογικής ύπνωσης-υποδούλωσης της μάζας, αποδοχής επιβολής για οικονομική και πολιτική επιτήρηση και τέλος την πλουτοπαραγωγική αφαίμαξη της Ελλάδος, στέλνουν το μήνυμα σε όλον τον πλανήτη ότι επιτέλους μετά από χιλιάδες χρόνια κατάφεραν να επιβληθούν στην πιο ανυπότακτη φυλή, η οποία μάλιστα θα τους ευχαριστεί και από πάνω για την εμπλοκή τους. Αυτό το νόημα έχουν οι ανεξήγητες συμπεριφορές των Ελλήνων εδώ και 30 χρόνια! Μας πότισαν με το δηλητήριο του πνευματικού μαρασμού για να μας φέρουν σε αυτή την άθλια κατάσταση, χρεοκοπώντας πρώτα τα νοικοκυριά, αυξάνοντας τις ανάγκες τους και προσφέροντας ως σωσίβιο δάνεια και πιστωτικές κάρτες. Ενορχηστρωμένο παιχνίδι δηλαδή! Δείχνουν δυστυχώς, να τα καταφέρνουν.
Συμβολικά, αν καταφέρουν να ολοκληρώσουν τον σχεδιασμό τους, θα έχουν κλείσει έναν κύκλο πνευματικής προσφοράς και κληρονομιάς ολόκληρης της ανθρωπότητας που τερματίζεται από εκεί που ξεκίνησε, δηλαδή στην Ελλάδα. Ο συμβολισμός αυτός είναι πολύ ισχυρός και ως εκ τούτου συνειρμικά πολλαπλασιαζόμενος στις μάζες ολόκληρου του κόσμου, αποκόπτει από την συνείδηση τους τη συνέχεια από τους θεμελιωτές της σύγχρονης σκέψης. Οι αρχαίοι επιστήμονες – μελετητές που μένουν ακόμα και σήμερα αξεπέραστοι, θα θεωρούνται ως μια αλλοτινή ανάμνηση. Δίκαια τότε οι εξουσιαστές θα ανοίξουν ένα νέο κύκλο σκοταδισμού προωθώντας τα χθόνια σχέδιά τους.
Η ιστορική συγκυρία σήμερα λοιπόν, είναι ιδιαιτέρως σπουδαία. Βρισκόμαστε σε έναν ιδιότυπο πόλεμο που τέτοιος δεν έχει διεξαχθεί ποτέ στην γνωστή ανθρώπινη ιστορία. Οι αντιδράσεις ή οι παραλείψεις μας θα βαρύνουν τις
μελλοντικές γενιές. Πρέπει να γίνει οπωσδήποτε αντιληπτό από όλους τους Έλληνες ανά τον κόσμο η σπουδαιότητα της κατάστασης. Έλληνας όμως, δεν είναι αυτός που γεννήθηκε στα στενά όρια της ελληνικής επικράτειας. Ο Έλληνας είναι ο ελεύθερος στη σκέψη, ο αδούλωτος στο πνεύμα. Είναι ο λάτρης της σοφίας και ο πρωτοπόρος στην εκδήλωση νέων ιδεών για το καλό της οικουμένης. Είναι ένας οικουμενικός φιλάνθρωπος, σε αντίθεση με τους παγκοσμιοποιητές μισανθρώπους.

Η δικτατορία του ενός, μέσα από την επιβολή της παγκοσμιοποίησης είναι προ των πυλών. Το αύριο θα δείξει αν οι σκέψεις μου είναι σωστές ή λαθεμένες. Μη βιαστείτε να τις αποκρούσετε ούτε και να τις δεχτείτε άκριτα. Σκεφτείτε, μελετήστε και αφήστε τες να υπάρχουν στο πίσω μέρος του μυαλού σας, αν δεν πειστήκατε ήδη. Η ευφυΐα ενυπάρχει στον οικουμενικό Έλληνα. Από μόνη της όμως, δεν οδηγεί πουθενά. Προέχει η κατανόηση της μορφής του εχθρού. Στην προκειμένη περίπτωση ψάχνουμε τον μισάνθρωπο. Εκείνον, που χαίρεται με την καταστροφή του ανθρωπίνου είδους.
Ορφεύς