Απο την Κ. ΝεράντζηΔηλώνουμε πως αγαπούμε την χώρα μας, πως θέλουμε δημοκρατία και αξιοκρατία και ότι είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για τα ιδανικά μας…
Βρίζουμε, τους πολιτικούς που ψηφίσαμε, τους δημοσιογράφους που παρακολουθούμε και το σύστημα που βρωμάει όπως τα χνώτα μαςΚηρύττουμε για το πόσο αληθινή είναι η θρησκεία μας, θεωρώντας γκαντεμιά το να δούμε μαύρη γάτα και παπά…
Εκμεταλλευόμαστε τα 15 λεπτά δημοσιότητας για να ακουστούμε, κορνάρουμε σαν μανιακοί για να μην περνούμε απαρατήρητοι, μονολογούμε αδιάκοπα και νιώθουμε ενοχές επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη καθημερινά...
Μένουμε σε ένα σπίτι με την τηλεόραση ανοιχτή για να ακούμε φωνές, με τον υπολογιστή συνδεδεμένο για να συνομιλούμε με «φίλους» και «εραστές» και με έναν σύντροφο απών που έχει κλειδί για τη πόρτα αλλά όχι για την καρδιά μας…
Αγχωνόμαστε για το αβέβαιο μέλλον που χτίζουμε με τις πράξεις μας και αναπολούμε το παρελθόν του φλερτ και της δραχμής…
Καπνίζουμε και θέλουμε νόμους για να το ελέγξουμε, πίνουμε και θέλουμε πονοκέφαλο για να σταματήσουμε, ερωτευόμαστε και θέλουμε γάμο για να το επισφραγίσουμε, καλούμαστε να αναπαράγουμε το είδος μας και κάνουμε παιδιά ίδια με εμάς γιατί λατρεύουμε να βλέπουμε μέσα από αυτά τους εαυτούς μας που μισούμε…
Οι πράξεις έχουν πάντα ένα αποτέλεσμα. Κάποιες όταν γίνονται και κάποιες άλλες όταν δεν γίνονται.
