ΓΤΤ


Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Ιστορικές αποφάσεις


31724_normal
Η πρώτη σημαντική μεταρρυθμιστική απόφαση της κυβέρνησης, αυτή που θα ανοίξει το δρόμο για την πραγματική εξυγίανση του Δημοσίου τομέα, είναι αυτή που έλαβαν χθές απο κοινού ο υπουργός Οικονομικών  Γ. Παπακωνσταντίνου και ο υπουργός Εσωτερικών Ι. Ραγκούσης για την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ, των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και την ενιαία αρχή πληρωμής τους.
Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση η οποία αν υλοποιηθεί – διότι είναι βέβαιον οτι η γραφειοκρατία του δημοσίου θα προσπαθήσει να την μπλοκάρει έστω και με μπουκοτάζ – ανοίγει το δρόμο για τον περιορισμό της σπατάλης, την μείωση του ρουσφετιού απο τους πολιτικούς και την καθιέρωση του ενιαίου μισθολογίου για τον δημόσιο τομέα.
Τώρα ο υπουργός Οικονομικών πρέπει πάση θυσία να επιβάλει και τη
μηχανογραφική διασύνδεση των δημοσίων υπηρεσιών μεταξύ τους ώστε να μπορεί να ελέγχει τις δαπάνες τους. Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, ο υπουργός Οικονομικών δεν έχει αυτή τη στιγμή τη δυνατότητα να παρακολουθεί μέσω ενός κομπιούτερ τις δαπάνες του δημοσίου ανα υπουργείο και ανα υπηρεσία, ούτε ανα κατηγορία δαπάνης και έτσι επικρατεί απόλυτο χάος. Ενα χάος στο οποίο στηρίζεται η σπατάλη, η ρεμούλα και οι μίζες του δημοσίου. Μέχρι στιγμής το ζήτημα αυτό της ηλεκτρονικής διασύνδεσης του δημοσίου για τον έλεγχο των δαπανών δεν έχει προχωρήσει, παρόλο που πρόκειται για μια πολύ εύκολη δουλειά απο τεχνικής απόψεως. Η δυσκολία βρίσκεται στην αντίσταση της γραφειοκρατίας η οποία μέσω του γνωστού πλέγματος των νόμων και των διατάξεων βρίσκει διαρκώς τρόπους να αποφεύγει τον έλεγχο.
Είναι σαν να έχει κάθε δημόσια υπηρεσία ένα μπλόκ με λευκές επιταγές και να κόβει ο καθένας ότι θέλει. Έτσι δημιουργείται αυτό το απίστευτο έλλειμμα το οποίο δεν δικαιολογείται απο το – ομολογουμένως κακό – επίπεδο των δημοσίων υπηρεσιών προς τον πολίτη.
Στην έλλειψη ελέγχου των δαπανών οφείλεται κατά κύριο λόγο το έλλειμμα. Ο υπουργός Οικονομικών δεν μπορεί να μειώσει δαπάνες όταν δεν τις γνωρίζει και τις μαθαίνει απλώς απολογιστικά στο τέλος της χρονιάς, όταν του έρχεται ο λογαριασμός. Εκεί κρύβονται και οι άσκοπες και παράλογες δαπάνες και οι μίζες και η κακοδιαχείριση.
Τρίτη και πολύ σημαντική απόφαση θα είναι αυτή που αφορά την ηλεκτρονική συνταγογράφηση των φαρμάκων και την παρακολούθηση πάλι με ηλεκτρονικό τρόπο των παραγγελιών φαρμάκων, ιατρικών μηχανημάτων και αναλώσιμων των νοσοκομείων.
Που κολλάνε όμως αυτές οι αποφάσεις;
Στις διαδικασίες που απαιτούνται για τη μηχανογράφηση. Αν γίνουν διαγωνισμοί για να δούμε που θα ανατεθούν τα συστήματα μηχανογράφησης, δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Η σύνταξη των όρων διαγωνισμού θα περιλαμβάνει φωτογραφικούς όρους, θα γίνουν ενστάσεις, θα ακυρωθούν οι διαγωνισμοί, θα ξαναγίνουν και θα φάμε μια τριετία μέχρις ότου βγάλουμε άκρη. Φανταστείτε οτι ενώ το σύσυτημα που θα διασυνδέει νοσκομεία, γιατρούς, φαρμακεία και ασφαλιστικά ταμεία για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση κοστίζει το πολύ 1 εκατομμύριο ευρώ, η εξοικονόμηση χρημάτων για τα ασφαλιστικά ταμεία  απο αυτό το σύστημα θα είναι 1-2 δις ευρώ ετησίως.
Ακόμη μεγαλύτερες θα είναι οι οικονομίες που θα προκύψουν απο τον ηλεκτρονικό έλεγχο των δαπανών του δημοσίου μέσω της μηχανογράφησης τους.
Με βάση αυτά τα στοιχεία, όχι έλλειμμα δεν θα είχαμε, ούτε τα μέτρα της τρόικας δεν θα χρειαζόμασταν για να εξυγιάνουμε το δημόσιο τομέα. Όμως ούτε η γραφειοκρατία του δημοσίου ούτε οι πολιτικοί θέλουν τον έλεγχο του κράτους διότι μέσω αυτού χάνουν ισχύ και χρήμα.
Η κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει σε αυτές τις πρωτοβουλίες και η αντιπολίτευση πρέπει να της συμπαρασταθεί διότι η αντίδραση της γραφειοκρατίας θα είναι λυσσαλέα. Όμως πρόκειται για πολύ κρίσιμες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν άμεσα.
  Γρηγόρης Νικολόπουλος
epikairo.gr