Η κτηνοτροφία αποτελεί για τη χώρα μας σημαντική οικονομική δραστηριότητα και η βόσκηση αγροτικών ζώων είναι παράγοντας οικολογικός του μεσογειακού οικοσυστήματος. Στον μεγάλο αριθμό των δασικών πυρκαγιών και των καμένων εκτάσεων, που παρατηρούνται στη χώρα μας, συμβάλλουν και οι προκαλούμενοι από τους κτηνοτρόφους εμπρησμοί.
Η (1) στις (3) δασικές πυρκαγιές με πρόθεση, ποσοστό (32,4%) κατά μέσο ετήσιο όρο, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας μου, για τα αίτια των δασικών πυρκαγιών, για το διάστημα (2000-2009),
προκαλούνται από τους κτηνοτρόφους, με κίνητρο τη βελτίωση βοσκοτόπων. Οι πυρκαγιές αυτές προκαλούνται σε περιόδους, που οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και η βλάστηση ξηρή. Προκαλούνται κυρίως τον μήνα Σεπτέμβριο. Τούτο γιατί, η φωτιά είναι για τους κτηνοτρόφους μια παραδοσιακή τεχνική, π.χ Κρήτη, ένα μέσο (εργαλείο) :
1) ελέγχου της ανεπιθύμητης βλάστησης, 2) παραγωγής επιθυμητής βλάστησης (ποώδη είδη), που αναγεννάται στις καμένες εκτάσεις με τη βροχή από την αθρόα φύτρωση των σπόρων και 3) για τη δημιουργία νέων βοσκοτόπων με την καταστροφή του δάσους, σε περίπτωση και χρησιμοποιείται κάτω από τις ανωτέρω συνθήκες την περίοδο εμφάνισης των πρώτων φθινοπωρινών βροχών. Οι πυρκαγιές αυτές οδηγούν σε ερημοποίηση της
περιοχής.Πολλές από τις πυρκαγιές με το ως άνω κίνητρο υπήρξαν καταστροφικές γιατί δεν ελήφθησαν υπόψη ή αγνοήθηκαν οι επικρατούσες μετεωρολογικές και άλλες συνθήκες και παράγοντες, που ευνοούσαν την επέκταση τους. Επιβάλλεται λοιπόν η Πολιτεία να δει τη σχέση δάσος - βόσκηση - πυρκαγιά και να λάβει μέτρα θεσμοθέτησης της διαχείρισης ελεγχόμενης φωτιάς για τη βελτίωση βοσκοτόπων.
Ανδριανού Γκουρμπάτση, Υποστρατήγου Π.Σ, ε.α, νομικού
