Τα παπαγαλάκια της Τίνας Μπιρμπίλη δεν έχουν σταματήσει να εκθειάζουν τη δασι-κή της πολιτική και ιδιαίτερα το προσχέδιο για το περιβόητο Πράσινο Ταμείο και τους Δασικούς Χάρτες, αδιαφορώντας -κάποιοι και αγνοώντας συνάμα- ότι αν συ-νταχτούν αυτοί οι Δασικοί Χάρτες θα εξαιρεθούν δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων και θα παραδοθούν στους οικοπεδοφάγους κατα-πατητές για δόμηση πολυτελών κατοικιών.
Στην Ελλάδα υπάρχουν εφτά μελετητικά γραφεία δασικών έργων, που έχουν δεν έ-χουν 70 άτομα προσωπικό, μαζί με τους δασολόγους. Αυτών των γραφείων (καπιτα-λιστικών εταιριών) ηγείται, άτυπα, ο μυστικοσύμβουλος της Τ. Μπιρμπίλη Νίκος Χλύκας. Σ’ αυτά τα γραφεία οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παρέδωσαν αρχικά την κα-τάρτιση των Δασικών Χαρτών 323 Δήμων (αντιπροσώπευαν το 6,5% της συνολικής έκτασης της Ελλάδας) και στη συνέχεια ο υφυπουργός Γεωργίας της κυβέρνησης ΝΔ Κ. Κιλτίδης την κατάρτιση των Δασικών Χαρτών 113 υπό κτηματογράφηση Δήμων, βασικά της Αττικής και της Χαλκιδικής.
Και στις δύο περιπτώσεις, η οργάνωση της κατάρτισης των 436 Δασικών Χαρτών ανατέθηκε στην εταιρία Κτηματολόγιο ΑΕ, η οποία με την σειρά της την έδωσε (με διαγωνισμούς) στις ιδιωτικές εταιρίες, με πρόσχημα την αδυναμία των αρμόδιων Δι-ευθύνσεων του υπουργείου Γεωργίας να τους καταρτίσουν.
Ας σταθούμε λίγο για να εξετάσουμε τα λεγόμενα των πρασινογάλαζων υπουργών περί αδυναμίας των 67 Τμημάτων Δασικών Χαρτογραφήσεων, που είχαν συσταθεί στις Διευθύνσεις Δασών των Νομών και των Περιφερειών, να καταρτίσουν τους Δα-σικούς Χάρτες. Σύμφωνα με το άρθρο 31 του νόμου 2945/2001, είχαν συσταθεί 701 οργανικές θέσεις διαφόρων ειδικοτήτων: 318 ΠΕ Δασολόγων, 66 Δασοπόνων, 66 ΤΕ Τοπογράφων, 66 ΤΕ Πληροφορικής, 119 οδηγών και 66 Σχεδιαστών. Το 2002, είχαν προσληφθεί μόνο 172 δασολόγοι. Σύμφωνα δε με στοιχεία των Διευθύνσεων Δασών των Περιφερειών, το Μάη του 2009 είχαν απομείνει 124 Δασολόγοι, 5 Δασοπόνοι, 13 ΤΕ Τοπογράφοι, 7 Οδηγοί και 15 Σχεδιαστές, σύνολο 164 υπάλληλοι από τις 701 ορ-γανικές θέσεις. Το συμπέρασμα είναι πως όχι μόνο δεν είχαν καλύψει τις 701 οργανι-κές θέσεις των Τμημάτων Δασικών Χαρτογραφήσεων, αλλά και αποψίλωσαν πολλά από αυτά τα Τμήματα.
Η Τ. Μπιρμπίλη και τα παπαγαλάκια της μας λένε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι 70 (στην καλύτερη
περίπτωση) υπάλληλοι των καπιταλιστικών εταιριών (μελετητικών γραφείων) είναι περισσότεροι από τους 164 των Τμημάτων Δασικών Χαρτογρα-φήσεων και ότι είναι αρκετοί, όχι μόνο για να καταρτίσουν, αλλά και για να συ-μπληρώσουν, να διορθώσουν και να αναρτήσουν τους Δασικούς Χάρτες! Γνωρίζει η υπουργός Περιβάλλοντος, ότι τα μελετητικά γραφεία θα φτιάξουν Δασικούς Χάρτες της πλάκας, βάσει των οποίων θα εξαιρεθούν δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δα-σών και δασικών εκτάσεων. Το γνωρίζει από το μυστικοσύμβουλό της
Ν. Χλύκα, που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα κατά τη συμμετοχή του στην κα-τάρτιση μέρους των 323 Δασικών Χαρτών. Η Διεύθυνση Δασικών Χαρτών απαιτού-σε από τα μελετητικά γραφεία την αυστηρή εφαρμογή των Τεχνικών Προδιαγραφών. Αυτή η απαίτηση προκάλεσε την οργή των ιδιωτών μελετητών δασολόγων, στους ο-ποίους συγκαταλέγεται και ο Ν. Χλύκας, ο οποίος με άρθρα στην εφημερίδα «Αυγή» είχε βάλει στο στόχαστρο δασολόγους από τη Διεύθυνση Δασικών Χαρτών και απαι-τούσε την απομάκρυνσή τους!
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που στο προσχέδιο της Τ. Μπιρμπίλη συμπεριλήφθηκε η δυνατότητα του ΥΠΕΚΑ να αναθέτει σε ιδιωτικά γραφεία μελετών δασικών έργων, εκτός από την κατάρτιση και την διόρθωση, τη συμπλήρωση και την α-νάρτηση των Δασικών Χαρτών. Απλούστατα, για να μη γίνεται κανένας ουσια-στικός έλεγχος στις καρικατούρες Δασικών Χαρτών.
Η στάση που κράτησαν διαχρονικά οι πολιτικές ηγεσίες των συναρμόδιων υπουργεί-ων, τόσο των πράσινων όσο και των μπλε κυβερνήσεων, αποδεικνύει, εκτός των άλ-λων, ότι δεν θέλουν να φτιάξουν Δασικούς Χάρτες που να προστατεύουν πραγματικά το δασικό πλούτο της χώρας.
Σύμφωνα με το νόμο 2664/1998 (άρθρο 27, παρ. 1), κατά την κατάρτιση των Δασι-κών Χαρτών είναι υποχρεωμένα τα Τμήματα των Δασικών Χαρτογραφήσεων (είτε τα ιδιωτικά Μελετητικά Γραφεία) να πάρουν υπόψη τους, εκτός από τις παλαιότερες αε-ροφωτογραφίες (δηλαδή δουλειά γραφείου), και τα εφαρμόσιμα στοιχεία πριν από τις παλαιότερες αεροφωτογραφίες που υπάρχουν στα αρχεία των δασικών υπηρεσιών και να βγουν έξω στις περιοχές που αποτυπώνουν στους Δασικούς Χάρτες για να κάνουν αυτοψία.
Στη συνέχεια, ήρθε η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη και με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 (άρθρο 5, παρ. 1) τροποποίησε την παρ. 1 του άρθρου 27 και κατήργησε τόσο την υποχρέωση της αξιοποίησης των προγενέστερων στοιχείων από τις παλαιότερες αε-ροφωτογραφίες που κρατιούνται στις δασικές υπηρεσίες (στα βιβλία που προβλέπο-νται από τις διατάξεις του π.δ. 6.9.1931 περί δασικής διοικήσεως) όσο και την επιτό-πια αυτοψία.
Η διάταξη αυτή του δασοκτόνου νόμου 3208/2003 εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην κακόφημη οριοθέτηση των δασών και δασικών εκτάσεων, που αποφασίστηκε από τον Γ. Σουφλιά και ανατέθηκε (με διαγωνισμό) στις πέντε από τις εφτά αδελφές εταιρίες. Εναν απ’ αυτούς τους διαγωνισμούς κέρδισε και ο μυστικοσύμβουλος της σημερινής υπουργού. Του καλάρεσε φαίνεται η δουλειά γραφείου κατά την οριοθέ-τηση των δασών και δασικών εκτάσεων και σκέφτηκε «γιατί να μη την εφαρμόσουμε και στην κατάρτιση των Δασικών Χαρτών;». Πάνω στην επιθυμία του να κάνει μόνο δουλειά γραφείου, «ξέχασε» να ενημερώσει την Τ. Μπιρμπίλη, ότι πρέπει να επανα-φέρει την παρ. 1 του άρθρου 27 του νόμου 2664/1998, που εκτός των άλλων επιβάλει και την επιτόπια αυτοψία! Διαδικασία χωρίς την οποία η κατάρτιση Δασικών Χαρτών καταντάει καρικατούρα.
Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί στις προσπάθειες της Τ. Μπιρμπίλη (απανωτές προσφυγές στο Τεχνικό Συμβούλιο Δασών - ΤΣΔ) να κουτσουρέψει την επιστημονι-κά άρτια εγκύκλιο των Διευθύνσεων Δασικών Χαρτών (ΔΔΧ) και Προστασίας Δα-σών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΔΠΔΦΠ) μέσα στα ασφυκτικά νομικά πλαίσια, όπου εξακολουθεί να ισχύει ο δασοκτόνος νόμος 3208/2003. Προσπάθειες που απο-σκοπούν στο να εξαιρέσουν από τα δάση και τις δασικές εκτάσεις τόσο τα φρύγανα όσο και τις «άβατες κλιτύες των ορέων». Αυτές οι προσπάθειές της απέτυχαν, γιατί βρέθηκαν δασολόγοι, Διευθυντές του ΤΣΔ, που σ’ αυτή την περίπτωση τίμησαν το ψωμί που τρώνε και δεν υπέκυψαν στις πιέσεις της υπουργού.
Βρέθηκε, όμως, το κατάλληλο πρόσωπο, ο νεόκοπος Ειδικός Γραμματέας Γ. Αμορ-γιανιώτης, που θα κάνει τα χατήρια της Τ. Μπιρμπίλη. Να εξαιρεθούν δηλαδή τα φρύγανα και οι «άβατες κλιτύες των ορέων». Ετσι έχει μάθει ο Γ. Αμοργιανιώ-της, στο διάβα της δημοσιοϋπαληλικής του σταδιοδρομίας, να ξεπληρώνει τα γραμμάτια στους ευεργέτες του προϊστάμενους, πολιτικούς ή μη, και στο κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ. Θα φτιάξει ο ίδιος την εγκύκλιο και μάλλον θα την υπογράψει και ο ίδιος. Φέρεται μάλιστα να δήλωσε, ότι θα εξαιρέσει τα άλση και τα πάρκα από την δασική προστασία, συνεχίζοντας έτσι το καταστροφικό έργο της Μπέη στο Πεδίο του Αρεως (και όχι μόνον αυτής).
Οταν ήταν δασάρχης στην Πάρνηθα, ο Γ. Αμοργιανιώτης εισηγήθηκε την κατασκευή στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Σαρακατσάνικης Στάνης, κατ’ απαίτηση του τότε προέδρου του Φορέα της Πάρνηθας Δ. Σπαθή, παραβιάζοντας την ισχύουσα δα-σική νομοθεσία. Του έκοψε, όμως, τη φόρα ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Ανατολικής Αττικής, μη κάνοντας δεκτή την εισήγησή του. Στη γραπτή, δε, απορρι-πτική του απόφαση τον ειρωνεύτηκε, λέγοντάς του ότι δεν είναι νόμιμο και θεμιτό να ασκείς δασική πολιτική προκειμένου να συσφίξεις τις σχέσεις σου με τον Σπαθή. Στη συνέχεια, ως προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Αθηνών, έκανε τα στραβά μάτια στην υπερνομάρχη Αττικής Μπέη, επειδή ανήκουν στο ίδιο πολιτικό κόμμα, το ΠΑ-ΣΟΚ. Ετσι, η κυρία αυτή τσιμεντοποίησε το Πεδίο του Αρεως. Ο Γ. Αμοργιανιώτης αγνόησε προκλητικά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής και την αντίθετη άποψη που διατύπωσε η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, όταν κλήθηκε από κατοίκους της περιοχής να πάρει θέση για το έγκλημα που συντε-λείται εδώ και καιρό στο Πεδίο του Αρεως.
Η Τ. Μπιρμπίλη επείγεται να γίνει αυτή η δουλειά από τον Γ. Αμοργιανιώτη, γιατί θέλει να εξαιρεθούν τα φρύγανα και οι «άβατες κλιτύες των ορέων» πριν από την κα-τάρτιση των Δασικών Χαρτών και έτσι ο αποκλεισμός τους να παγιωθεί. Φίλοι δασο-λόγοι σχεδίασαν πάνω σε Δασικό Χάρτη συγκεκριμένου ΟΤΑ τις «άβατες κλιτύες των ορέων» και τις εκτάσεις που έχουν συγκόμωση κάτω από 25%. Διαπιστώσαμε, λοιπόν, ότι οι εκτάσεις που καλύπτουν οι «άβατες κλιτύες των ορέων» είναι πολλα-πλά περισσότερες απ’ αυτές που έχουν συγκόμωση μικρότερη από 25%. Οι «άβατες κλιτύες των ορέων» είναι πάρα πολλές στον ορεινό όγκο της Αττικής και όχι μόνο. Με την εξαίρεσή τους από τους Δασικούς Χάρτες η Τ. Μπιρμπίλη θέλει να τις παρα-δώσει στην τσιμεντοποίηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον. «Αβατες κλιτύες των ορέων» υπάρχουν σε πάρα πολλούς ορεινούς όγκους της Ελλάδας, που βρίσκονται σε τουριστικές περιοχές, και είναι επόμενο να τις εποφθαλμιά το μεγάλο κεφάλαιο που «επενδύει» στον κατασκευαστικό και τουριστικό τομέα.
Δύο λόγια για τα φρύγανα, τα οποία -όπως προαναφέραμε- τα έχουν προγράψει οι Τ. Μπιρμπίλη, Ν. Χλύκας και Γ. Αμοργιανιώτης. Με φρύγανα καλύπτονται πολλές και μεγάλες εκτάσεις στην Κρήτη, στα νησιά του Β. και Ν. Αιγαίου και στα Ιόνια νησιά. Συμβαίνει στις περιοχές αυτές να μην ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου και έτσι δυ-σκολεύονται πολύ οι δασικές υπηρεσίες στην προσπάθειά τους να υπερασπίσουν το δασικό τους χαρακτήρα και να μπουν εμπόδιο στα διάφορα αρπακτικά που καραδο-κούν να οικοδομήσουν βίλες και πολυτελείς μεζονέτες. Τα φρύγανα είναι ξυλώδης βλάστηση και με βάση την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 24 του Συντάγματος του 2001 ανήκουν στις δασικές εκτάσεις. Εξαιρέθηκαν, κατά τη γνώμη μας με μια ιδιότυ-πη και παράνομη γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών (ΤΣΔ), που την έ-κανε δεκτή τον Μάρτη του 1980 ο υφυπουργός Γεωργίας στην ερμηνευτική εγκύκλιο του νόμου 998/1979. Είναι προς τιμήν των υπηρεσιακών παραγόντων που με το σχέ-διο εγκυκλίου αποκατέστησα την νομιμότητα, εντάσσοντας ξανά τα φρύγανα στις δασικές εκτάσεις (γι’ αυτή την αποκατάσταση της νομιμότητας δεν χρειάζεται να γί-νει νομοθετική ρύθμιση). Τέλος, η επανένταξη των φρυγάνων στις δασικές εκτάσεις, εκτός των άλλων, βοηθάει τις περιοχές αυτές, που έχουν το τεράστιο πρόβλημα της λειψυδρίας και κινδυνεύουν άμεσα από ερημοποίηση.
Εχουμε να πούμε πολλά ακόμη για το προσχέδιο της δασοκτόνας γιάφκας Τ. Μπιρ-μπίλη και Ν. Χλύκα, που με τις διατάξεις του θέλουν να φτιάξουν Δασικούς Χάρτες καρικατούρα και να παραδώσουν έτσι το δασικό πλούτο της χώρας βορά στους καταπατητές του μεγάλου κεφαλαίου. Κλείνουμε τονίζοντας ότι δεν μπορούν να γίνουν πραγματικοί Δασικοί Χάρτες, αν δεν καταργηθεί ο δασοκτόνος νόμος 3208/2003 και όλο το δασοκτόνο νομικό πλαίσιο. Αν τελικά δεν ανατρέψουμε το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που καταστρέφει τον άνθρωπο, που είναι η κυριότερη παραγωγική δύναμη της κοι-νωνίας, αλλά καταστρέφει και το φυσικό περιβάλλον.
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=4475&pos=4&cat_id=48
