«Με πέντε ευρώ τρως και πίνεις όσο θες…», είναι η μαγική φράση που ξεσηκώνει όλο και περισσότερους Λαρισαίους, να φεύγουν κατά μπουλούκια, με λεωφορεία στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Προορισμός; Τα καζίνο της γειτονικής μας χώρας, που προσφέρουν όσο φαγητό και ποτό μπορεί να δεχθεί ο οργανισμός σου πληρώνοντας μόνο το εισιτήριο για τη μεταφορά, κόστους πέντε ευρώ.
Τουριστικό πρακτορείο έχει αναλάβει τα δρομολόγια από τη Λάρισα προς τη Γευγελή της πΓΔΜ και συγκεκριμένα σε κάποιο από τα καζίνο του, με το οποίο έχει κλείσει συμφωνία για τη μεταφορά ατόμων.
Από τη στιγμή της αναχώρησης από τη Λάρισα, μέσα σε δυόμιση ώρες οι Λαρισαίοι βρίσκονται σε κάποιο καζίνο της εν λόγω πόλης, στον «παράδεισο του τζόγου», με την απεριόριστη προσφορά δωρεάν φαγητού και ποτού, αλλά ουσιαστικά σε μια πολύ όμορφα δοσμένη παγίδα για
να τζογάρουν και να εθιστούν στα τυχερά παιχνίδια.
Βέβαια τα άτομα που γενικά είναι εγκρατείς χαρακτήρες πηγαίνουν για διασκέδαση, καθώς με πέντε ευρώ τρώνε και πίνουν δωρεάν ακούγοντας ελληνική μουσική από ζωντανά συγκροτήματα, σκεπτόμενοι ότι για ένα και μόνο ποτό στην πόλη τους χρειάζεται να ξοδέψουν τουλάχιστον εφτά ευρώ, ενώ με δύο ευρώ λιγότερα μπορούν να βρίσκονται σε ένα «χλιδάτο» χώρο, με ζωντανή μουσική, μεγάλη κίνηση ανθρώπων, δωρεάν φαγητό και μπορούν να καταναλώσουν όχι ένα αλλά πολλά ποτά δωρεάν.
Μια άλλη μερίδα ανθρώπων έχει εθιστεί σε αυτό το κυνήγι της τύχης και έχει γίνει πολύ τακτική πελατεία, αφήνοντας σεβαστά ποσά στα καζίνο της γειτονικής μας χώρας, παίζοντας ρουλέτα, μπλακ τζακ, ηλεκτρονικά τυχερά παιχνίδια κ.ά.
Επιχειρηματίες, συνταξιούχοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι... από τη Λάρισα, από διάφορες πόλεις της Ελλάδος, αλλά κυρίως από τη Θεσσαλονίκη, τα κατακλύζουν σχεδόν καθημερινά και πολλοί είναι αυτοί που κυνηγούν το όνειρο να κερδίσουν χρήματα, χάνοντας όμως και πολλά…
Ιδίως από τη Θεσσαλονίκη υπάρχουν τακτικά δρομολόγια καθημερινά, για Ευζώνους (σύνορα), με λεωφορεία που αναχωρούν σχεδόν ανά μία ώρα και αφήνουν τους ταξιδιώτες τους μπροστά στη πόρτα του καζίνου για να τους ξαναπάρουν μετά από 5 έως και 8 ώρες.
Όλες αυτές τις ώρες οι Έλληνες βρίσκονται μέσα στο καζίνο, αφού δεν υπάρχει τίποτα επισκέψιμο στη γύρω περιοχή, εκτός από την πόλη Γευγελή, κι αυτή δεν έχει να προσφέρει τίποτα ιδιαίτερο στον επισκέπτη της. Η εικόνα της θυμίζει ένα μεγάλο χωριό, με παλιά σπίτια, πολλά από αυτά εγκαταλειμμένα…
Η παρουσία της θεάς τύχης βέβαια στην πόλη είναι έντονη. Σε μια μικρή βόλτα στο κέντρο της πόλης θα συναντήσεις τρία καζίνο, ενώ στους τοίχους των σπιτιών βλέπεις διαφημίσεις κι άλλων επίσης, που βρίσκονται κάπου κοντά.
Έτσι λοιπόν εκ των πραγμάτων όποιος πηγαίνει σε ένα καζίνο και το καλύτερο που μπορεί να του προσφέρει η περιοχή είναι ο χώρος του και μόνο, κάθεται εκεί με τις ώρες μέχρι να έρθει η ώρα της επιστροφής στην Ελλάδα με το προγραμματισμένο δρομολόγιο. Και όταν κάποιος βρίσκεται 5 και 8 ώρες μέσα σε ένα καζίνο δεν μπορεί παρά μέσα σε αυτές να δοκιμάσει έστω από περιέργεια την τύχη του.
Όσο για την επικοινωνία, δεν χρειάζεται να μάθεις τη γλώσσα τους. Ολοι οι Έλληνες που πηγαίνουν σε αυτά ...νιώθουν σαν στη χώρα τους, αφού η επικοινωνία με τους εργαζόμενους στα καζίνο γίνεται στην ελληνική γλώσσα, τα μουσικά συγκροτήματα των καζίνο τραγουδούν ελληνικά τραγούδια (του Θεοδωράκη, του Χατζηνάσιου κ.α.), το 90% σχεδόν των πελατών τους είναι Έλληνες, οι πληροφορίες προσφέρονται στη ελληνική γλώσσα και γενικά όλα δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχουν φύγει σε άλλη χώρα.
Αυτό δείχνει ότι τα συγκεκριμένα καζίνο άνοιξαν περιμένοντας να συντηρηθούν από τους Έλληνες, κάτι που τελικά όχι μόνο το έχουν καταφέρει αλλά αν συμπεράνουμε από τον αριθμό των συμπατριωτών μας που τα επισκέπτεται σχεδόν καθημερινά, το έχουν εξασφαλίσει με τις προκλητικές συμφωνίες που έχουν συνάψει με Ελληνες επαγγελματίες του κλάδου των μεταφορών. Παράλληλα φροντίζουν να εμφανίζουν τακτικά δελεαστικές προτάσεις για να «τραβήξουν» πελάτες, όπως για παράδειγμα, ένα από αυτά συγκεκριμένες ημέρες κάθε μήνα κάνει κληρώσεις σε μορφή «τζακ ποτ» και προσφέρει στον νικητή που θα κληρωθεί το λαχείο του, από 3.000 έως και 23.000 ευρώ.
Οι γείτονές μας έχουν επιτύχει να αναπτύξουν ένα είδος τουρισμού τζόγου, κάτι σαν το Λας Βέγκας, όπου όλοι θέλουν να το επισκεφτούν για να δουν
τα καζίνο, να βιώσουν τη χλιδή τους σαν εμπειρία, αλλά και για να παίξουν έστω και για μια φορά στα τυχερά παιχνίδια.
Άλλωστε την ανάπτυξή τους και τελικά το επιτυχημένο εγχείρημα των καζίνο στην περιοχή, μαρτυρά και ο σχεδιασμός που υπάρχει για τη δημιουργία νέων. Προσεχώς, πρόκειται να ανοίξει ένα μεγάλο καζίνο με ξενοδοχείο, (φημολογείται ότι ιδιοκτήτες του είναι Τούρκοι), του οποίου η εξωτερική εικόνα και μόνο, μέχρι στιγμής, εντυπωσιάζει.
Όλα αυτά βρίσκονται αμέσως μετά τα σύνορα της Ελλάδας (Ευζώνους), (κάποια μέσα στη Γευγελή και άλλα σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων μακριά, μέσα σε ακατοίκητη περιοχή) και το καθένα έχει έκταση χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, με όλες τις ανέσεις και πολλές προτάσεις διασκέδασης, με ξενοδοχεία, με εστιατόρια, μπαρ, «σπα», χώρους στάθμευσης κ.ά.
Πληροφορηθήκαμε ότι σε ένα και μόνο καζίνο που βρίσκεται ένα βήμα από τα ελληνικά σύνορα, εργάζονται σήμερα 630 άτομα! Αν στο καθένα από αυτά εργάζονται από 200 μέχρι και 500 άτομα, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μια ολόκληρη πόλη ζει από τα καζίνο.
Αυτή η μεγάλη επισκεψιμότητα που παρατηρείται από Έλληνες, είναι πραγματικά ένα παράδοξο φαινόμενο εν μέσω οικονομικής κρίσης, εκτός αν συμπεράνουμε ότι στην απελπισία τους το έριξαν στο ποτό και στον τζόγο!
http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=22668&pid=7&CategoryID=7
