Κοινωνική πρόνοια πέρα από την αγορά και το κράτος πρόνοιας

Κατά γενική αντίληψη, το κράτος πρόνοιας βρίσκεται σε κρίση εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Οι προτεινόμενες θεραπείες ποικίλλουν: η αναζήτηση πιο αποτελεσματικών ή δίκαιων φορολογικών συστημάτων που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τα κόστη της κοινωνικής πρόνοιας, η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στους θεσμούς πρόνοιας για την περικοπή των αυξανόμενων δαπανών τους, η ιδιωτικοποίηση ορισμένων τομέων των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας, η διασύνδεση της κοινωνικής πρόνοιας με την αγορά εργασίας και τη δια βίου εργασιακή εκπαίδευση. Κεντρική προϋπόθεση αυτής της δημόσιας συζήτησης είναι η αναγνώριση του καίριου ρόλου του κράτους (ή της αγοράς, σε περιπτώσεις που το κράτος αποτυγχάνει ή είναι απρόθυμο) ως χορηγού κοινωνικής πρόνοιας και της έννοιας των αναξιοπαθούντων πολιτών ως δικαιούχων.

Αυτό που δεν φωτίζεται αρκετά σ’ αυτή τη συζήτηση είναι η πλούσια ιστορία των άτυπων κοινωνικών
πρακτικών πρόνοιας που διατρέχουν τους οικονομικούς, οικογενειακούς, ταξικούς, φυλετικούς και έμφυλους φραγμούς, όπως επίσης οι νέες δυνατότητες για την οργάνωση της πρόνοιας μέσω της ανόδου των νέων κοινωνικών κινημάτων και ενός νέου πολιτικού ακτιβισμού. Στόχος του αφιερώματος είναι η επανεξέταση των κοινωνικών πρακτικών πέρα από τους υπάρχοντες θεσμούς του κράτους και της αγοράς και η απόπειρα διασύνδεσης του κράτους πρόνοιας με νέες μορφές κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης.
http://www.re-public.gr/?p=2808#more-2808