Τις προτάσεις τους για τον αγροτικό τομέα και την αναζωογόνηση της υπαίθρου, παρουσίασαν σήμερα στη Θεσσαλία οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Μιλώντας στη Λάρισα και την Καρδίτσα ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, υποψήφιος Επικρατείας και συν-επικεφαλής της εκστρατείας μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη, τόνισε ότι η βιώσιμη αναζωογόνηση της υπαίθρου αποτελεί μια από τις πιο επείγουσες προτεραιότητες για τη διέξοδο από την κρίση, την παραγωγική ανασυγκρότηση, αλλά και για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Θα πρέπει όμως να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο μοντέλο της εντατικής συμβατικής γεωργίας, με τις ανεξέλεγκτες και πανάκριβες εισροές χημικών και ενέργειας, την υποβάθμιση υδατικών πόρων και εδαφών, τις μονοκαλλιέργειες, την εξάρτηση των αγροτών από τους εμπόρους και τις εταιρίες, τον ουσιαστικό περιορισμό της γεωργίας σε 4-5 μεγάλες πεδιάδες.
Πέρα από τους τοπικούς υποψήφιους των Οικολόγων Πράσινων, στην περιοδεία συμμετείχαν και δύο από τους πρωτεργάτες της βιολογικής γεωργίας στη χώρα μας: ο Χαρίσης Αργυρόπουλος, πρόεδρος της «ΔΗΩ», και ο Θεοχάρης Αγγελίδης, νομικός, υποψήφιοι και οι
δύο στην Πέλλα.
Μεταφέροντας το μήνυμα των Οικολόγων Πράσινων για τις εκλογές της Κυριακής, ο Γ. Παρασκευόπουλος τόνισε τα ενθαρρυντικά μηνύματα από όλη την ελληνική περιφέρεια και τη σημασία του στόχου για μια ισχυρή πράσινη παρουσία στην επόμενη Βουλή: «Στις εκλογές να καταδικάσουμε το πολιτικό σύστημα, όχι τη δημοκρατία. Η ψήφος στους Οικολόγους Πράσινους είναι πρώτα από όλα ψήφος για να μη μείνουμε μόνο στην απόρριψη των πολιτικών του Μνημονίου, αλλά και για να επενδύσουμε επιτέλους στη διέξοδο από την κρίση, με ταυτόχρονες απαντήσεις για οικονομία, κοινωνία και περιβάλλον. Παράλληλα είναι ψήφος τιμωρίας των υπευθύνων και κάθαρσης, με συγκεκριμένες προτάσεις για να εντοπιστούν και να δεσμευτούν οι «γκρίζες περιουσίες» από διαφθορά και φοροδιαφυγή. Είναι τέλος ψήφος για μια νέα πολιτική πλειοψηφία, που να είναι σε θέση να οδηγήσει τη χώρα σε εναλλακτική κατεύθυνση. Με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε σε αντίθετες όχθες από άποψη κυβερνητικής φιλοσοφίας. Ισχυρή πράσινη παρουσία στην επόμενη Βουλή δε θα είναι μόνο καταλύτης διαλόγου και λύσεων, αλλά και αντίβαρο στο έλλειμμα προτάσεων της Αριστεράς και στο λαϊκισμό αρκετών αντιμνημονιακών δυνάμεων».
Συνοψίζοντας τις πράσινες προτάσεις για την ύπαιθρο, οι Οικολόγοι Πράσινοι τόνισαν ότι η Θεσσαλία έχει ήδη πληρώσει ακριβά το παλιό μοντέλο ανάπτυξης, με υποβάθμιση εδαφών και σοβαρό πρόβλημα στο νερό. Η οικονομία λεηλασίας των φυσικών πόρων που συμπληρώνει το Μνημόνιο, φέρνει και νέες απειλές όπως τα καταστροφικό σχέδιο για λιγνιτωρυχεία στην Ελασσόνα, όπου οι Οικολόγοι Πράσινοι στήριξαν από την πρώτη στιγμή τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας.
Η πρόταση των Οικολόγων Πράσινων για την ύπαιθρο εστιάζει
- ισόρροπα τόσο στις πεδιάδες όσο και στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές,
- στη στροφή σε επώνυμα ποιοτικά προϊόντα με αιχμή τη βιολογική γεωργία,
- δίνει έμφαση στο συνδυασμό της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής με επιτόπια μεταποίηση μικρής κλίμακας, ήπιο τουρισμό και ανανεώσιμη ενέργεια με πρώτο βήμα την αξιοποίηση της βιομάζας από γεωργικά υπολείμματα. Το θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση όλων αυτών των δραστηριοτήτων πρέπει να είναι απλό και να καλύπτει το σύνολο των αγροτών.
- Προτεραιότητα δίνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στους μικρότερους παραγωγούς,
- την προσεκτική διαχείριση των εδαφών και του νερού,
- τη συνύπαρξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας με τη φυσική βιοποικιλότητα, με τη διάσωση των αυτόχθονων φυλών οικιακών και κτηνοτροφικών ζώων,
- τη διατροφική αυτάρκεια σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα.
Ο αγροτουρισμός ως δραστηριότητα πρέπει να διαφυλαχθεί κυρίως για τους αγρότες. Πολιτικές για την ασφάλεια των τροφίμων πρέπει να είναι ενταγμένες σε κάθε σχεδιασμό. Πολυκαλλιέργεια, διαφύλαξη και ενίσχυση των παραδοσιακών ποικιλιών, περιορισμός ή και κατάργηση φυτοφαρμάκων και χημικής λίπανσης με αντικατάστασή τους από φυσικές μεθόδους προστασίας και λίπανσης μπορούν να μειώσουν δραστικά το κόστος παραγωγής και να ενισχύσουν την ανεξαρτησία των αγροτών. Θεσμοί μόνιμης απευθείας διασύνδεσης παραγωγών - καταναλωτών σε τοπική κλίμακα χρειάζεται να δώσουν διάρκεια σε πρωτοβουλίες όπως το «κίνημα της πατάτας»: οι σημερινές λαϊκές αγορές βιοκαλλιεργητών αλλά και οι συνεταιρισμοί παραγωγών-καταναλωτών απαιτείται να συμπληρωθούν με τη θεσμοθέτηση χωριστών λαϊκών αγορών αποκλειστικά για παραγωγούς, όπως λειτουργούν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.
Την ίδια στιγμή απαραίτητο είναι να οργανωθεί επιτέλους η διά βίου εκπαίδευση των ελλήνων αγροτών, ώστε να είναι ενήμεροι των καλλιεργητικών τεχνικών και εν γένει τάσεων της γεωργίας αλλά να και υποστηριχθούν στη δημιουργία συνεργατικών δομών. Η απροθυμία τους να συμπράξουν στις διαδικασίες «αναμόρφωσης» των αγροτικών συνεταιρισμών, πρέπει να οδηγήσουν τάχιστα στην αναθεώρηση του νεαρού νόμου 4015/2011.
Αναγκαίο είναι επίσης να βοηθηθούν οι καταναλωτές στη διαμόρφωση ελληνικής καταναλωτικής συνείδησης, ώστε να αγοράζουν ελληνικά και τοπικά διατροφικά αγροτικά προϊόντα, ενισχύοντας την ανάπτυξη της υπαίθρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία 30 χρόνια το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων (εισαγωγές - εξαγωγές σε τρέχουσες τιμές, μετατρεπόμενες σε ευρώ) από πλεονασματικό μετατράπηκε σε έντονα ελλειμματικό, με συνεχή φθίνουσα πορεία και αποκορύφωμα το 2008, που το έλλειμμα ισοζυγίου έφτασε τα 3.043.506.477 ευρώ!
Κεντρική θέση στην πράσινη πρόταση έχουν προγράμματα υποστήριξης του μεγάλου αριθμού νέων ανθρώπων που αναζητούν στην ύπαιθρο διεξόδους από την ανεργία των πόλεων: κατάρτιση στις απαραίτητες αγροτικές δεξιότητες, υποδομές παιδείας και περίθαλψης, χρηματοδοτική και γεωπονική υποστήριξη, διάθεση της χρήσης κατάλληλων δημόσιων εκτάσεων αλλά και φορολογικά κίνητρα για αξιοποίηση και υποχρησιμοποιούμενων ιδιωτικών, αποτελούν βασικούς άξονες που έπρεπε να είχαν ήδη προωθηθεί και δεν επιτρέπεται πια να καθυστερήσουν ούτε στιγμή.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιζητούν μια γεωργία αυτοδύναμη και βιώσιμη πολλαπλά, όχι πολιτικές που, υποστηριζόμενες άκριτα από επιδοτήσεις χωρίς στόχευση και κατάληξη, φτωχαίνουν και την ύπαιθρο και τους κατοίκους της.
«Η Πράσινη Στροφή στην αγροτική παραγωγή και η οργανωμένη στήριξη σε όσους ψάχνουν στην ύπαιθρο διεξόδους από την ανεργία των πόλεων, αποτελούν κινήσεις στοιχειώδους απλής λογικής», δήλωσε ο Γ. Παρασκευόπουλος. «Όταν το ίδιο το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοινώνει ότι υπάρχουν στις πόλεις 1,5 εκατομμύριο πολίτες που ενδιαφέρονται για μια νέα αρχή στην ύπαιθρο, δεν επιτρέπεται να μένουμε μόνο στις διαπιστώσεις. Η κρίση είναι και μήνυμα να αλλάξουμε ριζικά, να αντιστρέψουμε τις πολιτικές που οδήγησαν τα 2/3 της χώρας στην ερήμωση. Απέναντι στην αδιέξοδη οικονομία των εξορύξεων και του τσιμέντου, πρέπει να εστιάσουμε στη διαφύλαξη και βιώσιμη αξιοποίηση των φυσικών και ανθρώπινων πόρων της χώρας».