Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Σαφώς και είναι πρώτο θέμα σε όλα τα Ευρωπαϊκά αλλά και
τα υπόλοιπα Διεθνή ΜΜΕ από χτες το βράδυ η «αδυναμία» έγκρισης του 7ετούς
διάρκειας προϋπολογισμού ύψους 1,25 τρισεκατομμυρίων ευρώ της Ευρωπαϊκής Ένωσης
των 27 χωρών μελών και η αναβολή της περαιτέρω συζήτησης για τις αρχές του 2013!…
Προέκυψαν σημαντικές διαφωνίες
για τον συγκεκριμένο προϋπολογισμό αλλά και νέοι «άξονες» συνεργασίας που
εγείρουν θέματα προβληματισμού για οικονομικούς, πολιτικούς,
κοινωνικούς
αναλυτές.
Ο κλασικός άξονας «Γερμανίας - Γαλλίας»
και οι θερμοί εναγκαλισμοί της κ Μέρκελ με τον κ Ολλάντ «ακυρώθηκαν» ενώ υπήρξε
ξαφνικά ένας κοινός «άξονας», χωρίς, όμως, θερμούς εναγκαλισμούς, μεταξύ της
Γερμανίδας Καγκελαρίου κ Μέρκελ και του Βρετανού Πρωθυπουργού κ Κάμερον…
Ο Γάλλος πρόεδρος κ Ολλάντ
συμπαρατάχθηκε με τον Ιταλό ομόλογό του για τον απλούστατο λόγο ότι οι δύο χώρες
έχουν «θετική» συνεισφορά στον κορβανά της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά ταυτόχρονα απολαμβάνουν
και λεόντειες μερίδες από τις παροχές της ΕΕ για τις αγροτικές επιδοτήσεις που
αναλογούν στο 40% περίπου του Κοινοτικού προϋπολογισμού.
Η κ Μέρκελ και ο κ Κάμερον
υποστηρίχθηκαν και από Σκανδιναβικές και χώρες γεγονός που επανέφερε στον
προσκήνιο του προβληματισμού δύο διαιωνιζόμενα και καυτά θέματα, δηλαδή, την
πιθανότητα μιας «Brexit» δηλαδή
«Εξόδου της Βρετανίας» από την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών και τη δημιουργία
μιας Ε.Ε. «δύο ταχυτήτων».
Ο κ Κάμερον έχει να
αντιμετωπίσει τους δικούς του «Ευρωσκεπτικιστές» (με αυτούς συμπαρατάσσεται
απόλυτα ο γνωστός βρετανός Ευρω-Βουλευτής του Κόμματος UKIP κ Nigel Farage) που εμμένουν στην άποψή τους για
αποχώρηση της Βρετανίας, η οποία δεν συμμετέχει στην Ευρωζώνη, και από την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια τέτοια πράξη βέβαια θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια
ανεπιθύμητη κατάσταση απομόνωσης της Βρετανίας η οποία έχει σημαντικές δοσοληψίες
με χώρες της Ε.Ε.
Η αναβολή λήψης απόφασης στη
48ωρη συνάντηση κορυφής των 27 Ευρωπαίων ηγετών θεωρήθηκε από έγκυρους αναλυτές
ως η «καλύτερη λύση» για την αποφυγή συγκρούσεων με απρόβλεπτες εξελίξεις και
ίσως και δραματικές συνέπειες.
Παραμένει «ανοιχτή πληγή» η
αναζήτηση λύσης για το ελληνικό χρέος, ενώ συνεχίζεται η κρίση στις Οικονομίες
της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, διογκώνεται η Ισπανική πολιτική και
κοινωνική κρίση με υπόβαθρο την κλυδωνιζόμενη Οικονομία και τις τάσεις
απόσχισης της Καταλονίας (και όχι μόνο) και διατηρείται η αστάθεια της Ιταλικής
Οικονομίας.
Τα προβλήματα του Ευρωπαϊκού
Νότου σε συνδυασμό με προβλήματα μιας διαφαινόμενης ύφεσης στις χώρες της
Κεντρικής και βόρειας Ευρώπης μέσα στο προβληματικό Διεθνές Οικονομικό στερέωμα
και τις «ανοιχτές πληγές» της Μέσης Ανατολής εγκυμονούν κινδύνους που απαιτούν
σύνεση, ψυχραιμία και ηγετικές ικανότητες από τους Αρχηγούς των μεγάλων
εταίρων-Κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ίσως θα έπρεπε να επιστρέψει
και πάλι η συζήτηση στην ανάγκη της πραγματικής οικονομικής πολιτικής και
πολιτισμικής ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ και όχι στην επιδερμική αλλαγή του τίτλου της
«Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας» σε «Ευρωπαϊκή Ένωση».
Σαφώς και δεν συζητώ «κατάλυση»
της Εθνικής ταυτότητας, ιστορίας και πολιτισμού των χωρών-μελών της Ε.Ε. αλλά
σίγουρα μια «ολοκλήρωση» σε στυλ «μωσαϊκού» όπου η εικόνα της Ε.Ε. είναι
ολοκληρωμένη αλλά κάθε χώρα μέλος σαν κάθε κουκίδα του μωσαϊκού διατηρεί την
ιστορική της αυτοτέλεια δομολειτουργικά στην καθημερινότητά της.
Μέχρι στιγμής δεν κατορθώσαμε
(και οι ηγέτες μας δεν επεδίωξαν) να γίνουμε πραγματικά Ηνωμένες Πολιτείες της
Ευρώπης και το κρίσιμο πλέον ερώτημα είναι εάν υπάρχουν οι ΗΓΕΤΕΣ, εάν
συνυπάρχουν οι σημαντικές και απαιτούμενες προϋποθέσεις και εάν τελικά
επιτρέψουν οι απίστευτα ραγδαία εξελισσόμενες γεωπολιτικές εξελίξεις να γίνει
κάτι τέτοιο.
Τα πράγματα στην Ευρώπη των 27
και την Ευρωζώνη των 17 είναι πολύ δύσκολα και κάποιοι δεν αποφεύγουν να τα
χαρακτηρίσουν και δραματικά!…
Μέσα στις δυσκολίες σύγκλισης
και σύμπτωσης απόψεων, τις ποικίλλες αντιπαλότητες, τα παιχνίδια των πρωταγωνιστών
- ηγετών, τις μουσικές καρέκλες και τους εναλλασσόμενους εναγκαλισμούς και
«άξονες» συμμαχιών εδραιωμένων, όπως πάντα, σε σκοπιμότητες υπήρξε και μία
«κωμική νότα».
Αναφέρομαι, εάν το
πληροφορηθήκατε από τα ελληνικά ΜΜΕ ή το είδατε στα blogs στη διαδήλωση των
εργαζομένων στις διάφορες υπηρεσίες των Ευρωπαϊκών κοινοτήτων οι οποίοι
ΑΝΤΙΤΙΘΕΝΤΑΙ (παρά τις δραματικές οικονομικές συνθήκες για εκατομμύρια άλλων εργαζομένων
και ανέργων) στη μείωση των μισθών και των επιδομάτων τους…
Όσοι έχουμε επισκεφθεί τα
Γραφεία της Ε.Ε στις Βρυξέλλες θέλω να πιστεύω ότι ΔΕΝ θα με παρεξηγήσουν εάν
μιλήσω για «χλιδή και χλιδάτους μανδαρίνους»…
Τους είδα στους δρόμους των
Βρυξελλών και θυμήθηκα τον φίλο και συμπατριώτη μου Χάρρυ Κλυνν…
«Ελάτε αδέλφια να βγούμε στους δρόμους/
Με ρόλεξ στα χέρια/ με γούνες στους
ώμους…»
