Ο
Κώστας Λάνταβος γεννήθηκε στην Τερψιθέα της Λάρισας το 1949. Σπούδασε
ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην παθολογία, την
οποία ασκεί στη Λάρισα. Οι πρώτες του ποιητικές συλλογές ήταν: "Πορεία"
(1980), "Χαμαιλέοντες και σαλτιμπάγκοι" (1985), "Νυκτόβιος συλλέκτης"
(1989), "Το σπάταλο φως" (1993), "Εκ Θεού αντιμισθία" (1997). Συμμετείχε
στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Γραφή". Μετέφρασε στα ελληνικά
ποιήματα των Ουίλιαμ Μπλέηκ, Έζρα Πάουντ, κ.ά., και ασχολήθηκε με την
κριτική βιβλίου.
Εγκαταλείπω
Εγκαταλείπω αυτά τα δίχως δάκρυα μάτια
που μάταια πιστεύουν
πως εγκλωβίζουν ευτυχία,
που μάταια πιστεύουν
πως εγκλωβίζουν ευτυχία,
Μένει μονάχα η χλιαρή ανάμνηση
του βλέμματος που αντιστέκεται
κι αρνείται ν' αλλάξει ουρανό.
του βλέμματος που αντιστέκεται
κι αρνείται ν' αλλάξει ουρανό.
Εχω εξαντλήσει τις επινοήσεις όλες
- στίχους και ρήματα σα χιονοθύελλα
σε σώμα αστρικό -
- στίχους και ρήματα σα χιονοθύελλα
σε σώμα αστρικό -
Την εύπιστη καρδιά μου δε χαρίζω
σ' ένα κορμί με τα παραθυρόφυλλα κλειστά,
σ' ένα κορμί με τα παραθυρόφυλλα κλειστά,
Αφού οι ευωδιές των αισθημάτων
δεν τ' αγγίζουν
μήτε κι ο μύθος της ωραίας κοιμωμένης
που για ένα φιλί πεθαίνει.
δεν τ' αγγίζουν
μήτε κι ο μύθος της ωραίας κοιμωμένης
που για ένα φιλί πεθαίνει.
ΑΠΟΠΕΙΡΑ
Αν σου πω ότι είμαι νεκρός
μην το πιστέψεις,
Ένα βήμα προς τον πόνο έχω κάνει
και τώρα,
Κυοφορώντας την πτώση μου,
Προχωρώ στο τέλμα του Χρόνου
Μετακινώντας τον ίσκιο μου
Στην άλλη του όχθη,
Καμιά συμφορά δεν αναγγέλλεται
Κάποιος κοιτάζει μέσα στα μάτια
μην το πιστέψεις,
Ένα βήμα προς τον πόνο έχω κάνει
και τώρα,
Κυοφορώντας την πτώση μου,
Προχωρώ στο τέλμα του Χρόνου
Μετακινώντας τον ίσκιο μου
Στην άλλη του όχθη,
Καμιά συμφορά δεν αναγγέλλεται
Κάποιος κοιτάζει μέσα στα μάτια
Κι αιχμαλωτίζει το τελευταίο φως.
*
Μυστικά περάσματα
Να ξεπληρώνει η ζωή
Διαφυγόντα κρίματα
Πέρα στους πέρα κάμπους
Όπου η πλήξη κείτεται
διατηρητέα
Ποιήματα από e-poema,Κουκούτσι, Eκδόσεις ΑΡΜΟΣ
