Γράφει ο Γρηγόρης Πρεζεράκος
Η κοινωνία λειτουργεί
πάντοτε σύμφωνα με τις ανάγκες της, που διαμορφώνονται ανάλογα με τις
θεμελιώδεις αρχές της, αλλά και με τις τρέχουσες συνθήκες.
Η οικονομική κρίση η οποία
διέπει την εποχή μας δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε αποκύημα μόνο οικονομικών
λαθών. Η φθορά της βούλησης και της πολιτιστικής κληρονομιάς του Έλληνα,
καθώς και η καταστρατήγηση βασικών αρχών της λειτουργίας της κοινωνίας,
προκάλεσε και δημιούργησε την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Η ευχή των
σκεπτόμενων και των συνετών θα ήταν το κακό να σταματήσει εδώ, μια και
διαφαίνεται ότι η κρίση θα βαθύνει περισσότερο.
Οι δυνατοί οργανισμοί όμως
ξέρουν να μαθαίνουν από τα παθήματά τους και να βγάζουν από το κακό καλό. Γι’
αυτό επιβάλλεται να ενεργοποιηθεί η κοινωνία, να αποδείξει ότι διαθέτει
αποθέματα ενέργειας και αντισώματα-αντανακλαστικά, ώστε να βγάλει ό,τι καλό είναι δυνατόν από το κακό που μας
βρήκε. Να δράσει όχι να αντιδράσει, να δημιουργήσει όχι να καταστρέψει, να
αλλάξει όχι να ισοπεδώσει και το κυριότερο να δημιουργήσει τους καινούργιους
χώρους δράσης, μέσα στους οποίους θα μπορεί να δώσει με μεγαλύτερη πιθανότητα
επιτυχίας τον αγώνα της.
Οι υπάρχοντες χώροι δράσης,
δηλαδή το σύνολο της κοινωνικοπολιτικής δομής της χώρας σε τοπικό, περιφερειακό
και εθνικό επίπεδο, έχει αδυνατίσει, σε πολλές περιπτώσεις έχει καταστεί μέρος
του προβλήματος και σε κάποιες άλλες το ίδιο το πρόβλημα. Οι θεσμοθετημένοι
αυτοί χώροι, κατά το μάλλον ή ήττον, είναι κατειλημμένοι από τη λάθος νοοτροπία
και με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται προκάλεσαν τη σημερινή τραγική κατάσταση.
Μέχρις ότου τα θεσμοθετημένα όργανα και οι φορείς λειτουργήσουν και πάλι για
τον σκοπό τον οποίο υφίστανται, πρέπει να δημιουργήσουμε κι’ άλλους χώρους, που
δεν θα είναι ένοχοι, χώρους όπου θα μπορούν να δράσουν αποτελεσματικά οι
ενεργοί αθώοι πολίτες.
Η ανάγκη για δράση πρέπει
να θεωρηθεί ως υποχρέωση προς τα παιδιά μας, τους το χρωστάμε, πρέπει να
τους επιστρέψουμε το μέλλον τους, αυτό που εμείς τους στερήσαμε. Ίσως τώρα είναι
δύσκολο, αλλά όταν όλα φαντάζανε εύκολα εμείς επαναπαυτήκαμε στις περιουσίες
των γονιών μας κι’ όταν αυτές δεν αρκούσαν ενδίδαμε στις σειρήνες των
τραπεζιτών και αποδεχόμασταν τα δάνειά τους, που με περισσή αναίδεια μας
ακριβοπουλούσανε, με υποθήκη το μέλλον μας. Ίσως ήλθε η ώρα να ξεχρεώσουμε
αυτούς που πραγματικά τους χρωστάμε, δηλαδή τα παιδιά μας που αντικατοπτρίζουν
το μέλλον αυτής της χώρας.
Η πρότασή μας δεν είναι
από μόνη της η λύση, θέλουμε όμως και θα αγωνισθούμε για να γίνει μέρος της
λύσης.
Ποια είναι όμως η
πρότασή μας;
Να
φτιάξουμε ένα δικό μας χώρο δράσης, συγκεκριμένα να δημιουργήσουμε μία
λαρισαϊκή ένωση-λέσχη, που θα είναι απόλυτα κοντά στη Λαρισαϊκή κοινωνία και θα λειτουργεί ως μία αγορά ιδεών και
προβληματισμού για ό,τι αφορά τη Λάρισα και την ευρύτερη περιοχή .
Θα έχει ως
σκοπό την αλληλεγγύη, την συντροφικότητα, την δημιουργική ψυχαγωγία, τον
αθλητισμό, την ενημέρωση, την επιμόρφωση, την ανάπτυξη κριτικής δυνατότητας,
τον προβληματισμό, την σύνταξη και υποβολή προτάσεων και κατά το δυνατόν την
υλοποίηση και την υποστήριξη τους με δράση, για το κοινό καλό της περιοχής μας.
Μετά από πολύωρες
συζητήσεις με τα αρχικά ιδρυτικά μέλη της προσπάθειας μας, αυτή η ένωση-λέσχη
θα ονομασθεί:
Λαρισαϊκή
Λέσχη “ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ”
Ως μέλη της λέσχης
σε γενική αρχική τοποθέτηση, δυνατόν να είναι κάθε άτομο που ταυτίζει τα
ενδιαφέροντά του με αυτά της λέσχης, σε μία κατηγοριοποίηση ανάλογα με την
προσωπικότητά του, την καταγωγή του, την έδρα της κατοικίας του και την
δυνατότητα προσφοράς του σε περιοδική ή μόνιμη βάση.
Όλα τα αναφερθέντα
αποτελούν πρώτες σκέψεις οι οποίες επιδέχονται βελτιώσεων και συμπληρωματικών
προτάσεων, εφόσον βεβαίως αυτές τηρούνται εντός του πλαισίου των σκοπών της
ίδρυσης της λέσχης.
Μ’ αυτά, ως αγαθά μας
κίνητρα και με συναίσθηση της σοβαρότητας του εγχειρήματος, σας παρουσιάζουμε
την πρότασή μας διατυπωμένη περιληπτικά εν είδη κεντρικής ιδέας, με σκοπό την
κριτική σας, την ολοκλήρωση της και την ταχεία και έγκαιρη υλοποίησή της, διότι
οι καιροί ου μενετοί.ΕΔΩ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
