Βασίλης Σουφλάκος
Δημοτικός Σύμβουλος (ως τον Αύγουστο)
Φυσικός-Msc Τηλεπικοινωνίες
Είναι κοινή παραδοχή ότι το παλιό
πολιτικό-κομματικό σύστημα πνέει τα λοίσθια. Αυτό που βασιζόταν σε
εκδουλεύσεις, πελατειακή λογική, «μάντρωμα» ψηφοφόρων. Οι πολίτες αναζητούν
κάτι νέο απελπισμένα. Θα προσπαθήσω μέσα από αυτές τις γραμμές να προσδιορίσω
πως προσδιορίζω το νέο με μια ή και τις δυο από τις παρακάτω προϋποθέσεις:
1.
Κατ’ αρχήν η ηλικία: παίζει βέβαια πρωτεύοντα ρόλο.
Γιατί ο νέος/α δεν έχει αγκυλώσεις, έχει ανοιχτό μυαλό, δεν διστάζει (τις
περισσότερες φορές) να πάρει δύσκολες αποφάσεις δηλ. αποφάσεις που έχουν
πολιτικό ρίσκο αλλά μεγάλο κοινωνικό όφελος.
ή/και
2.
ανεξάρτητα της ηλικίας να ασχολείται με την Τοπική
Αυτοδιοίκηση για 1η φορά: Γιατί δεν έχει «μολυνθεί» από τη λογική
του παλιού πολιτικού συστήματος.
Συμπληρωματικά θα είναι στα
θετικά ενός υποψηφίου δημάρχου – δημοτικού συμβούλου το επάγγελμα: αυτοδημιούργητος/η
(δηλ. χωρίς "κομματικά στασίδια"), ελευθ. επαγγελματίας ή δημόσιος
υπάλληλος που έχει διοριστεί με αντικειμενικά κριτήρια.
Αναγκαίο βέβαια είναι να έχει
«ανοιχτό» μυαλό και αυτόνομη προσωπικότητα ώστε να μην έχει ιδεολογικές
εμμονές, για να μπορεί να συνεργαστεί για το κοινό καλό.
Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί κανείς
δεν τόλμησε μέχρι τώρα να βοηθήσει το νέο. Μέχρι τώρα το πελατειακό σύστημα που
υπάρχει και στη Τοπική Αυτοδιοίκηση διευκολύνει μόνο αυτούς που έχουν κομματική
υποβοήθηση ή εκλέγονται εισπράττοντας την ανταπόδοση των μικροεξυπηρετήσεων που
έκαναν στο παρελθόν. Και αυτό το πελατειακό σύστημα είναι το ίδιο που
κατηγορούμε όλοι μας στην κεντρική πολιτική σκηνή. Δυστυχώς όμως είναι
γιγαντωμένο και δίπλα μας, στις τοπικές κυβερνήσεις (δήμους, περιφέρειες). Το
λέω γιατί 2 φορές δημοτικός σύμβουλος (2007-2014) το έβλεπα μπροστά μου, παρόλο
που πορεύτηκα μοναχικά στην διεκδίκηση της ψήφου των συμπολιτών μας, χωρίς
κομματάρχες ή πολιτικά γραφεία. Αυτό το σύστημα όμως με κούρασε. Έτσι αυτή τη
φορά δεν πρόκειται να ζητήσω ξανά την ψήφο των συμπολιτών μας. Πριν 8 χρόνια
(40 χρονών τότε) είχα πει στον εαυτό μου: «μπες αλλά ύστερα 8 χρόνια - 2
θητείες – παύση». Το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να κάνω στην άκρη (οριστικά
ή προσωρινά δεν ξέρω ακόμη) για να δώσω χώρο σε νέους ανθρώπους. Να μπουν νέοι
άνθρωποι στη μάχη εκτοπίζοντας το παλιό.
Κλείνοντας θέλω να πω τούτο προς τους νέους ανθρώπους, σε όποιο
«ανεξάρτητο» συνδυασμό και αν είναι υποψήφιοι. Ξέρω ότι πολλοί από εσάς, αν δεν
εκλεγείτε, θα απογοητευθείτε. Όμως μην εγκαταλείψετε. Σας χρειάζεται ο τόπος
μας.
