Γράφει η Βολιώτισσα Δημοσιογράφος
Δώρα Μιχαήλ
Σε αυτή τη χώρα συνηθίσαμε στο ψέμα, στο χάιδεμα, στις καλογυαλισμένες,
χρωματιστές ιστορίες, στις «μαλακές» κουβέντες. Συνηθίσαμε το ψέμα. Τα ψεύτικα
λόγια, τα ψεύτικα προφίλ, τα ψεύτικα χαμόγελα, τις ψεύτικες υποσχέσεις και
χειραψίες.
Συνηθίσαμε τόσο πολύ, που για εμάς όλο αυτό είναι τώρα πια η
αλήθεια μας… είναι το κατεστημένο μας, η καθημερινότητα μας και δε το
αλλάζουμε, όπως ακριβώς και στις ζωές μας. Φοβόμαστε τις μεγάλες αλλαγές. Από
φόβο μένουμε πίσω. Από φόβο για αυτό που δε ξέρουμε, η συνήθεια είναι γνώριμη
και πολλές φορές προβλέψιμη!
Τόσα χρόνια μας έλεγαν ψέματα, ωραιοποιούσαν τις καταστάσεις, μας έδιναν ελπίδα για ένα
καλύτερο αύριο και όταν έλεγαν την αλήθεια εμείς τους τιμωρούσαμε!
Είμαστε άξιοι της μοίρας, το σηκώνει ο οργανισμός μας, η
νοοτροπία μας, το dna μας…. Το προκαλούμε το δούλεμα!!!
Τρέφουμε τον ψεύτικο πολιτικό, τον ψεύτικο δημοσιογράφο ή επαγγελματία.
Νιώθουμε αποστροφή μπροστά στην αλήθεια… στην ωμή αλήθεια
και την καταδικάζουμε, γιατί έτσι μας έμαθαν!
Παράδειγμα: Όταν ο Καραμανλής είπε το περιβόητο: « Πάγωμα
μισθών και συντάξεων, δεν πάει άλλο, θα καταστραφούμε», τον στείλαμε σπίτι του.
Προτιμήσαμε το ψεύτικο: «Λεφτά Υπάρχουν…»!!!
Από το 2008 ο Προβόπουλος έκρουε το κώδωνα του κινδύνου.
Άργησε ο Καραμανλής. Ο τότε Υπουργός Οικονομικών, ο Αλογοσκούφης από το 2007
είχε πει στο Καραμανλή: «Πρόεδρε δεν πάμε καλά….» Άργησε, όμως έστω και αργά
είπε την αλήθεια!
Σας πείραξε ο Πάγκαλος που είπε: «Μαζί τα φάγαμε»! Αλήθεια
είπε, αλλά μπροστά στην αλήθεια σοκαριστήκαμε, δεν μπορέσαμε να το αποδεχτούμε,
τον χλευάζαμε.
Κάθε φορά που δεν έπαιρνες απόδειξη για να σου κάνουν
καλύτερη τιμή, έμπαινες στη κατηγορία του: «Μαζί τα φάγαμε»!
Όταν έπαιρνες μαϊμού σύνταξη αναπηρίας, μαζί τα τρώγαμε….
Όταν πληρωνόσουν για να δουλεύεις σε δημόσια υπηρεσία και δεν
πάταγες ή δεν δούλευες, μαζί τα τρώγαμε.
Όταν έπαιρνες διακοποδάνειο, πάλι μαζί τα τρώγαμε….
Σίγουρα ελάχιστοι δεν έφαγαν, οι περισσότεροι φάγαμε… Οι
πολίτες ακόμα πιο σίγουρο, δεν έφαγαν όσα οι πολιτικοί, αλλά έφαγαν!
«Μαζί τα φάγαμε», μπροστά στη κάλπη 30 χρόνια με τις επιλογές
μας….
Διέγραφαν από τα κόμματα οποιονδήποτε είχε αντίθετη άποψη
ελέω… κομματικής γραμμής!
Σώπα… δηλαδή ο Βουλευτής παύει να ανήκει σε ένα συγκεκριμένο
κόμμα αν έχει αντίθετη άποψη για ένα συγκεκριμένο ζήτημα;
Γιατί; Το σύστημα ήθελε προβοτάκια….
Και όμως, οι φώνες της αντίδρασης, οι διαφορετικές φωνές σε
ένα κόμμα, είναι το πιο δημοκρατικό κομμάτι του.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι το πιο αληθινό πρόσωπο που έχω
γνωρίσει. Και όμως… είναι το πρόσωπο που έχει δεχτεί την πιο αυστηρή κριτική,
έχει δεχτεί θύελλα αντιδράσεων και φυσικά έχει γίνει η έμπνευση των κωμικών. Η
χαρά της σάτιρας…
ΣΟΚΑΡΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ!
Έχει προσωπικότητα, έχει άποψη, είναι ο εαυτός του, με
κόστος!
Βλέπει ότι υπάρχουν αντιδράσεις και συνεχίζει να είναι ο
εαυτός του…
Ξέρετε πολλούς πολιτικούς να μη παίζουν θέατρο, να μην έχουν
υιοθετήσει κάποιο προσιτό και αποδεκτό στιλάκι;
Δεν θα κρίνω αν είναι σωστός ή λάθος. Ο καθένας έχει την
άποψη του και δε γίνεται να συμφωνούμε όλοι. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ. ΕΙΝΑΙ Ο
ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΟ!!!!
Ελάχιστοι τολμούν και έχουν άποψη, ελάχιστοι δεν αλλάζουν συνεχώς,
δε μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο ανάλογα με το τι «πουλάει»!
Ξέρετε πολλούς να έχουν τη μαγκιά του Άδωνη;
Δεν αντέχουμε να ακούμε την ωμή αλήθεια… Επιλέγουμε , ίσως υποσυνείδητα,
το ψέμα και την υποκρισία!
Κατηγορούμαι που έχω άποψη. Ο Δημοσιογράφος δεν πρέπει να
έχει άποψη και να κατευθύνει. Έτσι μου λένε.
ΔΙΑΦΩΝΩ.
Διαφωνώ γιατί αν δεχτώ το παραπάνω θα πρέπει να δεχτώ ότι ο
κόσμος είναι πρόβατα και θα κάνει ότι του λέω εγώ. ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ
ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑΖΕΙ.
«ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΘΕΣΗ ΥΠΕΡ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΝ ΠΛΗΡΩΝΕΣΑΙ, ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ».
Αυτό μου είπε ένας συνάδελφος πριν λίγο.
Ε, ΟΧΙ! Εχω άποψη, έχω προσωπικότητα, λέω την «αλήθεια μου»
και ο κόσμος θα με κρίνει γι αυτή.
Θα ένιωθα άσχημα αν είχα άποψη που από πίσω
θα έκρυβε σκοπιμότητα, πχ. Χρήμα.
Από τη στιγμή που δεν έχω καμιά σκοπιμότητα, δε νιώθω άσχημα
που έχω άποψη.
Ποιος είπε ότι ο δημοσιογράφος δεν πρέπει να έχει άποψη;
Είναι πιο ηθικό να φαίνεται κανείς ότι είναι αντικειμενικός και εντέχνως να
περνάει τα μηνύματα που θέλει υπερ των ανθρώπων που θέλει;
Κοινώς να κοροϊδεύει
τον κόσμο, αν δε το καταλάβατε….
Ηθικό είναι να είσαι ο εαυτός σου, να λες τη γνώμη σου, να έχεις
άποψη, να σέβεσαι τη διαφορετικότητα σου, να σέβεσαι την αντίθετη άποψη και όλα
αυτά χωρίς καμία σκοπιμότητα!
Είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας, να εκτιμηθεί η αλήθεια
και η διαφορετικότητα!
Μια από τις μεγαλύτερες μάχες που έχουμε να δώσουμε, είναι
αυτή που θα δώσει ο καθένας με τον ίδιο του τον εαυτό. Με την ιδιοσυγκρασία
του, με τη ψυχοσύνθεση του, με τις αντοχές του….
Πρέπει να μάθουμε στην ωμή αλήθεια, πρέπει να εκτιμάμε τα
δύσκολα αν είναι αληθινά και να σαμποτάρουμε καθετί όμορφο και βολικό αν είναι
ψέμα.
Πρέπει να επιλέγουμε τους ανηφορικούς δρόμους και όχι τους εύκολους,
γιατί αυτοί οι δρόμοι όπως στη ζωή, έτσι
και στη πολιτική, συνήθως οδηγούν- στην καλύτερη περίπτωση- στο μέτριο!
