Να κάνουμε το επόμενο θαρραλέο βήμα στην οικονομία και την κοινωνία

ΑΡΘΡΟ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΧΡ. ΚΕΛΛΑ

Όταν το 2012 η ΝΔ ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κυβέρνησης συνεργασίας, η κατάσταση στη χώρα ήταν σε δραματικό σημείο. Τα πάντα έμοιαζαν να έχουν σταματήσει και όλοι να έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα της καταστροφής, που πλησίαζε με γοργά βήματα.

Σε αυτά τα 2 χρόνια που πέρασαν, κληθήκαμε να λάβουμε δύσκολες αποφάσεις, αντιλαϊκά και κάποιες φορές ακόμα και άδικα μέτρα, με μοναδικό κριτήριο, να μην γκρεμιστεί συθέμελα η χώρα και ζήσουμε στιγμές που ούτε θέλουμε, ούτε μπορούμε να φανταστούμε.

Μετά από 2 χρόνια σκληρών προσπαθειών και θυσιών, η χώρα φαίνεται να τα καταφέρνει. Είτε κάποιοι συμφωνούν είτε όχι, η Ελλάδα επιτυγχάνει τους στόχους της, εμφανίζει θετικούς

δείκτες, βγήκε στις αγορές και παράγει περισσότερα από αυτά που ξοδεύει. Αυτό ήταν και το μεγάλο στοίχημα!

Ο στόχος της Κυβέρνησης ύστερα από όλα αυτά, είναι η στροφή στην κοινωνία. Επιτυγχάνοντας όλα τα παραπάνω, έχουμε την δυνατότητα πλέον να κινηθούμε βήμα – βήμα σε μια πολιτική διόρθωσης των αδικιών.

Κατά την άποψη μου, η αφετηρία αυτής της νέας πολιτικής πρέπει να είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Καλές οι ξένες επενδύσεις, καλές οι αποκρατικοποιήσεις, όμως η Ελλάδα πάντα βασίζονταν στην επιχειρηματικότητα και στο φιλότιμο των Ελλήνων και εκεί πρέπει τώρα να επικεντρώσει το ενδιαφέρον της.

Όταν το Μάρτιο του 2013 ξεκινούσα με τον πρώην συνάδελφό μου βουλευτή, Παύλο Σιούφα την προσπάθεια για ολική διαγραφή καταχωρήσεων από τον Τειρεσία, δανειοληπτών και επιχειρηματιών, μέσω σχεδίου νόμου, κανένας δεν πίστευε ότι θα μπορούσε κάτι να αλλάξει.

Κι όμως, εκείνη η προσπάθεια φαίνεται να γίνεται η βάση για την συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων ρευστότητας στην αγορά. Τώρα λοιπόν είναι η κατάλληλη στιγμή για να αλλάξει σελίδα η χώρα, τώρα είναι η ώρα για ΘΑΡΡΑΛΕΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.

Η επανεκκίνηση της οικονομίας πρέπει να στηριχτεί σε 4 τολμηρές όσο και αναγκαίες παρεμβάσεις, που θα γίνουν αποκλειστικά στην πραγματική οικονομία, βασικά στοιχεία των οποίων – μαζί με άλλους συναδέλφους - έχουμε φέρει προς συζήτηση στη Βουλή είτε με σχέδια νόμου, είτε με επίκαιρες ερωτήσεις και ευελπιστώ ότι οι μελλοντικές εξελίξεις θα μας δικαιώσουν. Αυτές είναι:

1. Κούρεμα επιχειρηματικών και στεγαστικών δανείων τουλάχιστον 25% , για όλους όσοι αποδεδειγμένα δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, λόγω οικονομικής κρίσης. Δεν μιλάμε για τους προ κρίσεως κακοπληρωτές.
2. Νομοθετική ρύθμιση για να υπάρξει ρευστότητα στην αγορά. Η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών ήταν αναγκαία, όμως όπως βοηθήθηκαν οι Τράπεζες, έτσι και αυτές οφείλουν να βοηθήσουν την αγορά. Τα 30 δισ. ευρώ που προέκυψαν από την ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει με σχέδιο και στοχευμένες κινήσεις, να διοχετευτούν στην πραγματική οικονομία και όχι να λιμνάζουν. Αυτό όμως θα πρέπει να γίνει με νομοθετική ρύθμιση, που θα υποχρεώνει τις τράπεζες να προχωρήσουν στην ουσιαστική ενίσχυση της οικονομίας και να μην παραμείνουμε σε παραινέσεις και ευχολόγια.
3. Γενναία ρύθμιση των οφειλών σε ΙΚΑ και ΟΑΕΕ με ταυτόχρονη μείωση στις ασφαλιστικές εισφορές. Η κακή κατάσταση των ταμείων δεν οφείλεται αποκλειστικά στην μείωση των εσόδων από την μη πληρωμή των εισφορών από τους ασφαλισμένους, αλλά σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην κακοδιαχείριση και τις λανθασμένες επιλογές των διοικήσεων των ταμείων. Η αύξηση του αριθμού των δόσεων και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, θα δώσει ταμειακή ροή στα ταμεία.
4. Μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις.

Αν όλα αυτά, με συντονισμένες προσπάθειες, καταφέρουν να υλοποιηθούν μέσα στο επόμενο εξάμηνο - δεδομένου ότι το 2014 όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι θα έχει θετικό πρόσημο - τότε το 2015 θα σηματοδοτήσει την απαρχή της αναπτυξιακής πορείας για τη χώρα.

Ξέρω καλά ότι σίγουρα αυτά τα μέτρα, θα συναντήσουν την δυσπιστία των δανειστών μας, όμως με την προίκα της εντυπωσιακής δημοσιονομικής προσαρμογής και της επίτευξης των στόχων, θα μπορούμε εύκολα να διαπραγματευτούμε σκληρότερα και από καλύτερες θέσεις για να μπορέσουμε να περάσουμε στην άλλη σελίδα.

Αν κάνουμε πράξη αυτά τα βήματα τότε:

1. Θα υπάρξει ταμειακή ροή προς τις Τράπεζες, αφού θα αρχίσουν πάλι οι οφειλέτες να αποπληρώνουν τις οφειλές τους, με τις τράπεζες να έχουν μεσοπρόθεσμα πολύ μεγαλύτερα κέρδη από ό,τι αν προχωρούσαν σε κατασχέσεις.
2. Αν πέσει ζεστό χρήμα στην αγορά, με σχεδιασμό και οργάνωση, τότε όλη η οικονομία θα αρχίσει να κινείται, με τα έσοδα για το κράτος να αυξάνονται, η ψυχολογία να βελτιώνεται , νέες επιχειρήσεις να κάνουν την εμφάνισή τους και η ανεργία να μειώνεται.
3. Αν αποφασιστεί να λυθεί δια παντός ο γόρδιος δεσμός που κρατά όμηρο τον ιδιωτικό τομέα και αφορά τις οφειλές στα ταμεία, τότε, μετά το προσωρινό κενό που θα δημιουργηθεί στα ταμεία, θα ακολουθήσει μια απρόσκοπτα συνεχιζόμενη ταμειακή ροή που μεσοπρόθεσμα θα δώσει θετικό πρόσημο. Με μια γενναία ρύθμιση, χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες θα επανεγγραφούν, άλλοι τόσοι που βρίσκονται στα πρόθυρα του λουκέτου, θα συνεχίσουν να λειτουργούν, νέοι ασφαλισμένοι θα προκύψουν και οι επιχειρήσεις θα προσλαμβάνουν προσωπικό με μεγαλύτερη ευκολία.
4. Αν μειωθεί η φορολογία στις επιχειρήσεις, θα ωθήσει τις υπάρχουσες επιχειρήσεις σε προσλήψεις προσωπικού, σε νέες επενδύσεις και χιλιάδες νέους επιχειρηματίες να βλέπουν θετικό επενδυτικό περιβάλλον για να κάνουν το επόμενο βήμα, όπως επίσης θα υπάρξει και επαναπατρισμός χιλιάδων επιχειρήσεων που τώρα δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις ξένες επενδύσεις, τη συνέχιση, εμβάθυνση και επίσπευση των μεταρρυθμίσεων, θα δημιουργήσουν με αλματώδεις ρυθμούς ένα άλλο, άκρως θετικό κλίμα στην οικονομία και την κοινωνία.

Για όλα αυτά χρειάζονται δυο πράγματα: πολιτική βούληση και σταθερό μέτωπο στον άκρατο λαϊκισμό. Το πρώτο βήμα έγινε. Με θυσίες και ιδρώτα καταφέραμε και αποκαταστήσαμε την αξιοπιστία της χώρας και να φέρουμε την οικονομία σε σταθερή πορεία. Το επόμενο βήμα δεν πρέπει να καθυστερήσει. Αν παραμείνουμε στάσιμοι τότε οι εξελίξεις θα μας προσπεράσουν. Η εποχή της λιτότητας πρέπει να σταματήσει! Ήρθε η ώρα για το επόμενο και το πλέον καθοριστικό βήμα. Το ΘΑΡΡΑΛΕΟ ΒΗΜΑ στην πραγματική οικονομία και την (επι)στροφή στον πολίτη! Αν δεν το κάνουμε, η ιστορία δεν θα μας συγχωρήσει.