Τον πρώην ευρωβουλευτή του ΠαΣοΚ, καθηγητή του Εργατικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, πρόεδρο της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά Γιάννη Κουκιάδη, τον βρίσκουν σύμφωνο οι ανατροπές που ετοιμάζονται στο νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, καθώς όπως επισημαίνει σήμερα σε συνέντευξή του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ επιχειρείται να τεθεί τέλος στις στρεβλώσεις της αγοράς εργασίας.
Ο κ. Κουκιάδης τοποθετείται και για την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης και το ΔΝΤ, υπογραμμίζοντας ότι έχει ευθύνες το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του για το γεγονός ότι η χώρα δεν μπόρεσε τόσα χρόνια να αντισταθεί στη διαφθορά, με αποτέλεσμα οι δείκτες ευημερίας να πάρουν την κατιούσα…
Παροτρύνει μάλιστα την Κυβέρνηση να κάνει πράξη σύντομα τις δεσμεύσεις της για πλήρη ενεργοποίηση των θεσμικών παρεμβάσεων που θα αλλάξουν τη λειτουργία του κράτους ως αντίδοτο, όπως επισημαίνει, στις δύσκολες μέρες που έρχονται εξαιτίας της εφαρμογής των μέτρων για να αρθεί το αδιέξοδο στην οικονομία. Κύριε Καθηγητά, η προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και ειδικά η εμπλοκή του Δ.Ν.Τ έχει προκαλέσει «μούδιασμα» στην ελληνική κοινωνία. Eίναι μία δυσάρεστη συνέπεια. Επιβεβαιώνει την αποτυχία όχι μόνο της οικονομικής διαχείρισης αλλά γενικότερα του πολιτικού μας συστήματος. Η Ελλάδα δεν ήταν σε περίοδο πολέμου για να έχει τέτοιες δυσκολίες διαχείρισης των πραγμάτων, ήταν σε περίοδο ευημερίας και αυξημένων πόρων. Άρα ο τρόπος διαχείρισης των πόρων από τις πολιτικές εξουσίες οδήγησαν στον μηχανισμό στήριξης. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που το πολιτικό σύστημα είναι αναξιόπιστο πλήρως. Για να αντιμετωπιστεί αυτό πρέπει να δράσουμε άμεσα. Πρακτικά αυτό σημαίνει πλήρη αλλαγή όχι τόσο προσώπων, αλλά των αντιλήψεων που εκφράζουν τα πρόσωπα. Όλα αυτά τα μέτρα που λαμβάνει η Κυβέρνηση δεν πρόκειται να πετύχουν, εάν δεν πετύχει να πείσει σε όλα τα κέντρα εξουσίας, δεν αλλάξει πλήρως αντίληψη. Δεν μπορεί να λειτουργεί πλέον η οικονομία και το κράτος με πολιτικό χρήμα. Θα πρέπει να λειτουργήσουν οι θεσμοί.
Πρακτικά τι σημαίνει αυτό;
Κυρία Κυριαζή, έχουμε πέντε νόμους που ρυθμίζουν το πολιτικό χρήμα, την αδιαφάνεια, την διαφθορά και το πόθεν έσχες. Κανένας όμως δεν εφαρμόζεται. Αυτό είναι το πρόβλημα που διαχέεται μέχρι τη βάση. Η διαφθορά δεν υπάρχει μόνο στην κεντρική εξουσία, έχει δημοκρατικοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, δημιουργώντας τις ανάλογες εξαρτήσεις. Πρόκειται για την ανοχή ενός συστήματος που γίνεται με τη συμμετοχή και την ανοχή όλων. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας. Και εκεί πρέπει να εστιάσει η Κυβέρνηση που πρέπει να περάσει το μήνυμα δυνατά.
Εχει τη δυνατότητα ή εάν θέλετε την πολιτική ευχέρεια να το κάνει τώρα;
Για την ώρα η Κυβέρνηση την έχει αυτή την δυνατότητα. Είναι εκλεγμένη πρόσφατα και μάλιστα με πολύ ισχυρή πλειοψηφία. Θα την χάσει όμως -είμαι σίγουρος- εάν δεν δώσει τη μάχη σε αυτές τις θεσμικές παρεμβάσεις. Στην πλήρη λειτουργία των θεσμών με συγκεκριμένο πρόγραμμα. Ο κόσμος πρέπει να πειστεί να αλλάξει συμπεριφορές. Διαφορετικά θα χαθεί η μάχη.
Πολλοί πάντως επισημαίνουν ότι η «μάχη» θα κριθεί εν πολλοίς και στον τομέα της ανταγωνιστικότητας
Είναι σωστή αυτή η άποψη. Η Ελλάδα θα πρέπει να κοιτάξει περισσότερο την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Γιατί, σε μια ανοιχτή οικονομία, όταν οι επιχειρήσεις δεν είναι ανταγωνιστικές ούτε απασχόληση δημιουργούν ούτε ανάπτυξη γίνεται. Δυστυχώς και αυτή η πλευρά υποβαθμίζεται στον πολιτικό διάλογο. Η ανταγωνιστικότητα πρέπει να αυξηθεί ώστε να πλησιάσουμε την ανταγωνιστικότητα των χωρών της Ευρώπης. Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας θα πρέπει να γίνει το υπ’ αριθμόν ένα θέμα, γιατί όλα τα προβλήματα που έχουμε αυτή την στιγμή, ελλείμματα, ανεργία, μειωμένη απασχόληση οφείλονται στο ότι μειώνεται η ανταγωνιστικότητά μας σε σχέση με τις άλλες χώρες.
Κύριε Καθηγητά, το ασφαλιστικό και οι εργασιακές σχέσεις είναι δύο μεγάλα θέματα που έχουν ανοίξει… Σύντομα ψηφίζονται τα δύο νέα νομοσχέδια... Κοιτάξτε να δείτε. Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό κινούνται προς την κατεύθυνση των ανατροπών. Οι ανατροπές είναι σαφές ότι έχουν δυσάρεστα αποτελέσματα. Από την άλλη μεριά, εάν οι ανατροπές αυτές γίνουν με αντικειμενικό τρόπο είναι αναγκαίες, αρκεί να κερδίσει όφελος ο μέσος πολίτης. Η μεταρρύθμιση στις εργασιακές σχέσεις πάντως είναι στην κατεύθυνση της μείωσης της εργασιακής ανασφάλειας. Η Ελλάδα είναι χώρα που εφαρμόζει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας αλλά σε ένα πλαίσιο που διευρύνει την ανασφάλεια και απορρυθμίζει τα δικαιώματα. Με το νέο νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, τίθενται νέες διατάξεις που μειώνουν την ανασφάλεια που παρήγαγαν και δεν επιτρέπουν την στρεβλή στην πράξη των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Η λογική της μερικής απασχόλησης ήταν να εξυπηρετήσει προσωρινές ανάγκες μίας επιχείρησης. Όμως εφαρμόστηκε στρεβλώς με αποτέλεσμα μέσα από τέτοιες μορφές απασχόλησης να εξυπηρετούνται πάγιες ανάγκες. Αυτό επιχειρεί να αποτρέψει το νέο νομοσχέδιο για τις ελαστικές σχέσεις. Υπό αυτή την έννοια κινείται στη θετική κατεύθυνση.
Με την έλευση όμως του ΔΝΤ δημιουργείται κλίμα ότι οδεύουμε σε επιβολή μέτρων όπως η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων…
Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Οι συλλογικές συμβάσεις κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. Αποτελούν μέρος του πολιτικού συστήματος σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Αυτοί ζητούν ουσιαστικά να επιβάλλουν όρια αμοιβών στις επιχειρήσεις. Δηλαδή ένα μοντέλο επιχειρησιακών συμβάσεων. Θέλουν να δίνεται το δικαίωμα στην κάθε επιχείρηση ανάλογα με τις ανάγκες της να διαπραγματεύεται τις αμοιβές και τους τρόπους εργασίας. Είναι έξω από κάθε πραγματικότητα να απαιτεί κανείς να εργάζεται κάποιος με 500 και 700 ευρώ . Έχει γίνει ξεκάθαρο από τον Υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο, που έχει επισημάνει επίσης ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στα ασφαλιστικά ταμεία.
Η ΓΣΕΕ επιμένει εν όψει της ψήφισης του νέου ασφαλιστικού ότι με την αύξηση ορίων ηλικίας δεν λύνεται το πρόβλημα της βιωσιμότητας των ταμείων…
Δεν ξέρω εάν κάτι τέτοιο είναι τεκμηριωμένο ή όχι από την στιγμή που δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη μελέτη ή έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση. Η τάση πάντως σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι η αύξηση του ενεργού πληθυσμού με διάφορους τρόπους. Αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά αύξηση ορίων ηλικίας. Τις συνέπειες αυτή της άποψης πρέπει να την δούμε με βάση διάφορους παράγοντες. Δεν είναι δυνατόν αυτό να γίνει σε όλους τους κλάδους.
taxydromos.gr
| 
