Ο Ξενώνας της Μητρόπολης, πέρα από μια πονεμένη ιστορία που συνεχίζει να
στεναχωρεί ιδιαίτερα τους ντόπιους κατοίκους, αποτελεί ένα ακίνητο αξίας της
τάξεως του 1,2 εκ.
ευρώ και συνολικού εμβαδού 1.534 τ.μ. που δύναται να λειτουργήσει ως ξενοδοχείο
δύο αστέρων, όπως έχει λειτουργήσει στο παρελθόν, δίχως όμως να αποδώσει στο
Δήμο τα προσδοκώμενα έσοδα. Οι ευθύνες των διοικούντων όπως θα καταδειχτεί
είναι μεγάλες.
Το 2012 το Δημοτικό Συμβούλιο σύστησε μια διαπαραταξιακή επιτροπή για την
εκτίμηση της κινητής περιουσίας του Ξενώνα ώστε να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός
με τον προηγούμενο εκμισθωτή, στον οποίο επιβλήθηκε έξωση λόγω οφειλών. Έπειτα
από μια περίοδο εντάσεων και αντεγκλήσεων μεταξύ διοίκησης και εκμισθωτή, η
επιτροπή αποφάσισε τον συμψηφισμό του χρέους. Εφόσον δηλαδή ο εκμισθωτής
χρωστούσε στο Δήμο 162.000 ευρώ από μη καταβληθέντα ενοίκια, θα απέδιδε στο
Δήμο κινητή περιουσία αντίστοιχης οικονομικής αξίας.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, επρόκειτο για μια αποδοτική λύση η
οποία θα ξεπερνούσε τη δυσκολία των χρονοβόρων δικαστικών αξιώσεων του Δήμου
για πλειστηριασμό της περιουσίας του επιχειρηματία και θα δημιουργούσε έναν
εξοπλισμένο Ξενώνα, ικανό να προσελκύσει περισσότερους επιχειρηματίες που θα
κατέβαλαν υψηλότερο τίμημα. Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η τήρηση αυτής της
απόφασης είχε τεράστια σημασία καθώς τα 162.000 ευρώ του εξοπλισμού αποτελούνε
τα μοναδικά έσοδα που θα απέφερε ο Ξενώνας τα τελευταία πολλά χρόνια της
λειτουργίας του. Και είναι κρίμα για την Αυτοδιοίκηση η ανικανότητά της να
εκμεταλλεύεται τόσο κτυπητά περιουσιακά στοιχεία.
Η εφαρμογή της εν λόγω απόφασης, που λήφθηκε και από το Δ.Σ. εκτός από
την επιτροπή, προϋπέθετε ότι κανείς δε θα είχε πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του
Ξενώνα έως ότου ο Δήμος διασφάλιζε την εφαρμογή της. Εξασφάλιζε δε τα εξής:
·
Την ύπαρξη εξοπλισμού στον Ξενώνα οικονομικής
αξίας τουλάχιστον 162.000 ευρώ.
·
Τη σφράγιση του Ξενώνα με τη βοήθεια Εταιρείας
Φύλαξης.
·
Τη δημοπράτηση ενός πλήρους εξοπλισμένου Ξενώνα
που θα αξίωνε υψηλό τίμημα.
Από αυτά δεν
τηρήθηκε τίποτα. Προτού η επιτροπή προχωρήσει στην εκτίμηση του εξοπλισμού, ένα
τμήμα του αποδόθηκε στον εκμισθωτή (το γιατί δεν έχει εξηγηθεί από τη διοίκηση
του δήμου) χωρίς να γνωρίζουμε τον τρόπο της κοστολόγησης. Η αξία του εξοπλισμού,
ο οποίος σήμερα (2014) λόγω εγκατάλειψης βρίσκεται σε εμφανώς κακή κατάσταση,
αμφισβητήθηκε ακόμη και μέσα στο Δ.Σ. Η αδράνεια της διοίκησης που οδήγησε τον
Ξενώνα σε ένα ανεξήγητο τετραετές σφράγισμα σε συνδυασμό με την έλλειψη
συντήρησης, οδήγησαν την περιουσία του Δήμου σε σημαντική απώλεια της αξίας
του. Εάν προστεθούν και τα έξοδα για την Εταιρεία Φύλαξης μπορούμε να μιλήσουμε
για μεγάλη ζημία.
Το 2013 και με ήδη σημαντική καθυστέρηση αποφασίστηκε η εκμίσθωσή του με
κατώτατο όριο πρώτης προσφοράς τα 9.600 ευρώ μηνιαίως. Το ποσό αυτό είναι
παράλογο, η διοίκηση όμως δεν ευθύνεται καθώς το ύψος του υπαγορεύτηκε από το
προ της κρίσης νομοθετικό πλαίσιο. Αυτό είναι και το μοναδικό σημείο για το
οποίο η διοίκηση δεν ευθύνεται. Μετά από την τετραετή εγκατάλειψη και την
προϊούσα απόσβεση της αξίας του ακινήτου, τρεις μήνες πριν από τις εκλογές
έσπευσε να φέρει στη συνεδρίαση του Δ.Σ. νέους όρους δημοπράτησης που μας
γέννησαν πολλές απορίες.
Η πρώτη προσφορά του μισθώματος έχει κάνει βουτιά στα 1.000 ευρώ. Από το
ένα άκρο στο άλλο. Από το αρχικό απαγορευτικό ύψος των 9.600 ευρώ σε τίμημα
μικρότερο από αυτό που έχουν τα καταστήματα των 80 τ.μ. στη Δημοτική Αγορά!
Δεκτή η ύπαρξη της κρίσης αλλά έως κάποιο λογικό όριο. Εξάλλου, εάν η διοίκηση
επικαλείται την κρίση για την προκλητικά μικρή αρχική πρώτη προσφορά και
λυπάται για αυτή, γιατί σπεύδει να δεσμεύσει το ακίνητο για 20+5 ολόκληρα
χρόνια και δεν το δημοπρατεί για οκτώ χρόνια ώστε σε καλύτερες εποχές ο Δήμος
να επαναδημοπρατήσει και να επιτύχει ένα αξιοπρεπές τίμημα; Για ποιο λόγο
δεσμεύουμε την περιουσία μας για εικοσιπέντε ολόκληρα χρόνια με τιμές
κρίσης;
Εάν η χώρα βγει σε πέντε ή δέκα για παράδειγμα χρόνια από την κρίση, ο
Δήμος θα εισπράττει από έναν Ξενώνα όσα θα εισέπραττε από δυο καλά
διαμερίσματα; Έτσι εννοεί η διοίκηση την αξιοποίηση της περιουσίας των ΟΤΑ; Οι
12.000 ευρώ το χρόνο που αξιώνει η διοίκηση του κ. Παπαλού για τον Ξενώνα
αποδίδουν ικανοποιητικά ως επένδυση αξίας 1.200.000 ευρώ; Τα στελέχη της
διοίκησης δεσμεύουν ένα δικό τους ποσό με στόχο να λαμβάνουν ετήσια απόδοση της
τάξης του 1%; Τι επένδυση είναι αυτή που χρειάζεται 100 χρόνια για καλύψει το
αρχικό κεφάλαιο; Τα ερωτήματα είναι πολλά.
Αν υπάρχει κάτι που δε γνωρίζουμε και είναι ικανό να προσφέρει απαντήσεις
σε όλα τα παραπάνω, θα παρακαλούσαμε τη διοίκηση να μας το γνωστοποιήσει. Εάν η
κατάσταση του Ξενώνα δεν είναι αυτή που θα έπρεπε και το αρχικό τίμημα
αναγκαστικά βρίσκεται τόσο χαμηλά πρέπει η Δημοτική Αρχή να το αιτιολογήσει.
Εάν η κατάσταση του εξοπλισμού δεν είναι η προβλεπόμενη και ο Ξενώνας δε
δύναται να αξιώσει ένα υψηλότερο μίσθωμα, πρέπει επίσης η Δημοτική Αρχή να το
αιτιολογήσει. Όχι για να αποδοθούν ευθύνες, αλλά για να στοιχειοθετηθεί το
εξευτελιστικό τίμημα. Σε κάθε άλλη περίπτωση καλούμε τη διοίκηση να μη δεσμεύσει
δυο μήνες πριν από τις εκλογές τις επόμενες πέντε διοικήσεις του Δήμου μας
προχωρώντας σε μια δημοπράτηση που έπειτα από μια εικοσιπενταετία θα έχει
αποφέρει στο Δήμο μας χρηματικό ποσό μικρότερο από αυτό των αποσβέσεων της
αξίας του ακινήτου εξαιτίας της φθοράς του χρόνου.
Με εκτίμηση
Δώρα
Καρκαλέτση
Γιάννης
Γεννάδιος
Βασίλης
Σουφλάκος
Δημοτικοί Σύμβουλοι Δήμου Καρδίτσας
