Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης είναι γιατρός
ειδικός παθολόγος και ποιητής από τη Λάρισα. Γεννήθηκε το 1966 στο Νέσσωνα
Λάρισας και κατάγεται από το Στόμιο Λάρισας, όπου μεγάλωσε. Σπούδασε στην
Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει 7
ποιητικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: «Ίχνη» (1985), «Πήλινα
Πρόσωπα» (1992), «Νοητή Γραμμή» (2005), «Dunes (Θίνες)» (Ρουμανία 2007), «Edda (Έδδα)» (Ρουμανία 2010), «Iluzione (Ψευδαισθήσεις)» (Ρουμανία 2010) και «Ενδόγραμμα» (Εκδ.
Μαλλιάρης Παιδεία 2010). Επίσης εξέδωσε το 2011 την ανθολογία «World Poetry 2011» (205 ποιητές από 65 χώρες). Ποιήματά του
μεταφράστηκαν σε 20 γλώσσες και δημοσιεύθηκαν σε διάφορες χώρες του κόσμου, ενώ
συμμετείχε σε διεθνή φεστιβάλ ποίησης εκπροσωπώντας την Ελλάδα στο εξωτερικό.
Το 2011 διοργανώθηκε υπό την Προεδρία του το 22ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ποιητών
στην Ελλάδα και ίδρυσε το 1ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Ποίησης στη Λάρισα. Είναι
μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων
Λογοτεχνών, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας, Αντιπρόεδρος
του Συνδέσμου Γραμμάτων-Τεχνών Θεσσαλίας, μέλος της συντακτικής επιτροπής τoυ λογοτεχνικού περιοδικού «Γραφή» του
Δήμου Λαρισαίων και μέλος της συντακτικής ομάδας της αθηναϊκής εφημερίδας «Σύγχρονη
Έκφραση», του περιοδικού «City Vibes» και του ηλεκτρονικού περιοδικού «Interpoetry». Επίσης διετέλεσε Καθηγητής του
Τμήματος Νοσηλευτικής των ΤΕΙ Λάρισας, Αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου
Λάρισας και Διευθυντής Σύνταξης του ιατρικού περιοδικού «Ιπποκράτης» Λάρισας.
Στο διαδίκτυο διαχειρίζεται το «Poetics @ GR» (τετράδιο ελληνικής ποίησης): http://greekpoetics.blogspot.gr Η ιστοσελίδα του είναι: http://www.dimitriskraniotis.com
ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ
Πρώιμη στάχτη
της υψικαμίνου
πεταμένη στο πέλαγος,
σαν άλλη ξενιτιά
της μοίρας μας,
το αβέβαιο
της θέλησής μας
και το άβατο
της ηθικής μας,
κάθε πρωί
που θρηνούμε όνειρα,
κάθε βράδυ
που κερνάμε υποσχέσεις.
της υψικαμίνου
πεταμένη στο πέλαγος,
σαν άλλη ξενιτιά
της μοίρας μας,
το αβέβαιο
της θέλησής μας
και το άβατο
της ηθικής μας,
κάθε πρωί
που θρηνούμε όνειρα,
κάθε βράδυ
που κερνάμε υποσχέσεις.
ΓΥΜΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Έφυγε η γραφή
κι έμεινε η σιωπή
κολλημένη στην άμμο ρίμας,
που έπλασε
με στάχτες χαϊκού
ωδές ανάμεικτων προσδοκιών
σε χαλεπούς καιρούς,
με ενδιάμεσους σταθμούς
γυμνά διηγήματα
που δεν άντεξαν
το καθωσπρέπει της ενδοχώρας
και ντυμένα ποιήματα
που τιμωρήθηκαν
σε ακτές γυμνιστών
με απαγόρευση εισόδου.
κι έμεινε η σιωπή
κολλημένη στην άμμο ρίμας,
που έπλασε
με στάχτες χαϊκού
ωδές ανάμεικτων προσδοκιών
σε χαλεπούς καιρούς,
με ενδιάμεσους σταθμούς
γυμνά διηγήματα
που δεν άντεξαν
το καθωσπρέπει της ενδοχώρας
και ντυμένα ποιήματα
που τιμωρήθηκαν
σε ακτές γυμνιστών
με απαγόρευση εισόδου.
ΑΝΟΗΤΑ «Ξ»
Δαπάνη φωτός
για αγορές
φτηνών εσωρούχων,
σε ταξίδι του μέλιτος
στην έρημο,
κάθε αναστεναγμός
σε σκονισμένα φιλιά,
κάθε ύβρις
σε σκουριασμένα λάβαρα,
με ανόητα «ξ»
σε ήξεις, αφήξεις,
από ανθρώπους ΄
σαστισμένους
απέναντι στη μοίρα τους,
ανήμπορους
να την αλλάξουν.
για αγορές
φτηνών εσωρούχων,
σε ταξίδι του μέλιτος
στην έρημο,
κάθε αναστεναγμός
σε σκονισμένα φιλιά,
κάθε ύβρις
σε σκουριασμένα λάβαρα,
με ανόητα «ξ»
σε ήξεις, αφήξεις,
από ανθρώπους ΄
σαστισμένους
απέναντι στη μοίρα τους,
ανήμπορους
να την αλλάξουν.
